درآمدی بر نبوت و شخصیت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم: علمی،اعتقادی،تاریخی،اخلاقی و تربیتی صفحه 113

نسبت به دنیا و به عالم آخرت رغبت داشت و هر عضوی از اعضای او بر حقانیت آن بزرگوار شهادت می داد.(1)

عدم نیاز علماء به معجزه

در ضرورت وجود معجزه برای پیامبران خداوند، جای تردید نیست، زیرا راه دیگری برای شناخت پیامبران وجود ندارد. اگر مردم بخواهند ایمان بیاورند و تصدیق کنند باید از مدعی نبوت امر خارق عادتی ببینند، بلکه باید گفت حق آنان است، خصوصاً برای انسانهایی که دیر باورند و به زودی نمی توانند کسی را بدون معجزه تصدیق کنند.

اگر افرادی باشند که بدون دیدن معجزات از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به حقانیت او یقین کنند ایمان آنها درست است و اشکالی ندارد، چون ممکن است انسانهای سلیم الفطره با یک برخورد با مدعی نبوت و رسالت و دیدن اخلاق و روحیات او بتوانند به یقین برسند که آن شخص از جانب خداوند مبعوث به رسالت شده باشد.

همین جا باید یادآور شویم که انسانهای تحصیل کرده و دانشمند، وقتی شخص پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را ببینند و یا تعالیم و دستورهای او را بشنوند، به اینکه مثلاً سوسمار و یک سنگ ریزه به رسالت او شهادت بدهد هیچ نیازی نیست، بلکه علوم و حکمتهایی که از مدعی نبوت دیده می شود از بهترین نوع معجزه است و لزومی ندارد که پیامبر برای ادعایش اظهار معجزه بکند. حتی امکان دارد با یک مکالمه و مناظره برای افراد دانشمند، حقانیت مدعی رسالت ثابت شود. چنانکه می توان شواهد زیادی در تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم برای این موضوع به دست آورد که به نمونه ای از آنها اشاره می نماییم.