آفتاب پرهیزگاری صفحه 49

1- بحارالانوار، ج 1، ص 136، روایت 23، باب 1..

بگذاری و سرانجام بر جهان مسلط شوی. بعد هم دو دفعه قرآن همین را برای پیغمبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) تکرار می کند. ( فإن مع العسر یسرا* إن مع العسر یسرأ ) پیغمبر نمی شود در این دنیا سختی نداشته باشد، مشکل نداشته باشد. بله شرح صدر اگر باشد، آن وقت زیر هر مشکلی، زیر هر نیشی نوش هست. آن وقت است که انسان لذت می برد. آن وقت است که انسان هم در دنیا و هم در آخرت پاداش میگیرد.

خلاصه حرف این شد، که نماز نقش والا و بالایی دارد. شما عزیزان به هر اندازه که می توانید، باید با نماز رابطه داشته باشید.

7- پستی آفرینی کم شمردن نماز

من از همه تان تقاضا دارم، نماز را سرسری نخوانید؛ این خذلان می آورد؛ این بدبختی می آورد. سرسری خواندن نماز انسان را به جایی نمی رساند؛ بلکه مشکل روی مشکل می آورد. آنکه نماز نخواند کافر است. کافر به این معنا که در روز قیامت، دم مردن به او می گویند: «مت یهودیا أو نصرانی» در صف مسلمانها جای نمی گیری، بلکه جایت در صف یهودیها یا نصرانیهاست. انسان مسلمان اگر بد نماز بخواند، این نماز بدخوان مورد شفاعت اهل بیت نیست، مسلمه جهنمی است. «لاتنال شفاعتنا من استخف بالصلوه» این که مربوط به جلسه ما نیست. می دانم همه تان نماز می خوانید. میدانم نماز خوب می خوانید. اما آن که الآن به شما سفارش میکنم، این است، که سرسری نشمارید. نگذارید نمازتان به آخر وقت بیفتد. این خذلان دارد. مخصوصا برای طلبه ها خذلان دارد. امام صادق ( علیه السلام ) ( فویل للمصلین الذین هم عن صلوتهم ساهونه ) (1) را همین جور معنی میکند. ظاهر آیه هم همین است؛ وای بر آن کسی که در وقت نماز، غافل از نماز است. در وقت نماز دارد نهار می خورد، در وقت نماز خواب است، مشغول کسب است یا العیاذبالله - مشغول حرف زدن است. قرآن می گوید وای به کسی که قرآن به او بگوید وای».