درآمدی بر نبوت و شخصیت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم: علمی،اعتقادی،تاریخی،اخلاقی و تربیتی صفحه 182

بعد از بیان این مقدمه می گوییم قطعا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از بهترین کسانی بودند که به عهد و پیمان وفا می کردند و به دیگران هم توصیه می نمودند. برای مثال به جریانی تاریخی اشاره می کنیم.

در سال هفتم هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با ده هزار سرباز مسلح جنگی و با قدرت عظیم وارد مکه شدند واین شهر بزرگ را بدون خونریزی فتح کردند. و تمام مردم این شهر تسلیم پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شدند و مردان و زنان مکه با آن حضرت بیعت کردند و همگان مسلمان شدند و تمام امکانات این شهر در اختیار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم قرار گرفت. انصار مدینه که این جریانات را یکی بعد از دیگری و تسلیم شدن مردم مکه را می دیدند. کم کم به این فکر افتادند که نکند دیگر مأموریت ما در یاری رساندن به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تمام شده است و از یک دیگر نیز می پرسیدند که آیا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پس از آنکه خداوند شهر و زادگاهش را برای او فتح کرد در آنجا خواهد ماند یا بازهم به مدینه بر می گردند و در آنجا اقامت می کنند.

زمانی که انصار این سخن را بر زبان جاری می کردند و به این فکر مشغول بودند رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بالای کوه صفا رفته و مشغول عبادت بودند. وقتی دعای ایشان به پایان رسید رو به انصار کردند و فرمودند: چه می گوئید؟ گفتند: ای رسول خدا چیزی نیست آن حضرت اصرار کردند تا آنکه بالاخره ماجرا را گفتند. در این هنگام آن حضرت فرمود:

به خدا که از چنین کاری به خدا پناه می برم، زندگی من با شما خواهد بود و مرگ من هم با مرگ شما، چرا که خداوند با کمک همین گروه مرا یاری کرد. و این در حالی بودکه دیگران از یاری آن حضرت دست کشیدند و حتی رویاروی ایشان قرار گرفتند(1).