در ساحل سپیده اخلاص صفحه 55

صفحه 55

زندگانی پاک و باصفا

آیا می شود که در این دنیا با این همه جزر و متش، با این همه موجهای یکی پس از دیگرش، در این دنیایی که هر نوشش نیشها دارد، انسان یک زندگی طب داشته باشد؟ قرآن میگوید: میشود در همین دنیا زندگی طیب داشت و در آخرت هم زندگی طیب تر: «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»(1) ؛ یعنی اگر زندگی کسی توأم با اعمال شایسته باشد (یعنی مؤمن باشد) زندگی او در این دنیا یک زندگی طب است.

اگر فقط همین یک آیه را داشتیم، بس بود که بدانیم مال، رفاه نمی آورد. ریاست رفاه نمی آورد. خانه مجلل رفاه نمی آورد. اولاد خوب رفاه نمی آورد. و بالاخره قرآن میگوید این چیزهایی که در میان مردم برای این که انسان در رفاه باشد . مشهور است، اینها رفاه نمی آورد و آنچه رفاه می آورد، ایمان است. ایمان یعنی اعتقاد توأم با عمل. به قول قرآن: «من عمل صالحا من ذکر أو أنثی وهو مؤمن». در حالی که مؤمن است، کار شایسته دارد. به عبارت دیگر، ملکه تقوا دارد. ملکه ایمان دارد. زندگی توأم با نماز اول وقت است. زندگی توأم با نماز شب است. زندگی توأم با خدمت به خلق خداست. زندگی توأم با اهمیت به واجبات است. زندگی توأم با اجتناب از گناه است. زندگی توأم با اهمیت دادن به مستحبات است و به عبارت رساتر، زندگی توأم با رضایت خداست. وقتی زندگی توأم با رضایت خدا شد، خیلی ساده است، کوخی بیش نیست، فرش او حصیری بیش نیست، اما زندگی به اندازهای شیرین است که همان کسانی که آن قصر مجلل و رفاه مصنوعی را دارند، تصورش را نمی توانند بکنند؛ چه رسد که به او برسند. دیده ایم افرادی را که یک اتاق بیشتر ندارند، اما در این اتاق، نماز شب خوانده می شود، در این اتاق نماز اول وقت خوانده می شود، در این اتاق به فکر خلق خداست. اگر هم هیچ نداشته باشد، لااقل اول


1- هرکس کار شایستهای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده میداریم و پاداش آنها را به بهترین اعمالی که انجام میدادند، خواهیم داد. (نحل/ 97)
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه