درآمدی بر نبوت و شخصیت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم: علمی،اعتقادی،تاریخی،اخلاقی و تربیتی صفحه 203

پیامبر دارای علم نباشد حجت بر مردم تمام نمی شود بنابر این اصل نبوت و پیامبری اقتضاء می کند که پیامبر خدا عالم باشد و نیاز به دلیل دیگری ندارد.

روشن است که علم پیامبر خدا از نوع علم اکتسابی و تحصیلی نیست که از راه استاد و تعلیم و تعلم فرا گرفته باشد، زیرا علوم اکتسابی بشری خطاپذیر است در حالی که علم پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از خطا و اشتباه مصونیت دارد و تعبیر علم پیامبران به علم لدنی به همین منظور است و مراد این است که علم انبیا از طرف خدای متعال به آنها داده شده است.

2. شرائط دیگر

امور دیگری نیز در پیامبران الهی شرط است که خواجه نصیر الدین طوسی دراین عبارت موجزبه آن اشاره کرده اند:

«و کمال العقل و الذکاء و الفطنه و قوه الرأی و عدم السهو و کل ما ینفر عنه من دنائه الآباء و عهر الامهات و الفظاظه و الغلظه و الابنه و شبهها نحو الاکل علی الطریق و شبهه»(1).

پیامبران الهی نباید دارای صفاتی باشند که موجب نفرت مردم باشد و از این جهت در دیده های مردم بی اهمیّت باشند و مردم آنها را تکریم و احترام نکنند، بلکه لازم است مورد اهمیت وتعظیم همه ی مردم باشند همان طوری که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم چنین بودند و همیشه در دیدها با عظمت یاد می شدند(2).

از جمله لازم است پیامبران الهی برخوردار از کمال عقل و هوش و ذکاوت باشند تا فریب نخورند چون فریب خوردن موجب تمسخّر می گردد. اگرچه او را