آفتاب پرهیزگاری صفحه 33

گفتار سوم: پرهیزکاران و نماز

اشاره

گفتار، درباره تقوی و متقی بود. بحثی درباره فضیلت تقوا داشتیم و با استناد به قرآن کریم استنباط کردیم، که متقی در دنیا و آخرت سعادتمند است. متقی اگر «حق تقوا» را داشته باشد، به گفته قرآن مقام عند اللهی دارد. متقی، اگر حق تقوا را داشته باشد، قرآن وعده داده است، که او در دنیا از حیات طیب و در آخرت از حیات أطیب بهره مند است. سخن درباره معنای تقوا بود، تقوا را از نظر فقهاء معنا کردیم. همچنین از نظر علمای علم اخلاق تقوا را معنا کردیم، که علاوه بر آنچه فقهاء می فرمودند، یک مرتبه خاصی را هم علمای علم اخلاق می فرمودند. از نظر افراد کمل هم تقوی را معنا کردیم، که آنها هم یک مرتبه خاص تر را می فرمایند. سخن به آنجا رسید، که اول سوره بقره می فرماید: قرآن برای متقیان و پرهیزکاران هادی است؛ متقی را هم معنا می کند.

قرآن شریف پنج شاخص برای متقی یادآور می شود:

صفت اول - که درباره آن سخن گفتیم - ایمان به غیب بود: ( الذین یؤمنون با لغیب و ...) متقی آن است، که آنچه برای دیگران پنهان است، برای او آشکار است. متقی دلی پیدا کرده است، که عموم مردم آن دل را ندارند. متقی چشم و گوشی پیدا کرده است، که دیگران آن چشم و گوش را ندارند. برای مردم خیلی چیزها پنهان است. آنچه برای عموم