آفتاب پرهیزگاری صفحه 95

دستور را یک در هزار هم نداریم. نه در نماز و نه در چیزهایی دیگر. در همین سوره بقره قرآن میگوید، که در نماز این حالت را ندارید. ( و استعینوا بالصبر و الصلوه و إنها الکبیره إلا علی الخاشعین ) (1) . نماز سنگین است، مگر برای کسی که در برابر قانون متواضع و تسلیم و راضی باشد، که او دیگر نماز برایش سنگین نیست، او دیگر نماز برایش لذت بخش است. البته می دانید، که این تسلیم و رضا در مقابل قانون مقول به تشکیک است. در بعضی شدید است و در بعضی ضعیف و ... همه، مخصوصا در جمهوری اسلامی و مخصوصا برای ما طلبه ها، آنچه قابل توجه است، همین است که ما باید در مقابل قانون، در مقابل دستور الهی همیشه متواضع باشیم؛ یعنی مقام تسلیم و رضا داشته باشیم؛ یعنی باور کنیم آنچه در قرآن است، صددرصد مصلحت انسان است. اگر یک کلمه کم یا زیاد بود، قرآن معجزه نبود. .

4- عدم تسلیم؛ انکار عملی احکام الهی

این قرآن شریف از راههایی معجزه است. از جمله چیزهایی که الان روی آن خیلی پافشاری دارند معجزه بودن قرآن از نظر حروف است، که اثبات شده، این قرآن شریف که الآن در دست ماست، اگر یک کلمه کم بود، اگر یک کلمه زیاد بود، همه این نظم بهم می خورد، این از نظر الفاظ قرآن. از نظر محتوا و معنا هم همین طور است. اگر یک جمله کم بود، یا یک جمله زیاد بود، معجزه قرآن از نظر علمی بهم می خورد. دانستن این حرف برای همه ما، مخصوصا برای ما طلبه ها آشکار است. ما می دانیم آنچه در قرآن است حق است؛ نه کم، نه زیاد است. اما باورکردن، کاری بسیار مشکل است، و افرادی هستند که این را باور ندارند. .

گروه اول: کسانی که احکام اسلام برای آنان سنگین است، گروهی هستند، که قانون برای ایشان سنگین است. می دانند، راستی اعتقاد دارند، اما باور ندارند. چون باور ندارند.»