در ساحل سپیده اخلاص صفحه 36

می خواهد، انسانیت را در پول می بیند و اصلا سعادت را در پول می بیند.

اگر غریزه حب جاه، آن را استخدام کند، حاضر است حتی ناموسش را بدهد برای این که به ریاست برسد یا ریاستش از دست نرود. خدا نکند یکی از غرایز به واسطه فسق و یا به واسطه گناه مداوم، بتواند آن بعد ملکوتی را استخدام کند.

دیوانگی حاکم بر جهان امروز

چنانکه همه شما عزیزان می دانید و می بینید، دنیای امروز، یک حیوان است، اما یک حیوان عالم. الآن قضیه چچن را، قضیه بوسنی و هرزگوین را، قضیه فلسطین را، قضیه الجزایر را، قضیه خلیج فارس دیروز را، قضیه ایران امروز را ببینید. چرا با ایران چنین میکنند؟ مگر ایران چه کرده؟ چرا دیروز با خلیج فارس آن چنان کردند؟ چرا امروز با چچن و دیروز و امروز با بوسنی و هرزگوین چنین میکنند؟ چرا؟ انسانند، علم دارند، عقل دارند، اما همه و همه از این جا سرچشمه می گیرد. از بی ادب باید ادب بیاموزیم. از آمریکای جنایتکار، از انگلیس سیاستمدار، از دنیای غرب، از دنیای شرق، از این حیوانهای عالم باید ادب بیاموزیم. باید بگوییم که من طلبه اگر فاسق شدم - العیاذ بالله اگر گناه روی گناه شد و عقل من مرد، آن جنبه «یلی الرب» ضربه می خورد؛ نمی میرد، اما به جاهای بدی می رسد. من طلبه اگر گناه مداوم انجام دادم، آن بعد ملکوتی را ضعیف میکنم و بعد ناسوتی را قوی. آن بعد ناسوتی، بعد ملکوتی را استخدام می کند، می شود معاویه و به قول قرآن، میشود الاغی که یک بار کتاب، بار اوست. این مثل برای افراد عادی است، اما قرآن برای یک طلبه می گوید: «فمثله کمثل الکلب إن تحمل علیه یلهث أو تترکه یلهث»(1)؛ برای جامعه مانند یک سگ هار است، یک سگ هار برای اسلام.