در ساحل سپیده اخلاص صفحه 12

در ژاپن و چین هم بت پرستی هست. چوب یا سنگی را به شکلی درست کرده، بر آن سجده میکنند. این شیوه آدمهای بی خرد است که حتی در تاریخ میخوانیم که از خرما خدا می ساخت و وقتی گرسنه میشد، خدایش را می خورد؛ دوباره وقتی خرما پیدا میکرد، خدا می ساخت و بر آن سجده می کرد.

هوا و هوس

اما مهمتر از شرک نوع اول، شرکی است که در آن، بت انسان، هوا و هوس او باشد. قرآن روی این نوع از شرک پافشاری دارد. «أفرأیت من اتخذ إلهه هواه و أضله الله علی علم ...»؛(1) یعنی ای پیغمبرا نمی بینی بعضی از اینها که بت می پرستند، بتشان چیست؟ هوا و هوسشان بت آنهاست.

در سوره یس می خوانید: «آلم أعهد إلیکم یا بنی آدم أن لاتعبدوا الشیطان إنه لکم قد مبین»؛(2) یعنی ای انسان! مگر در ازل باهم معاهده نکردیم که شیطان پرست نباشید؟ به گفته قرآن، متابعت از شیطان، شرک است. و این اطلاق شرک و کفر بر یک شیعه چقدر سنگین است.

ممکن است کسی بگوید آیه والذین کفروا سؤاء علیهم آثرتهم أم لم تنذزهم لایؤمنون» و یا آیه «أرأیت الذی یکذب بالدین، مربوط به کفار است؛ برای این که آنها هم مکلف به فروعند، اما آن دو آیه دیگر را نمی توان توجیه کرد.

قرآن خطاب به انسانها می فرماید که اگر غریزه جنسی بر تو حکمفرما شود و زن بت تو شود، تو بت پرستی، تو زن پرستی. خانم! اگر شهوت بر زندگی تو حکمفرما باشد و بخواهی با ظاهر زننده ات جوانها را آزرده خاطر کنی و آنها را گول بزنی، تو مرد پرستی. قطعا چنین شخصی بدتر از آن کسی است که دیوانه و نفهم است و آلت رجولیت و انوثیت می پرستد. آن کسی که با سواد است و در محیط اسلامی و تشیع زندگی می کند، اما