- مقدمه 1
- اشاره 3
- معنای فسق و فاسق 5
- آثار شوم فسق از نظر قرآن 8
- الف - اطلاق کفر بر انسان فاسق 8
- اشاره 8
- هوا و هوس 12
- قرآن، سراسر تنبه و توجه است 13
- معنای هدایت در آیه «هدی للمتقین» 14
- ب - شقاوت و عدم رستگاری 16
- اشاره 17
- اشاره 18
- الف - ناخشنودی از عبادت 19
- اشاره 19
- اقسام قساوت 19
- ج - بی تفاوتی در برابر گناه 23
- ه- غفلت 29
- اشاره 31
- اشاره 32
- آفرینش دوگانه آدمی 33
- الف - بعد ملکوتی 33
- ب - بعد حیوانی 34
- دیوانگی حاکم بر جهان امروز 36
- فساد دل، یکی از مهمترین آثار گناه 38
- گناه روی گناه و برداشته شدن عنایت خدا 39
- گناهکار و خصلتهای چهارگانه 40
- افسردگی چیره بر دنیای غرب 43
- نمازگزار و عدم احساس پوچی 43
- اشاره 45
- اشاره 46
- 1. تجسم عینی عمل، سازگار و هماهنگ با گناه 46
- گونه های عمل 46
- 2. تجشم عمل به صورت دوست و دشمن 47
- ٣. کیفر عمل 48
- تأثیر گناه بر خویش و خویشان 48
- و احساس پوچی در زندگانی مجلل 51
- شده است. بعضی اوقات انسان در زندگی افسرده است، غم و غصه و نگرانی دارد. اما بدتر از اینها این است که انسان زندگی را پوچ بداند؛ اصلا دنیا را پوچ حساب کند. به آنجا برسد که بگوید: برای چه آمدم؟ برای چه می روم؟ و بالاخره این زندگی به چه درد می خورد؟ 52
- زندگانی پاک و باصفا 55
- حکایت محمود غزنوی و ایاز 56
- اشاره 59
- گفتار پنجم 59
- سیر و سلوک 60
- اشاره 60
- توبه، اولین ابزار سیر الی الله 61
- گناه، مانع سیر و سلوک 62
- ارکان توبه 64
- توبه موجب لعان است یا محو گناه؟ 65
- توجه، دومین ابزار سیر الی الله 68
- قانون مراقبه 70
- انسان روحی، از عالم ملکوت و جسمی از عالم ناسوت دارد. او از نظر بعد ملکوتی، بالاتر از 72
- تخلیه، مقدمه توبه 75
- اشاره 76
- گفتار ششم 76
- اشاره 77
- توبه 77
- شرایط توبه 78
- الف - رفع مانع 78
- ب - توجه 78
- ج - رفع صفات رذیله 79
- د- راهنما 82
- ه_-توسل 84
- اشاره 84
- خدمات شیخ طوسی 87
- ز- تمسک به قرآن 88
- ح - براق 89
- اشاره 92
- خلوص 93
- وعده خداوند درباره مخلص 94
- اخلاص در توصلیات 94
- رسیدن به مقام مخلص دشوار است 96
- تقوا میسر نیست مگر به خلوص 97
- اقسام توحید 99
- اقسام خلوص 99
- اثر خلوص در زندگی دنیایی 103
- مقام مخلص 104
- اشاره 106
- اشاره 107
- انگیزه های انسان در انجام کارها 108
- اشاره 109
- منزل اول: دنیا 109
- منازل هفتگانه 109
- اشاره 109
- هدف از آفرینش انسان 111
- اشاره 113
- منزل دوم و سوم: خوف و رجاء 113
- نظریه شهید اول و سید بن طاووس 114
- اشاره 116
- هبوط حضرت آدم ع 116
- اشاره 118
- منزل پنجم: شکر 118
- ترک گناه، راهی برای شکر 120
- منزل هفتم: خدا 121
- منازل در کارهای بزرگان و معصومان 121
- اشاره 121
- منزل ششم: محبت 121
- اشاره 124
- سر درخشندگی بعضی آثار 125
- اشاره 125
- قصه اصحاب کهف و رقیم 127
- حکایتی آموزنده 131
- خلوص در گفته های علامه طباطبایی 134
- شیطان در کمین مخلصین 137
- اشاره 140
- اشاره 141
- منزل اول: دنیا 142
- اشاره 142
- به دست آوردن منازل هفتگانه خلوص 142
- منزل دوم و سوم: خوف و رجاء 143
- اشاره 144
- مقدمات حضور قلب 145
- منزل پنجم: شکر 147
- اشاره 150
- منزل ششم: محبت 150
- منزل هفتم: خدا 151
٣. کیفر عمل
آنچه الآن مورد بحث است، تجشم عمل به معنای مکافات عمل و اثر گذاشتن روی زندگی انسان در این دنیاست. ما از قرآن استفاده میکنیم که اعمال بد در زندگی انسان تأثیر بسزایی دارد؛ یعنی در همین دنیا یک زندگی ناخوشی برای انسان درست می شود. یک زندگی توأم با غم و غصه، یک زندگی توأم با نگرانی، یک زندگی توأم با ضعف عصب و کوبندگی روی کوبندگی و به قول قرآن، یک زندگی تنگ و ناخوش. شاید اگر آیاتی که مربوط به مکافات عمل است، جمع شود؛ بیش از صد آیه باشد. یعنی اگر شما وقت داشته باشید در این باره یک بررسی کامل بکنید، می توانید یک جلد کتاب راجع به تأثیر سوء اعمال بد در این دنیا بنویسید و من در این جلسه بطور اشاره از نظر قرآن در این باره
تأثیر گناه بر خویش و خویشان
قرآن می فرماید: زندگی توأم با گناه، کوبندگی دارد؛ یعنی گره روی گره، مشکل روی مشکل و هر مشکلی را که رفع کند، مشکل دوم و سوم جلو می آید.«وَلَا یَزَالُ الَّذِینَ کَفَرُوا تُصِیبُهُمْ بِمَا صَنَعُوا قَارِعَهٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِنْ دَارِهِ»(1)
این کفر در این جاکفر عملی است، نه آن کفر اعتقادی؛ یعنی فاسق و گناهکار، دائما کوبندگی دارد. گناهش موجب می شود که برای او یک مشکلی پیدا شود. آن مشکل را رفع می کند، مشکل دیگر و آن گره را رفع می کند، گره دیگر. آن غم تمام می شود، غم دیگر، همیشه غم و کوبندگی دارد.
اون چیزی که این آیه و آیات دیگر بر آن دلالت دارد، این است که این کوبندگی فقط
1- پیوسته بلاهای کوبنده ای بر کافران به خاطر اعمالشان وارد می شود و یا به نزدیکی خانه آنها وارد میشود تا وعده خدا فرا رسد. (رعد/ 31)