درآمدی بر نبوت و شخصیت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم: علمی،اعتقادی،تاریخی،اخلاقی و تربیتی صفحه 245

نفوذ باطل به قرآن به چند وجه تصور می شود:

1. تحریف آیات قرآن.

2. احکام آن به وسیله کتاب دیگری نسخ شود.

3. جریانهایی که قرآن خبر داده مطابق با واقع نباشد و بطلان آن برای مردم ظاهر شود.

از این آیه استفاده می شود که هیچ کدام از اینها در قرآن راه ندارد و این کتاب بر اثر حقانیت خود تا روز قیامت برای همه ی مردم حجت است و در نتیجه حجّیت قرآن ابدی است و ابدی بودن قرآن مساوی است با ابدی بودن رسالت پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم و شریعت اسلام و اینکه پس از پیامبر شریعت دیگری نیست.

به بیان دیگر هنگامی که حقانیت و جاودانگی و همیشگی قرآن ثابت شده، اگر کتاب و شریعت دیگری بیاید و یا عین شریعت اسلام خواهد بود و یا غیر از آن. اگر عین شریعت اسلام باشد دیگر نیازی به دوّمی نیست، زیرا لازمه اش لغویت است و لغویت در کار هر عاقلی قبیح است تا چه رسد به خدای حکیم. و اگر شریعت دوم غیر از اسلام باشد یا باید هر دو حق باشند و یا یکی از آنها حق باشد. اگر هر دو حق باشند باید دو حکم متناقض حق باشد و این محال است پس باید یکی حق باشد و دیگری باطل. و از آنجایی که قرآن به صراحت حقانیت اسلام را تصدیق کرده است پس باید کتاب بعدی باطل باشد؛ یعنی درحقیقت، شریعت دوم، آسمانی نبوده و آورنده اش به دروغ به خدا نسبت داده است پس روشن شد که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم آخرین پیامبر است و شریعت اسلام نیز آخرین شریعت است.