درآمدی بر نبوت و شخصیت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم: علمی،اعتقادی،تاریخی،اخلاقی و تربیتی صفحه 70

فرستاد که در آن زمان مرض های مزمن و سختی مانند زمین گیری انسانها زیاد شده و نیاز به دانش پزشکی داشتند. حضرت عیسی حجت اثبات حقانیت خودش برای آن مردم معجزاتی آورد که مردم زمانش از آنها بی بهره بودند و قدرت آوردن آنها را هم نداشتند؛ مانند زنده کردن مردگان و شفای کوران و شفای مرض هایی مثل برص (پسبی) و از این طریق حجت را بر آنان تمام کرد.

و نیز خداوند متعال حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را در زمانی مبعوث به رسالت کرد که امر غالب در زمان او خطا به سرایی و شعر و کلام فصیح و بلیغ رواج کامل داشت. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم از جانب خداوند برای آنان، معجزه ای مانند قرآن را آورد که مشتمل بر مواعظ و حکمت هایی است که آنان نتوانند مثل آن را بیاورند و از این طریق حجت را بر انان تمام کرد.(1)

حکمت الهی اقتضا می کند پیامبری را با معجزه ای بفرستد که با علم و صنایعی که درآن زمان شایع است مشابهت داشته باشد. هم چنین عالمان و دانشمندان زیادی وجود داشته باشند تا موجب سرعت بخشیدن در ایمان و تصدیق مردم به آن پیامبر بشود و حجت خدا برآن مردم بهتر تمام شود. پس مقتضای حکمت بود که خداوند موسی علیه السلام را با عصا و ید بیضا بفرستد، زیرا ساحران زودتر از سایر مردم ایمان آورند؛ زمانی که دیدند عصای موسی علیه السلام اژدها گردید و تمام ابزار وآلات سحر آنان را بلعید و دوباره به حالت اول برگشت. این دانشمندان دیدند که آنچه موسی علیه السلام آورده از قدرت آنان خارج است و نمی توانند مثل آنها را بیاورند و در مجلس فرعون اعلام کردند که آنچه موسی علیه السلام آورده سحر نیست، بلکه معجزه است. آنان به غضب فرعون هم اعتنائی نکردند و حتی از تهدیدهای او هم نهراسیدند.