در ساحل سپیده اخلاص صفحه 29

چه دوم، چه سوم و چه چهارم، اما از قرآن و روایات استفاده میکنیم که بعضی چیزهای دیگر هم قساوت می آورد.

روایتی از امام صادق(علیه السلام)است که می فرماید: «ثلاثه یمیت القلب، النت علی النبی و محادثه البناء و مجالسه الموتی»(1)؛ یعنی سه چیز قساوت می آورد: 1. گناه روی گناه همین بحث ما). 2. نشست و برخاست با زن نامحرم (زن با مرد نامحرم، گفتگوی مرد نامحرم با زن نامحرم، زن نامحرم با مرد نامحرم) اینها محادثه النساء است. بعد هم فرمود: مجالسه الموتی» و سؤال کردند: مجالسه الموتی یعنی چه؟ فرمودند: «مجالسه المترفین»؛ همنشینی با افرادی که همیشه غرق مادیتند، افراد عیاش، افراد شهوتران، افراد ریاست طلب و دنیاطلب، با اینها مصاحبت کردن؛ یعنی این مجالسی که معمولا ما داریم. از اول مجلس تا آخر مجلس، یک ساعت یا دو ساعت طول میکشد، اما چیزی که آن جانیست، یاد خداست. اگر غیبت نباشد، اگر تهمت و شایعه نباشد، حرفهایی است که به قول عوام، هزار من آن به یک شاهی ارزش ندارد.

ه- غفلت

حرف آخر این که از چیزهایی که قساوت می آورد، غفلت است. غفلت چیز بدی است. دیگر درباره غفلت صحبت نمی کنیم و تنها به خواندن این آیه شریفه اکتفا میکنیم: «و لقد ذرأنا لجهنم کثیرا من الجین و الإنس لهم قلوب لایفقهون بها و لهم أغث لایبصرون بها و لهم أذا لایسمعون بها أولئک الأئغام بل هم أضل أولیک هم الغاوت».(2)

غفلت از خدا، غفلت از آخرت، غفلت یک طلبه از کارش، غفلت از معنویتش و غفلت از ولایتش به گفته قرآن، او را کور میکند. انسان راکر و گنگ و نفهم میکند و مقام انسان را تا سرحد حیوانیت تنزل میدهد؛ «بل هم أضل» و از حیوانیت هم پایین تر.