درآمدی بر نبوت و شخصیت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم: علمی،اعتقادی،تاریخی،اخلاقی و تربیتی صفحه 209

عصمت پیامبران

یکی از شرائط اساسی و مهّم در مسأله نبوت، عصمت از گناه و انحراف و خطاء و اشتباه است. زیرا همین موضوع است که آنان را از سایر مردم ممتاز و اطاعت آنان را بر مردم واجب می کند. و نیز به واسطه همین عصمت است که آنان می توانند با مبدأ عالم، ارتباط مستقیم پیدا کنند و به مقام «فتدلی» نائل و از تمام مردم به خدا نزدیک تر شوند. و در حقیقت همین موضوع است که آنان را شایسته ی مقام بلند ولایت تکوینی و تشریعی می کند.

امکان تحقق عصمت

بدون شک این ویژگی در انبیای الهی و سایر معصومان مانند امامان علیهم السلام به عنایت خدای متعال است، ولی نه بدان معنی که از شخص معصوم سلب اختیار شود و توانایی انجام گناه نداشته باشد و یا کمبودی در وجود آنان باشد و فاقد نیروی شهوت و غضب باشند. بلکه پیدایش عصمت به اختیار؛ و با به کار گرفتن عوامل بازدارنده از گناه؛ و نیز توفیق یاری پروردگار متعال است؛ یعنی دو عامل مهم در تحقق عصمت دخالت دارد: اول توفیق الهی و تفضلات خداوند متعال و دوم: اختیار و انتخاب و اکتساب خود معصوم علیه السلام.

یکی از دلائل تحقق و امکان عصمت این است که عوامل باز دارنده از گناه در وجود پیامبران الهی وجود دارد و آن دو عامل است: یکی ایمان و دیگری