آفتاب پرهیزگاری صفحه 78

1- شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج 1، ص 342، و نفسن المهموم، وقایع صبح عاشورا مجلسی، بحارالانوار، ج45، ص 4، و شیخ طوسی، التهذیب، ج 3، ص 82، روایت 11.

2- شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج2، ص340 مجلسی، بحارالانوار، ج 78، ص363، روایت 4.

3- (3)طلاق /3، «هر کس بر خدا توکل کند خداوند او را کافی است»

4- بقره /156، این آیه به آیه استرجاع مشهور است که در هنگام شنیدن مصیبت و مخصوصا مرگ عزیزی، او را بر زبان جاری می کنند یا در هنگام اتفاق افتادن یک خطر و کار مهمی که غیر متوقع بوده است همچنان که امام حسین ( علیه السلام ) در برخورد با مروان که از او دعوت به بیعت با ولید کرد فرمود: «إنا لله و إنا الیه راجعون و علی الإسلام السلام اذ قد بلیت الأمه براع مثل یزید.»

5- داستان پند آمیز ابوایوب انصاری

ابوایوب انصاری یک بچه داشت، که از دنیا رفته بود. ابوایوب سر کار بود، زنش گفت خوب حالا شوهرم بیاید من او را ناراحت بکنم، چه فایده دارد، بچه من مگر زنده میشود؟ شوهرش آمد جویای حال بچه شد، همسرش گفت خوب شد. بعد از خوردن شام و خوابیدن و خود را عرضه داشتن به شوهر و قبل از غسل کردن و نماز شب خواندن می خواست برود، گفت یک سؤال از تو دارم: اگر یک کسی چیزی پیش تو امانت گذاشته باشد، بعد بخواهد بگیرد، تو ندهی چگونه است؟ گفت: خیلی بد است، خیانت در امانت است، امانت مردم را باید داد. گفت پروردگار عالم یک امانتی به تو داده بود و می خواست تا دیروز پیش تو باشد. دیروز گرفت. برو مسجد نماز، رفقایت را بیاور بچه را دفن کنند. وقتی آمد مسجد، در تاریخ می نویسند، پیغمبر مهیا بود، یعنی از این زن خیلی خشنود بود. پیغمبر فرمودند: مبارک باد دیشب شما! (که در تاریخ می نویسند همان شب به یک پسری آبستن شد، که در کتابهای عرفانی آمده، این پسر از اولیاء اللله شد.)

32 سال شب ها خواب نداشت. 32 سال روزها و شبها را به عبادت و روزه و خدمت به خلق خدا گذراند و آخر هم در جنگ صفین دز رکاب امیر المؤمنین ( علیه السلام ) شهید شد و نظیرش زیاد است.

6- وعده های خدا به مؤمنان

آنچه می گویم این است، که به این آیه شریفه عمل شود: ( الذین آمنوا و لم یلبسوا إیمانهم بظلم ) و آن تأکید میکند ( أولئک لهم الأمن ) و وعده سوم ( و هم مهتدون ) فقط این نیست، که یک زندگی منهای غم و غصه، یک زندگی منهای دلهره، اضطراب خاطر، نگرانی، ترس، وسوسه و تخیل باشد، بلکه، دست عنایت خدا روی سرش می آید، واین وعده، مسلما از وعده دوم مهمتر است. کسی که دست عنایت خدا روی سر او باشد و همیشه خدا مواظب او باشد، معلوم است دیگر از هر ضلالتی، حتی از هر گناهی مصون