هزار و یک حکایت اخلاقی جلد 1 صفحه 19

به آنها می گوید مزدی به من بدهند. آنها نیز مقداری پول به من دادند.

زن گفت: «وَاللَّهُ یُضَاعِفُ لِمَنْ یَشَاءُ (1)»؛ خداوند آن پاداش را برای هر کس که بخواهد چند برابر می کند.

فهمیدم به آنها می گوید زیادتر بدهید. آنها نیز بر پاداش من افزودند. از آنان پرسیدم: این زن کیست؟ گفتند: این زن مادر ما «فضه» است که کنیز حضرت زهرا (سلام الله علیها) بود و بیست سال است که غیر از قرآن سخنی نگفته است!(2)

در این سرای کهن خوی کن به خوش سخنی

که بهتر از سخن خوب، یادگاری نیست

حکایت 20: آتش در خرمن!

مرحوم حضرت آیت الله العظمی اراکی - که از بزرگان عالم اسلام و از فقیهان وارسته هستند . می فرمودند: مرحوم آخوند ملا محمد کبیر، قطعه زمینی در اطراف سلطان آباد اراک داشت که در آن، زراعت می کرد و نان سال اهل و عیال خود را از آن زمین به دست می آورد. یک وقت که حاصل زمین را خرمن کرده بود و در دشت، خرمن های دیگری نیز وجود داشت، کسی عمدا یا سهوا آتش روشن می کند، باد می وزد و آتش به خرمنها می افتد و خرمن ها یکی پس از دیگری در آتش می سوزد. شخصی نزد مرحوم آخوند کبیر می رود و می گوید:

چرا نشسته ای! نزدیک است خرمن شما آتش بگیرد. آخوند کبیر تا این سخن را می شنود عبا و عمامه اش را می پوشد و قرآن به دست بر سر خرمن می رود و رو به آتش می ایستد و خطاب به آن می گوید: ای آتش! این نان اهل و عیال من است، تو را به این قرآن قسم می دهم این خرمن را نسوزانی، در حالی که تمام خرمن های دیگر خاکستر شده بود این یک خرمن سالم ماند! هر کس می آمد و میدید، انگشت حیرت به دندان می گزید و متحیر می شد که چطور این خرمن سالم مانده است. این بزرگواران تربیت شده و درس گرفته از مکتب حضرت ابراهیم ((علیه السلام))هستند که چون خداوند به آتش امر کرد: « یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَی إِبْرَاهِیمَ (3)»، آموخته اند که هر چیزی ممکن است به امر خداوند و به اذن او انجام گیرد.

بزرگان دین نیز هنگام مشکلات، با توجه به آیات قرآن و زندگی معصومین (ع) ، مصائب را از خود دور یا تحمل آن را بر خود شیرین می کردند!(4)

یا رب این آتش که در جان من است

سرد کن آن سان که کردی بر خلیل(5)

حکایت 21: یاد او!

مدت ها بود که عصر پنجشنبه او را میدیدم، آرام و باوقار از کنار مدرسه حجتیه به طرف حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) می رفت. عبای زرد رنگ کهنه ای برتن و عمامه ای کوچک و مندرس بر سر میکرد و هماره برق

1- بقره 261.
2- مکالمه ی قرآنی 16/1-19 ؛ به نقل از: بحار الأنوار 43/ 86 - 87؛ أعلام النساء المؤمنات / 596 - 597.
3- انبیاء / 69، ترجمه: ای آتش! بر ابراهیم سرد و سلامت باش.
4- ماهنامه ی بشارت، شماره ی 13 / 41. بر اساس گفتاری از: جناب حسین رضوانی
5- حافظ.