درآمدی بر نبوت و شخصیت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم: علمی،اعتقادی،تاریخی،اخلاقی و تربیتی صفحه 195

13. عدالت و امانت داری

عدالت مداری، امانت داری و راستی در گفتار و رفتار و پاکی و پاکدامنی از صفات عالیه است که اعلا مرتبه ی آنها در وجود رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، و مورد قبول و تصدیق همگان حتی دشمنان ایشان بوده است.

این موضوع آن چنان روشن بود که قبل از بعثت در زمان جاهلیت، ایشان را شخص امین معرفی می کردند و مردم مکه امانات خود را نزد آن بزرگوار می گذاشتند تا آنجایی که هنگام هجرت به مدینه طیبّه به امیرالمؤمنین علیه السلام دستور دادند در مکه بمانند و امانات مردم را به آنان برگرداند و آنگاه به مدینه طیبه هجرت نمایند. و امیرالمؤمین علیه السلام سه روز بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در مکه مکرمه اقامت کردند و همه امانات را به صاحبانش رد کردند و فرمودند: حتی یک امانت هم ضایع نشد(1).

در جنگ طائف و محاصره آن، غنائم زیادی نصیب مسلمانان شد و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آنها را بین رزمندگان اسلام تقسیم کرد وهیچ کس اعتراضی نکرد جز شخصی به نام ذی الخویصره. او به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گفت: به عدالت بین ما اموال را تقسیم کن. آن حضرت فرمود: «ویلک اذا لم یکن العدل عندی فعند من یکن؟؛ وای بر تو اگر عدالت ورزیدن نزد من نباشد پس عدالت کجاست؟» عمر بن خطاب گفت: اجازه می دهی گردنش را بزنم چون او منافق است. آن حضرت فرمود: هرگز اجازه نمی دهم. پناه می برم به خدا از اینکه مردم بگویند اصحاب خود را می کشد(2).