آفتاب پرهیزگاری صفحه 41

الشیاطین یحومون علی قلوب بنی آدم لنظروا إلی ملکوت السموات و الأرض». (1) اگر این دل چراگاه شیطان و باغ وحش نباشد و هر گوشه ای از آن را یک رذالتی و یک حیوان درندهای اشغال نکرده باشد، خدا بر این دل حکومت دارد. وقتی خدا بر این دل حاکم شد،. النظروا إلی ملکوت السموات و الأرض»

3- رابطه حادث با قدیم: «قومیت حضرت حق»

بالاترین مقام برای یک انسان این است، که بتواند بگوید، رابطه بین ممکن و واجب چه رابطه ای است؟ همچنین نیز رابطه بین حادث و قدیم چگونه است؟ این را هیچ فیلسوفی تا حال نتوانسته آنگونه که بایسته است، حل کند؛ اما این رابطه بین حادث و قدیم را انسان می تواند، با شهودش، با کشفش، با رابطه کامل با خدایش، بیابد؛ نظیر آدم تشنه که در می یابد تشنگی را. آنها هم که اهل این حرفها هستند، اقرار دارند. حضرت امام (ره) بارها قرار می کرد، که من نمیدانم رابطه بین حادث و قدیم، بین عبد و مولا، چه رابطه ای است؛ اما خیلی ها مثل خود حضرت امام (ره) اگرچه نمی دانند، اما رابطه بین حادث و قدیم را یافته اند. به عبارت دیگر قیومیت حق را درک کرده اند. و درک قیومیت حق یکی از نعمتهای بزرگ خداست، که هیچ فیلسوفی نتوانسته، از نظر علمی نحوه آن را بگوید. اگر نحوه رابطه را می خواهید، درک کنید و بیابید، این روایت شریف می فرماید، که: دل تو چراگاه نباشد. وقتی دل چراگاه شیطان نباشد، دیگر درک میکند، « لنظروا إلی ملکوت السموات و الأرض.»

این همان آیه شریفه است که برای حضرت ابراهیم ( علیه السلام ) یک افتخار است: ( و کذلک نری إبراهیم ملکوت السموات و الأرض ) (2) یعنی چه؟ یعنی ابراهیم ( علیه السلام ) بعد از نبوت، و رسالتش با آن ریاضتش به مقامی رسید، که قیومیت حق را در عالم، نه با چشم بلکه با دل یافت. این « نری» به معنی یافتن است. از نظر دل قیومیت حق را دید.».