در ساحل سپیده اخلاص صفحه 137

خلوص موقت. همان لحظه ای که هدف و کار، خود عمل یک نحوه اتحادی پیدا کرده است، همان وقت کارش را کرده و این وجاهت را پیدا کرده است.

شیطان در کمین مخلصین

ما طلبه ها، همه و همه، هرکه الآن حرف مرا می شنود، باید همه کوشا باشیم و تلاش بکنیم که این خلوص را هرچه پررنگتر به گفتارمان، به کردارمان و به افکارمان بزنیم. متأسفانه، شیطان روی همین کلمه خلوص فوق العاده کار می کند؛ به خاطر این که دزد وقتی بیاید، معمولا چیزهای کم ارزش نمی برد. دزد وقتی به خانه ای می زند، دنبال طلا، دنبال مروارید و دنبال درهاست. این درد روح ما؛ یعنی شیطان نیز معمولا دنبال این است که خضوع را از ما ببرد. کم پیدا می شود که انسان از اول نماز تا آخر نماز با خدا و در محضر خدا باشد. اگر تصمیم هم بگیرد، آن وقت، موقع کارکردن شیطان است. این حال خضوع در نماز و تسلیم در مقابل حق، کار مشکلی است و شیطان همیشه در صدد این است که این مقام رضا و تسلیم پیدا نشود و اگر پیدا بشود، از انسان بگیرد. فرصت نماز شب هم معمولا برای افراد پیدا نمی شود. اگر پیدا بشود، به جای این که نماز شب، این براق، انسان را به مقام قرب ببرد، شیطان در وسط نماز شب، انسان را به دنیا می برد و تلاش خود را می کند تا لااقل یک شب نماز شب را بگیرد. تا کم کم بتواند نماز شب دائمی را بگیرد.

این گونه درها برای انسان زیاد است، اما آنچه مهمتر از نماز شب است و شیطان با آن کار دارد، آنچه مهمتر از حالت خضوع است و شیطان با آن بیشتر کار دارد، آنچه مهمتر از مقام تسلیم و رضاست و شیطان با آن خیلی کار دارد، این بحث ماست؛ این کلمه خلوص، شیطان با آن خیلی کار دارد؛ مخصوصا با خلصین، باکملین، با افراد باتقواء با آن افرادی که رفتند زیر پرچم خدا و دیگر شیطان به اینها دسترسی ندارد؛ «إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَی