در ساحل سپیده اخلاص صفحه 98

حالا اگر هم کسی بتواند بگوید گناه ندارد، لااقل میگوییم بیهوده است. همین مقدار است که دل خانمش را یا دل شوهرش را به دست بیاورد. بچه هایش را راضی کند. اما آن که قطعا پسندیده است، آن که هر خوبی را دربردارد، این است که انسان به واسطه گفتنش، به واسطه عمل نمودنش و به واسطه فکرش، خدا را راضی کند. وقتی که خدا از دست کسی راضی شود، همه از دست او راضی میشوند غیر از دشمن خدا. وقتی که خدا را راضی کند، محبوب دل همه میشود غیر از دشمنان خدا: «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»(1)؛ یعنی آنها که خدا از دست آنها راضی باشد، محبتشان در دل همه ریخته می شود. همه جز دشمنان خدا او را دوست دارند.

«من ازاد را بلاعشیره و هیبه بلا سلطنه فلیخرج من ذل معصیه الله إلی طاعته»(2)؛ اگر می خواهی که حتی پیش دشمن ابهت داشته باشی؛ مثل ابهت حضرت امام پیش دشمن (شوروی آن روز و آمریکای امروز)، اگر ابهت میخواهی، اگر در مقابل دوست و دشمن عزت میخواهی، کاری کن که خدا از تو راضی باشد. لباس ذلت معصیت را بگن، لباس ذلت ریاکاری و تظاهر را بگن و لباس عزت تقوا، لباس عزت خلوص بپوش و ببین که چطور در مقابل دشمن و دوست، عزت و ابهت پیدا می کنی.

این خلوص، یک کلمه خیلی نورانی است. اگر همه شما عزیزان الآن کلمه خلوص را تصور کنید، یک نشاطی برای شما پیدا می شود. گویا نور از سراپای این کلمه میریزد، کلمه مقدسی است؛ لذا قرآن میگوید که موعظه من فقط همین کلمه است، در حالی که شما میدانید سراپای قرآن موعظه و اخلاق است. اما این آیه می گوید تنها موعظه من خلوص است: «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَهٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی»(3)؛ یعنی پیغمبر! بگو مبعوث شدم به رسالت. قرآن آوردم که به شما بگویم: برای خدا قیام کنید. چه در خلوت،

1- مسلما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، خداوند رحمان محبت برای آنان در دلها قرار میدهد. (مریم / 96)
2- عن سفیان الثوری قال: قال الصادق لا یا شفیان من آزاد عزا بلاعشپزه وغنی بلامالی و هیبه بلا سلطان قلینتول من فی معصیه الله إلی(علیه السلام)طاقته. (محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج 71، ص178) .
3- بگو تنها شما را به یک چیز اندرز میدهم و آن این که دو نفر دو نفر با هم یا به تنهایی برای خدا قیام کنید. (سبأ/ 46)