در ساحل سپیده اخلاص صفحه 121

همین مقام شکر که مقام بالایی است، نقص دارد، آلودگی دارد، نفسیت دارد و اگر انسان بتواند، باید این را هم پشت سر بگذارد.

منزل ششم: محبت

مرتبه ششم، مرتبه محبت است که انسان عبادت کند برای این که عاشق خداست. همه میدانید که محبت، همه چیز را در بردارد. اگر واقعا انسان به کسی محبت داشت، حاضر است همه چیز را فدای او کند؛ حتی خودش را. البته برگشت این محبتهای مجازی به نوعی مادیت است. این محبتهای مجازی که اسمش را عشق می گذارند، یک مرضی است که به غریزه جنسی برمی گردد و الآن درباره آن نمی خواهم بحث کنم؛ اما محبت خدا و عشق به او مقام رفیعی است.

اگر کسی واقعا به خدا محبت داشته باشد، دیگر معلوم است که نه فقط عباداتش، گفتارش و کردارش از آن محبت سرچشمه می گیرد، بلکه حاضر است هستی اش را، خودش را و زن و بچه اش را فدای خدا بکند. امام صادق می فرماید: عبادت میکنم خبأ لله». ولی همین مرتبه ششم نیز نفسیت دارد.

منزل هفتم: خدا

اشاره

«ماعبدتک خوفا من نارک ولا طمعا فی جنتک ولا استحیاء ولا شکرا و لا محبه لک بل وجدتک أهلا للعباده فعبدتک»

منازل در کارهای بزرگان و معصومان

بزرگان و مخصوصا اهل بیت (علیهم السلام) همه کارهایشان مراتب دارد. یعنی پیغمبر اکرم صل