- سخن پیشین 1
- اشاره 5
- حکایت 2: فرمانده ی فداکار 6
- حکایت 3: عروس و تلاوتی لطیف! 8
- حکایت 5: نود و نه میش! 9
- حکایت 6: راهنمای شایستگان 10
- حکایت 7: استخاره ی ناب! 11
- حکایت 9: اذان تا اذان! 12
- حکایت 8: جهیزیه ای بی نظیر! 12
- حکایت 10: سیه روی! 13
- حکایت 12: لا ولابخور! 13
- حکایت 11: دنیا و آخرت 13
- حکایت 13: نفس مطمئنه 14
- حکایت 14: تجسم آیات! 14
- حکایت 15: مطالعه ی قرآن! 14
- حکایت 16: حرف بقال ها 15
- حکایت 19: مکالمه ی قرآنی فضه 17
- حکایت 18: قرآن و بی طهارتی! 17
- حکایت 20: آتش در خرمن! 19
- حکایت 21: یاد او! 19
- حکایت 22: خواهی نشوی رسوا ، عامل به سه آیت شو 20
- حکایت 24: معبودی لگدمال! 21
- حکایت 23: مساجد، از آن خدا است! 21
- اشاره 23
- حکایت 26: حدث زبانی! 24
- حکایت 27: شمشیر زبان! 24
- حکایت 29: نقصان مایه و شماتت همسایه! 25
- حکایت 30: حرّافی! 25
- حکایت 28: هنر به چشم عداوت! 25
- حکایت 33: غمخوار امت! 28
- حکایت 34: همه ی حرفها حساب دارد 28
- اشاره 29
- حکایت 36: طبق حرام! 30
- حکایت 38: حلوای ارسالی معاویه! 31
- حکایت 39: غذای خلیفه! 31
- حکایت 42: غذای حرام 32
- حکایت 41: شبهه ی احتکار 32
- حکایت 40: دوری از شبهات 32
- اشاره 33
- حکایت 44: نتیجه ی حکم به ناحق 34
- حکایت 46: افتخار بوسه 35
- حکایت 48: عدالت و تعدد زوجات 36
- حکایت 47: دود دل مظلومان! 36
- حکایت 51: نتیجه ی عدالت! 37
- حکایت 50: حق تقدم 37
- حکایت 49: غایت ظلم 37
- حکایت 52: سلطان دادگر 38
- حکایت 53: علت ظلم 39
- حکایت 54: خانه های ویران! 39
- حکایت 55: عاقبت دادرسی نکردن به مظلومان 40
- حکایت 57: شمه ای از ظلم منصور 41
- حکایت 56: جایگاه ظلم 41
- حکایت 58: تقسیم عادلانه! 42
- حکایت 60: با عدالت بر دشمن پیروز شد 43
- حکایت 61: طاق مدائن 43
- حکایت 59: مزه ی ظلم! 43
- حکایت 62: سلطان ملکشاه و پیرزن 44
- حکایت 64: مرد با انصاف 45
- حکایت 67: دهقانان ستمدیده 48
- حکایت 68: حکومت دین بر مردم یا خلافت علی ع 48
- حکایت 70: داستان حدیده ی محماه! 49
- اشاره 50
- حکایت 72: مات الدین! 51
- حکایت 73: قتل شصت تن از علویان بی گناه! 52
- حکایت 74: دینداری ابوجعفر حسینی 53
- حکایت 76: اسیر تخت شاهی 54
- حکایت 75: دینداری فرزانه ی دزفول 54
- حکایت 78: دین فروشی سمره! 55
- حکایت 77: عقیل 55
- حکایت 79: دنیا دوستی طلحه و زبیر 56
- حکایت 80: بنده یا آزاد! 57
- حکایت 81: این کتاب را برای نفع دنیوی نخوان! 57
- اشاره 58
- حکایت 83: با پرستوها 59
- حکایت 85: مرور کریمانه 60
- حکایت 86: خدایا! من او را بخشیدم 60
- حکایت 88: لگد به افتاده؟ 61
- حکایت 87: فساد و صلاح! 61
- حکایت 91: صفای باطن علوی 62
- حکایت 90: پارسا و دزد! 62
- حکایت 89: ابتدا به سلام 62
- حکایت 92: دزدی از باغ امام کاظم (علیه السلام) 63
- حکایت 93: اخلاق در جنگ 64
- حکایت 94: سکه های سیمین 64
- حکایت 95: لا فتی الا علی 64
- حکایت 97: ازدواج صوری 65
- حکایت 96: محافظان مردنما 65
- حکایت 99: بی آبی 66
- حکایت 98: حمایت از حیوانات 66
- حکایت 101: کنیز زیبا 68
- حکایت 100: امام صادق ((علیه السلام))و عبدالله محض 68
- حکایت 103: همکاری با کارگران 69
- حکایت 102: صید آهو 69
- حکایت 104: کنیز هراسان 69
- حکایت 105: بدهکاری مجازی و بزرگواری حقیقی! 70
- حکایت 107: خیار تلخ 71
- حکایت 108: مسیحی گستاخ 71
- اشاره 73
- حکایت 110: راز سر به مهر! 74
- حکایت 111: هزار تازیانه ی مرگبار! 74
- حکایت 113: مانع نزول باران! 75
- حکایت 112: سخن چین خون آلود 75
- حکایت 114: نتیجه ی فاش کردن راز! 76
- حکایت 115: مزد سخن چین! 76
- اشاره 77
- حکایت 118: عیب و غیب! 78
- حکایت 117: جلوگیری از غیبت 78
- حکایت 120: گوشت برادر 79
- حکایت 121: هدیه ی ویژه 79
- حکایت 122: خورش سگ های جهنم 80
- اشاره 81
- حکایت 124: جواب بی ادبی معاویه 82
- حکایت 125: ادب تلاوت 82
- حکایت 126: ابراهیم ادهم و توانگر بی ادب! 83
- حکایت 127: اعتراض بی جا! 83
- حکایت 129: من قرآن را تبرک کنم؟! 84
- حکایت 128: پسر بی ادب 84
- حکایت 131: آداب مجالس 85
- حکایت 130 : تعبیر مؤدبانه 85
- حکایت 132: بساط پادشاهان 86
- اشاره 87
- حکایت 134: قرائت قرآن با صدای خروس! 88
- حکایت 133: نشانه ی حماقت؟ 88
- حکایت 135 : پا به هوا! 89
- حکایت 136: پشم کاری! 89
- حکایت 138: قاطی پاتی! 90
- حکایت 139 : گله های گرگ و گوسفند! 90
- حکایت 137: نقشه ای برای شیطان! 90
- حکایت 140: دار و ندار! 91
- حکایت 142 : نیم قرن طهارت! 91
- حکایت 141: حفظ جا! 91
- حکایت 143: انگشتر احمق! 91
- حکایت 145: حماقت خلیفه! 92
- حکایت 146: لولو خور خوره! 92
- حکایت 144: ابو عبد الرحمن الرحیم! 92
- حکایت 149: حرف شین! 93
- حکایت 147: لذت یافتن! 93
- حکایت 148: مکتبدار بی کلاس! 93
- حکایت 150: مگس و عرصه ی سیمرغ! 94
- اشاره 95
- حکایت 152: انتظار داری کارت هم پیچ نخورد؟! 96
- حکایت 154: قطع رحم و مرگ 97
- حکایت 153: بیچاره مادر 97
- حکایت 157: علی بن اسماعیل 99
- اشاره 101
- حکایت 159: کشک بادنجان! 102
- حکایت 160: ترفند گدایان! 103
- حکایت 161: آب به آسیاب دشمن 104
- حکایت 163: سگ عیان و مرغ نهان! 107
- حکایت 164: کشف شرمگاه 107
- حکایت 165: مکر زرقاء 108
- حکایت 167: کتاب «حیل النساء»! 109
- حکایت 166: گوشه ای از حیله گری های عمرو عاص! 109
- اشاره 111
- حکایت 169: بوی دهان خلیفه! 112
- حکایت 170: بمیر تا برهی! 113
- حکایت 171: حسادت بر امام هدایت 114
- حکایت 172: عبد الله بن أبی 115
- حکایت 174: قدرت حسد! 116
- حکایت 173: نتیجه ی حسادت 116
- حکایت 175: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حسود 117
- حکایت 176 : حسدهای زنانه 118
- اشاره 119
- حکایت 179: هرگز «من» نگفت؟ 120
- حکایت 178: أخر تواضع! 120
- حکایت 181: جذامی ها 121
- حکایت 182: رئیس آفتابه ها! 122
- حکایت 183: شتری که مغرور شد! 122
- حکایت 184: ولید بن مغیره 123
- حکایت 186: امام کاظم ((علیه السلام))و مرد سیاه پوست 123
- حکایت 185: پایین آمدن از منبر 123
- حکایت 187: عکس العمل در مقابل تمجید 124
- حکایت 188: معامله ی پیامبر با کودکان! 124
- حکایت 191: فروتنی سلمان فارسی 125
- حکایت 190: ای کاش مسئله گو میشدی 125
- حکایت 192: خاطره ی شیخ 126
- حکایت 193: بلال حبشی 126
- حکایت 196: عیسی ((علیه السلام))و شستن پای حواریون 127
- حکایت 195: محمد بن مسلم 127
- حکایت 197: ثروتمند و فقیر! 127
- حکایت 199: خسرو پرویز 128
- حکایت 198: سلیمان بن عبد الملک 128
- حکایت 201: تواضع مقدس اردبیلی 129
- حکایت 200: واعظ متکبر 129
- حکایت 202: پدر سوخته! تو هم «إنا أنزلنا»؟! 130
- حکایت 203: تواضع عمار دهنی 130
- حکایت 204: متکبرتر از خدا! 131
- حکایت 205: تواضع از شرایط بعثت انبیا 131
- حکایت 206: لباس علی (علیه السلام) 132
- حکایت 207: تجدید تواضع 132
- حکایت 208: از شیطان بشنوید 133
- حکایت 209: سگ و غذای سلطان 134
- حکایت 210: نقش مگس 134
- حکایت 211: تنگدستی یا ثروت 135
- حکایت 213: سلطان محمود و ایاز 136
- حکایت 214: خیالات بزنطی! 137
- اشاره 139
- حکایت 217: عاقبت پیمان شکنی 140
- حکایت 216: سه دوست هم پیمان 140
- حکایت 218: پیامبر اکرم و ابوهیثم 141
- حکایت 219 : وفا! 141
- حکایت 221: انس بن نضر 145
- حکایت 220: حلف الفضول 145
- حکایت 223: شاپور و دختر خیانتکار! 146
- حکایت 222: برده ی مسلمان 146
- حکایت 224: وفاداری عرب بادیه نشین 147
- حکایت 225: ثابت و حجاج! 149
- حکایت 228: شرط زنده ماندن 152
- حکایت 230: پیمان با خدا 153
- حکایت 229: عاقبت ناسپاسی 153
- حکایت 231: وفای به عهد شرط بقای نعمت 154
- حکایت 232: وفای به نذر 154
- حکایت 233: غلام وفادار 155
- حکایت 234: وزیری در پوست گاو 157
- حکایت 235: دستور چنگیزخان مغول 158
- حکایت 237: آزار همسایه 160
- حکایت 238: این طور دل به دست آورید 160
- حکایت 239: پا بر صورت وزیر! 161
- اشاره 163
- حکایت 241: کشاف العیوب! 164
- حکایت 242: شکر نعمت 164
- حکایت 244: اعمال معیوب 165
- حکایت 243: عیب پوشی جوانمردانه 165
- اشاره 166
- حکایت 246: برای خدا! 167
- حکایت 248: دعای مخلص 168
- حکایت 249: اخلاص آیت الله بروجردی! 169
- حکایت 250: کیمیای اخلاص! 169
- حکایت 251: تلبیس ابلیس! 175
- حکایت 252: درخواست حضرت مونه 175
- حکایت 254: از علی أموز اخلاص عمل 176
- حکایت 253: بوریای رنگارنگ 176
- حکایت 256: ملا عبدالله شوشتری 177
- حکایت 255: کوشش سمعان 177
- حکایت 257 : زراندود 178
- حکایت 258 : دو لباس 178
- حکایت 260: اخلاص در موقعیت حساس 179
- حکایت 261: درخت ریا 180
- حکایت 263: نافه ی اخلاص 181
- حکایت 262: پاداش به قدر خلوص 181
- حکایت 264: خانه ی بهشتی 182
- حکایت 265 یک عمل خالص و هزاران عمل مخلوط 182
- حکایت 266: دوبین! 183
- حکایت 268: اجرتت را بگیر 184
- حکایت 269: رگ های بدن 184
- حکایت 270: شرک پنهان 185
- اشاره 186
- حکایت 272: آزادی کنیز 187
- حکایت 273: بازاری و عابر 187
- حکایت 275: تفاوت بین بنی هاشم و بنی امیه 188
- حکایت 274: زدن غلام 188
- حکایت 277: عفو قاتل 189
- حکایت 276: پیر طریقت و معنی آیت 189
- حکایت 279: پناهنده 190
- حکایت 278: آزادی خادم 190
- حکایت 280: فتح مکه 191
- حکایت 281: علت عفو پادشاهان 191
- حکایت 282: امیر اسماعیل سامانی و گذشت او 192
- حکایت 283: سبب بخشایش خداوند 192
- حکایت 284: مسخره ی دربار فرعون 193
- حکایت 285: آتش چه کسی را می سوزاند؟ 193
- حکایت 287 : گذشت کنید 194
- حکایت 288: همسایگی مردگان 195
- اشاره 196
- حکایت 290: حیای چشم 197
- حکایت 291: زلیخا 198
- حکایت 293: حیای امیر مؤمنان ع 198
- حکایت 292: و پیامبر و بنی قریظه 198
- حکایت 294: چه خواست چه شد! 199
- اشاره 200
- حکایت 296: چشم تنگ دنیا دوست! 201
- حکایت 297: گروی آفتابه! 201
- حکایت 298: نجس تر از نجاست! 202
- حکایت 299: مرگ با دانه ی انار 202
- حکایت 300: قناعت مور و حرص زنبور! 203
- حکایت 301: ذلیل شدن نفس 203
- حکایت 302: ذوالقرنین 204
- حکایت 304 : غذای خود با سلطان 205
- حکایت 303: اشعب بن جبیر مدنی 205
- حکایت 306 : بهلول و دزد حریص! 206
- حکایت 305: سیره ی قانعان 206
- حکایت 308: خدا با هزاران وسیله روزی می رساند 207
- حکایت 307: سیره ی امام صادق ع 207
- حکایت 309: جدیت حریص 208
- حکایت 310: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حریص 208
- حکایت 311: حرص در افزایش مال! 209
- حکایت 312: فریفته ی دنیا 210
- حکایت 313: تاجداران واقعی 211
- حکایت 314: بی نیازی ابوذر 212
- حکایت 315: نان حلال 212
- اشاره 214
- حکایت 317: صبر شگفت انگیز 215
- حکایت 318 : صبر جمیل سید المرسلین (صلی الله علیه و آله) ! 215
- حکایت 320: بانوی مطیع 216
- حکایت 322: ثمره ی صبر و زیان عجله! 217
- حکایت 324: استقامت بلال 219
- حکایت 323: چشمه و کوهسار 219
- حکایت 326: حیات دین 220
- حکایت 325: درس مادر داغدار! 220
- حکایت 328: رخسار سرخ 221
- حکایت 329: گشایش بعد از صبر 221
- حکایت 327: لجام گسیخته! 221
- حکایت 330: صبر بر بیماری 222
- حکایت 331: قتل در عروسی 222
- حکایت 332: مأموریت آمیخته با حلم 223
- حکایت 334: مدارا با اعمال فرماندار 225
- حکایت 333: اذیت کبوترباز 225
- حکایت 336: امام حسن(علیه السلام)و مرد شامی 226
- حکایت 335: قیس منقری 226
- حکایت 337: شیخ جعفر کاشف الغطاء 227
- حکایت 338: شرط جانشینی پیامبر 227
- حکایت 339: خشم علی برای خدا 228
- حکایت 340: روح بلند! 229
- حکایت 341: رمز موفقیت 229
- حکایت 342: شیر بی یال و کوپال! 230
- حکایت 343: صبر أم عقیل! 231
- حکایت 344: نامه ای از حضرت صادق (علیه السلام) 232
- حکایت 345: مقایسه ی دو زن شکیبا 233
- حکایت 346: استوار بودن در راه دین 234
- حکایت 347: در راه تعلیم قرآن! 235
- حکایت 348 شهادت حمزه و صبر پیامبر 236
- حکایت 349: پاداش برای مؤمنان 236
- حکایت 351: بهتر از شهادت 237
- حکایت 352: پاداش شکیبایی در مصیبت 237
- حکایت 353: استقامت در برابر بلا 238
- حکایت 354: مردان پایدار در میدان نبرد 239
- حکایت 355: شکیبایی معاذ بر فوت فرزند 240
- حکایت 356: انوشیروان و پیر خارکش 241
- حکایت 358: استقامت ابودجانه 242
- حکایت 357 : تحمل سختی ها 242
- حکایت 359: بهترین موقعیت 243
- حکایت 360: پایداری خانواده ای مسلمان 244
- حکایت 362: مسلمان باید پایدار باشد 245
- حکایت 361: ابو الحجاج و استاد عجیب! 245
- حکایت 363: سگ باحیا 246
- حکایت 364: تفاوت اساسی! 246
- حکایت 367: طالب وصل 247
- حکایت 368: صبر حضرت ایوب (علیه السلام) 247
- حکایت 366: هندوانه! 247
- حکایت 369: بردباری حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) 249
- حکایت 371: بحث صادقانه 250
- حکایت 370: بردباری امام صادق (علیه السلام) 250
- حکایت 373: بردباری حضرت زین العابدین ع 251
- حکایت 374 : خسران مسخره 251
- حکایت 375: بردباری امام باقر ع 252
- اشاره 254
- حکایت 377: توبه ی خواص! 255
- حکایت 378: آژیر خطر ابلیس 256
- حکایت 380: شادی خداوند 257
- حکایت 381: توبه ی انسان از نظر شیطان 257
- حکایت 382: راهزن معروف توبه می کند 258
- حکایت 383: توبه ی حقیقی 258
- حکایت 385: توبه ی پنهان یا آشکار 260
- حکایت 386: چگونه پشیمان شد و توبه کرد 261
- حکایت 387: در توبه تأخیر نکنید 262
- حکایت 388: توبه هنگام مرگ 263
- حکایت 389: توبه در لحظه ی حساس 263
- حکایت 390 : ناامید نشوید 264
- حکایت 392: یا من له الدنیا و الآخره! 265
- حکایت 391: مخترع دین و توبه 265
- اشاره 267
- حکایت 395: مقدس اردبیلی و نماز شب 268
- حکایت 394: فوت نماز 268
- حکایت 396: گناهان پاییزی! 269
- حکایت 397: نماز سرباز 269
- حکایت 398: رهروان سید الساجدین (علیه السلام) 270
- حکایت 400: حضور قلب 271
- حکایت 399: عبادت دوستان علی (علیه السلام) 271
- حکایت 401: محل اشیاء گمشده! 272
- حکایت 402: نافله ی شب 272
- حکایت 403: از این جوانان ارجمند بیاموزیم 273
- حکایت 404: عجیب ترین مهریه! 274
- حکایت 405: نماز کلاغی 275
- حکایت 406: روزه و نماز بانویی ارجمند 275
- حکایت 407 مالک اشتر در چه روزی روزه داشت 276
- حکایت 408: وقت را غنیمت شمرید 277
- حکایت 409: خواجه ربیع و عبادت 278
- اشاره 279
- حکایت 411: بالهای توکل 280
- حکایت 412: به غیر خدا اعتماد نکنید 281
- حکایت 413: پناهگاهی برای سختی ها 282
- حکایت 414: دل کندن از غیر خدا 283
- حکایت 415 حضرت موسی در دل سنگ چه دید؟ 284
- حکایت 416 : توکل کنید 285
- حکایت 417: هر کس توکل کند راه را گم نخواهد کرد 285
- حکایت 418: معنی رضا و تسلیم 286
- حکایت 419: با توکل زانوی شتر ببند! 286
- حکایت 420: مقام اهل رضا و تسلیم 287
- حکایت 421: هر کس تسلیم نباشد زیان می بیند 287
- حکایت 422: تسلیم بیشکایت 288
- اشاره 289
- حکایت 424: امانت داری شیخ ابوعثمان 290
- حکایت 426: وزیر خیانتکار 291
- حکایت 425 : قبری پر از مار! 291
- حکایت 428 : امین 292
- حکایت 427: برکت امانت داری 292
- حکایت 430: امانتدار تنگ دست 293
- حکایت 429: قطع دست 293
- حکایت 431: خیانت در زیارت 295
- حکایت 432: حل مشکل! 295
- حکایت 433: امانتداری أم سلمه 296
- حکایت 434: عطار خیانتکار 296
- حکایت 435: امانت ابن ملجم 297
- حکایت 437: رسوا شدن عمیر 298
- حکایت 438: بانوی باوفا و امانتدار 299
- اشاره 303
- حکایت 441: کیفر سوگند دروغ 304
- حکایت 443: حجاج و مرد راستگو 305
- حکایت 442: معاویه و أحنف قیس 305
- حکایت 444: کیمیا 306
- حکایت 445: ولید بن عقبه 306
- حکایت 446: زیان دروغگویی 307
- حکایت 448: گرسنگی و دروغ 307
- حکایت 447: چوپان دروغگو! 307
- حکایت 449: زینب کذابه 308
- حکایت 451: شک کردی 309
- حکایت 450: دروغ امیر حسین 309
- حکایت 452 و به خدا قسم دروغ می گویی 310
- حکایت 453: عاقبت دروغگو 310
- حکایت 455: دروغی به قیمت جان 311
- حکایت 454: دروغ مصلحت آمیز 311
- اشاره 313
- حکایت 457: افتخارات اکسیژن! 314
- حکایت 459: از علی ((علیه السلام))دفاع کرد! 315
- حکایت 461: طاووس یمانی! 316
- حکایت 460: صدای کفش چاپلوس! 316
- حکایت 462: مبلغ متملق! 317
- حکایت 464: مرد عاقل! 318
- حکایت 463: خوشگل تر از معاویه! 318
- حکایت 466: خوش رقصی! 319
- حکایت 465: شرفیابی بحر خزر 319
- حکایت 467: پادشاهی خدا 319
- حکایت 468: قبله ی عالم! 320
- حکایت 470: میل مبارک! 321
- حکایت 469: کاه و کوه! 321
- اشاره 322
- حکایت 473: پاداش مهمان دوستی 323
- حکایت 472: تیزهوشی دخترک میزبان 323
- حکایت 474: احترام مهمان 324
- حکایت 476: میزبان قرض میکند 325
- حکایت 477: مهمانی بدون تکلف 325
- حکایت 480: بلندهمتی در باره ی مهمان 326
- حکایت 479: میهمان با میزبان؟ 326
- حکایت 481: سه روز مهمانی 327
- که حکایت 482: خوردن مجازی 328
- حکایت 484: چگونه از مهمان پذیرایی کنیم 329
- حکایت 486: بادیه نشینان چه می کنند 330
- حکایت 487: مهمان خدا! 331
- اشاره 333
- حکایت 490: زن و شوهر عفیف 334
- حکایت 491: فرشته ی عفت! 335
- حکایت 492: شاگرد بزّاز 336
- حکایت 494: آهوی بی چشم! 337
- حکایت 493: رو گرفتن از خروس! 337
- حکایت 495: شمشیر و ازدواج 338
- حکایت 496: یوسف زیست 339
- حکایت 497: حمام منجاب! 339
- حکایت 498: عطر پاکدامنی 340
- حکایت 499: خیاط پاکدامن 341
- حکایت 500: سفیده ی تخم مرغ 342
- حکایت 501: جزای دفع تهمت 343
- حکایت 502: چشم چرانی 343
- اشاره 345
- حکایت 504: برتر از رسول! 346
- حکایت 505: مزایای خلق خوش 346
- حکایت 507: مأمون و بداخلاقی 348
- حکایت 509: هدایت از طریق عمل کردن 349
- حکایت 508: رهبر باید خوش خوترین مردم باشد 349
- اشاره 351
- حکایت 511: زلیخا و پیروی از هوای نفس 352
- حکایت 512: اژدهای نفس! 353
- حکایت 513: قدرت شهوت! 354
- حکایت 514: گناه سوزی عابد! 355
- حکایت 515: طبیعت و تربیت 355
- حکایت 516: عاقبت شهوترانی 356
- حکایت 519: هوی پرستی به بت پرستی کشاند 358
- حکایت 518: یوسف ثانی 358
- حکایت 520: نتیجه ی مخالفت با نفس 359
- حکایت 522: سودمند شدن کافر 360
- حکایت 521: بشر حافی 360
- حکایت 524: غلام و خواسته ی نفس 361
- حکایت 523: نیابت ولی عصر (عج) 361
- حکایت 525: قدرت یک زن آلوده 362
- حکایت 526: مبارزه ی ثروت و ایمان! 363
- حکایت 527: آتش سرد! 364
- حکایت 528 در آغوش نوعروس یا در آغوش جنگ 365
- حکایت 529 خودپسندی با لشکر اسلام چه کرد؟ 366
- حکایت 530: کبر، خسرو پرویز را هلاک کرد 368
- حکایت 532: خودپسندی چه بلایی است! 369
- اشاره 371
- حکایت 535: نصیحت زاهد! 372
- حکایت 534: تمنای گوشت! 372
- حکایت 536: بلند همتی 373
- حکایت 538: پادشاهی بر خود! 375
- حکایت 537 پناهندگی به پرچم بیگانگان؟! 375
- حکایت 539: عزت و ذلت 376
- حکایت 540: اوج عزت در اسارت 376
- حکایت 541: منت حاتم طایی! 377
- حکایت 542: محمد و ذوالریاستین 377
- حکایت 543: عزت نفس سید رضی 378
- حکایت 544: ذلت کوفیان 379
- حکایت 545: زیاد و پسرش 380
- حکایت 548 درسی که دین به ما می آموزد 383
- حکایت 547: داستان عدالت 383
- حکایت 550: بلند همتی میت 384
- حکایت 551 زنی شرافتمند و خوش عقیده 385
- حکایت 552: تقاضای کمک مالی 386
- اشاره 387
- حکایت 554: نمونه ای از حدود عمر 388
- حکایت 556: در آرزوی یک ماهی 389
- حکایت 557: آرزوی اهل دل 390
- حکایت 558: خانه ی دنیا از نظر امام علی (علیه السلام) 391
- حکایت 559: آرزوی یک روز سلطنت 392
- حکایت 560: آرزو برای ادامه ی زندگی 393
- حکایت 561: آرزوی دراز و صد تازیانه 394
- اشاره 395
- حکایت 563 : ابتدای حال برامکه 396
- حکایت 564: حکومت برامکه 397
- حکایت 565: آخرین یادبود برامکه 398
- حکایت 566: ریاست دنیا 399
- حکایت 568: قیافه ی دوست داران دنیا 401
- حکایت 567: کیفر دنیا دوستی 401
- حکایت 569: غادر! 402
- اشاره 403
- حکایت 571: شراب، عامل شکست 404
- حکایت 573: أم الخبائث 406
- حکایت 574 مخوان این سوره را ای استاد! 406
- حکایت 575: روسیاهی هنگام مرگ 407
- حکایت 576: انتقام خدا! 407
- حکایت 578 نتیجه ی همنشینی با شرابخواران 408
- حکایت 577 غروب کردن دولت صفوی 408
- حکایت 579: شراب، برامکه را نابود کرد 409
- حکایت 580: یزید بن عبد الملک و شراب 410
- حکایت 581: کلید هر جنایت 411
- حکایت 583: کیفیت معاشرت با شرابخوار 412
- حکایت 582: شراب خوار کم نظیر 412
- حکایت 584: این غلام چگونه توبه کرد 413
- اشاره 415
- حکایت 586: گرد کرد و نخورد! 417
- حکایت 588: مرد بخیل و درهم و دینار 418
- حکایت 589: بخل معاویه 418
- حکایت 591: بخیلی و بخشندگی 419
- حکایت 590: سلسله مراتب! 419
- حکایت 593 کدام یک بیشتر گذشت داشتند؟ 420
- حکایت 592: خواجه و غلام بخیل 420
- حکایت 594: مرد کوفی و کودکانش 420
- حکایت 595: سخاوت و شجاعت 421
- حکایت 596: جواب امام زمان عج 421
- حکایت 598: سخی تر از حاتم 422
- حکایت 599: خدا سخاوت را دوست دارد 422
- حکایت 597: بدون شرح! 422
- حکایت 602: صدر مجلس 423
- حکایت 601: چوب و زر 423
- حکایت 600: کرم و عذرخواهی! 423
- حکایت 604: کوچه ی عمومی 424
- حکایت 605: سیصد اشرفی 424
- حکایت 606: قیس بن سعد 425
- حکایت 608: بخل منصور دوانیقی 426
- حکایت 607: گناه بخیل 426
- حکایت 609: بخیل های عرب 427
- حکایت 611: فواید سر خروس 429
- حکایت 612: جوانمردان سخی 430
- حکایت 614 منصور دوانیقی در بخل شهرت دارد 432
- حکایت 613: ختم قرآن یا بذل قربان! 432
- حکایت 615: آزادی خروس! 432
- حکایت 616: خانه ای پر از سوزن! 433
- حکایت 617: بخیل نیکوکاری نمیکند 433
- حکایت 618: از سخاوتمندان مشهور 434
- حکایت 619: عاشق دلسوخته را به وصال رسانید 434
- حکایت 620: شما قضاوت کنید 435
- حکایت 621: کوزه ی بی نم 436
- حکایت 622: سخاوت یک سرباز 436
- حکایت 623: نمونه ای از جود معن 437
- حکایت 624: چرا سامری کشته نشد؟ 437
- حکایت 626: شمه ای از جود حسین بن علی (علیه السلام) 438
- حکایت 625: بخشش به دشمن! 438
- حکایت 627: نمونه ی از جود حضرت صادق (علیه السلام) 439
- حکایت 628: بخل هشام بن عبد الملک 440
- حکایت 629: موسی بن جعفر ((علیه السلام))و عید نوروز 440
- حکایت 630: چند نمونه از بخل منصور 441
- حکایت 631: بهترین نوشابه! 442
- حکایت 632: بخل قارون 442
- اشاره 445
- حکایت 635: کارمند بنی امیه 446
- حکایت 637: فرصتی برای نویسندگی 447
- حکایت 640: ترس خروسی! 448
- حکایت 639: معاشرت با اهل ستم، ممنوع 448
- حکایت 638: همنشینی با منصور 448
- حکایت 641: درخواست کیفر 449
- حکایت 642: بیداری وزیر 449
- حکایت 643: عمل خواجه نظام الملک 450
- حکایت 644: همکاری عادلانه با ستمگر! 451
- حکایت 646: شغلی برای کمک به شیعیان 452
- حکایت 645 شرایط اشتغال در دستگاه ستمگران 452
- حکایت 647: مردان خدمتگزار را بشناسید 453
- حکایت 648: علی بن یقطین و وزارت 453
- اشاره 455
- حکایت 650: زبان مردم! 456
- حکایت 651: دو نفر زندانی 456
- حکایت 652: فاصله ی حق و باطل! 456
- حکایت 654: حسن ظن به خدا 457
- حکایت 653: دعای معکوس 457
- حکایت 655: خوش گمانی اهل مکه 458
- اشاره 459
- حکایت 657: افطاری 460
- حکایت 658: غلام ایثارگر 460
- حکایت 660: لیله المبیت 461
- حکایت 659: قرعه ی مرگ! 461
- حکایت 661: ایثار حاتم طایی 462
- حکایت 662: گوش به دعای مادر 463
- حکایت 663: علی و بیت المال 463
- حکایت 664: تشنه و مشک پر آب 464
- حکایت 665: روز مادر 465
- اشاره 466
- حکایت 667: بوسه بر دست کارگر 467
- حکایت 668: احترام متقابل 467
- حکایت 669: پذیرایی از آستین! 468
- حکایت 670: کمتر و بهتر و برار! 469
- حکایت 673: هر چه میخواهد دل تنگت بگو 470
- حکایت 672: نفی نژادپرستی! 470
- حکایت 675: کاهوهای نامرغوب! 471
- حکایت 674: دوستی ناتمام! 471
- حکایت 677: کبوتر بازان! 472
- حکایت 676: شکایت از روزگار 472
- حکایت 679: پیرمرد و کودکان 473
- حکایت 678: سیره ی پیامبر 473
- حکایت 680: اسب لاغر و گاو پروار! 474
- حکایت 682: بدتر از خود را بیاور 475
- حکایت 681: نتیجه ی خوار شمردن 475
- اشاره 476
- حکایت 685: منافق کینه توز 477
- حکایت 684: میخکوب! 477
- حکایت 686: تبدیل کینه به دوستی 478
- اشاره 480
- حکایت 689: ریش پرست! 483
- حکایت 690 شاهزاده ای که می خواست داماد شود! 483
- حکایت 691: بلبل غافل و مور عاقل! 484
- اشاره 486
- حکایت 693: عاقبت وزارت! 487
- حکایت 694: آخرین لحظات زندگی ابوذر 488
- حکایت 696: عاقبت حجاج 491
- حکایت 697: شهید ثانی 492
- حکایت 698: فریاد سکوت 493
- حکایت 699: هنگام مرگ هارون الرشید 494
- حکایت 701: سرانجام نگاه هوس آلود 495
- حکایت 702: تو را تیشه دادند که هیزم، کنی! 495
- حکایت 703: عاقبت دزدی! 496
- حکایت 704: سرانجام یزید پلید 497
- حکایت 705: سرانجام ابن زیاد 498
- حکایت 707: پایان نکبت بار حکومت بنی امیه 499
- حکایت 709: استخاره ای برای نواب صفوی! 500
- حکایت 708: سلطان بی سلطنت 500
- حکایت 710: ملاقات خداوند با محاسن سفید 501
- اشاره 502
- حکایت 712: گربه ی مشتعل! 503
- حکایت 713: هر چه کنی به خود کنی 503
- حکایت 714: گواهی مرغان؛ 504
- حکایت 715: تا توانی درون کس مخراش 505
- حکایت 716: پیرمرد و مکافات 505
- حکایت 717: بذر انفاق! 506
- اشاره 507
- حکایت719: فرق گفتار باکردار 508
- حکایت 720: عمل کوچک و مزد بزرگ 508
- حکایت 722: آیا بهشت جزای عمل ما است؟ 509
- حکایت 721: پاداش هر عمل متناسب با نیت 509
- حکایت 723: غلامان عمید خراسانی 510
- حکایت 724: باید از گناه پاک شد 510
- حکایت 725: کبریت احمر! 511
- اشاره 512
- حکایت 727: نمونه ای از زیاده روی خلفا 513
- حکایت 728: اسراف از نوعی دیگر 514
- حکایت 729: اسراف حقیقی! 514
- حکایت 732: ارث دو عمو 515
- حکایت 731: دوستان نااهل 515
- حکایت 734: عبادت به اندازه ی ایمان 516
- حکایت 733: تنور شکم 516
- حکایت 735: اسراف نه، اقتصاد آری 517
- حکایت 736: چگونه زندگی کنیم 517
- حکایت 737: دستور میانه روی 518
- اشاره 519
- حکایت 740: داستان دیگری از علی ع 520
- حکایت 739: زهد مولای متقیان(علیه السلام) 520
- حکایت 742: حد و مرز زهد 521
- حکایت 741: اثر حلوای قرضی 521
- حکایت 744: به خاطر زهد اعتنایی نمیکنند 522
- حکایت 743: صبر زاهد 522
- حکایت 745: زاهد دغلباز 523
- اشاره 524
- حکایت 747: طمع بیجا! 525
- حکایت 748: قیافه ی مرگ! 525
- حکایت750: عدو شود سبب خیر 526
- حکایت 751: افتخار اسلام 527
- حکایت 753: خوردن سنگ، اکیدا ممنوع! 528
- حکایت 752: مأموریت عقرب 528
- حکایت 754: شب اول قبر 529
- حکایت 757: نتیجه ی قضاوت نیم شاهی 530
- حکایت 756: دست کریم 530
- حکایت 759: اصناف مردم! 532
- حکایت 758: مار و عقرب! 532
- حکایت 761: مرگ در کنار گونی های اسکناس! 534
- حکایت 762: خرقه ی آتشین 534
- حکایت 764: نکته ای باریک تر از مو 535
- حکایت 763: باغ وحش 535
- حکایت 766: چشم برزخی 536
- حکایت 765: به خانه ی اخروی! 536
- حکایت 767: کاخ سران! 536
- حکایت 769: در آرزوی دزدی! 537
- حکایت 768: عابد نادان! 537
- حکایت 770: نگران! 538
- حکایت 771: رضایت مادر 538
- حکایت 774: غذاهای تسبیحی! 539
- حکایت 773: مراتب بندگان! 539
- حکایت 776: علت اصلی تأخیر 541
- حکایت 777: قدر شناسی! 541
- حکایت 780: خداوند محتاج! 542
- حکایت 781: الطف لطیف! 542
- حکایت 779: خداترسی زن باغبان! 542
- حکایت 782: گواهی أم علاء 543
- حکایت 783: یزیدیان و حسینیان! 544
- حکایت 784: یا یهودی یا نصرانی؟! 544
- حکایت 785: حجاج و مرد عرب! 544
- حکایت 787: شکر بی جا 545
- حکایت 786: نیت پادشاه 545
- حکایت 791: از رنگرزی تا ولی شدن 546
- حکایت 789: از عطاری تا عرفان 546
- حکایت 790: از موسیقی به حکمت و عرفان 546
- حکایت 792: دانشجوی بزرگسال 547
- حکایت 795: مسجد ترکها 548
- حکایت 794: صغیره و کبیره 548
- حکایت 793: دزد عقاید! 548
- حکایت 796: سلب توفیق 549
- حکایت 797: آیه های آتش افزا! 549
- حکایت 798: یکان غالب و دهگان مغلوب! 549
- حکایت 800: مرغ تسبیح گوی و من خاموش! 550
- حکایت 799: آیه ای مناسب بر سنگ قبر 550
- حکایت 801: سکوت منفی! 550
- حکایت 802: مسافر! 551
- حکایت 803: حضرت موسی(علیه السلام)و پنج دشمن خطرناک 551
- حکایت 804: مرصاد! 552
- حکایت 805: وکیل اموال الهی 553
- حکایت 806: زرین تره کو بر خوان؟! 553
- حکایت 807: معاویه بن یزید 554
- حکایت 809: فلسفه ی آفرینش مگس! 557
- حکایت 810: مردان زن نما! 557
- حکایت 811: دنیای بی ارزش 558
- حکایت 812: تر و خشک! 558
- حکایت 813: سبکباری! 559
- حکایت 816: کسادی بازار عمل! 560
- حکایت 815: بهترین و بدترین 560
- حکایت 818: نفس مستعد 561
- حکایت 820: احتیاط شگفت آور 562
- حکایت 821: ام جعفر و حق الناس 562
- حکایت 819: گوشه ای از حساب و کتاب قیامت 562
- حکایت 823: اسم های بی مسمی! 564
- حکایت 822: نشکن، نمیگویم! 564
- حکایت 825: مسخ ارزشها 565
- حکایت 826: شیعیان شناسنامه ای 567
- حکایت 828: کبوتر مسجد! 568
- اشاره 571
- حکایت 832: مردهای میان مردگان! 572
- حکایت 831: مردی که اندرز خواست 572
- حکایت 834: یک قدم پیش تر! 573
- حکایت 833: تصویری از قیامت 573
- حکایت 835: غزالی و راهزنان 574
- حکایت 836: خریدار سخنان حکمت آمیز 575
- حکایت 838: رختخواب! 577
- حکایت 839: گدایی به نحو تذلل! 577
- حکایت 841: برای کسی بمیر که برایت تب کند! 578
- حکایت 840: روز شوم! 578
- حکایت 843: قیمت کشور هارون! 579
- حکایت 844: اندرز گنجشک 579
- حکایت 845: عرض تسلیت 580
- حکایت 846: ارزنده ترین اندرز! 580
- حکایت 848: این آیه را هرگز فراموش نکن 581
- حکایت 847: دو موعظه ی قرآنی 581
- حکایت 850: روز اذان را فراموش نکن! 582
- حکایت 851: عروس ایمان و زیور تقوا 582
- اشاره 588
- حکایت 853: نیکی کن و نیک اندیش! 589
- حکایت 855: جواب لطیف! 590
- حکایت 857: سلام علیکم! 591
- حکایت 856: همسفر حج 591
- حکایت 858: نهی از منکر! 592
- حکایت 859: بنی کلاب! 592
- حکایت 860: عزاداری با حالت عجیب 593
- حکایت 861: گریاندن چهل جوان 593
- حکایت 862: نفرین به فرزند 594
- حکایت 863:از عشق مجازی تا عشق حقیقی! 595
- حکایت 865: شاه و حکیم 596
- حکایت 866: بهترین اعمال 597
- حکایت 867: پس انداز حقیقی! 597
- حکایت 868: علی(علیه السلام)شمشیرش را فروخت! 599
- حکایت 869: موقعیت مالک از نظر دشمن و دوست 599
- حکایت 870: گریز از دام شیطان! 600
- حکایت 871: وزنه برداران 601
- حکایت 872: در خانه ی أم سلمه 601
- حکایت 874: دادرسی سلطان محمود غزنوی 602
- حکایت 873: یک سال روزه جریمهی یک بار عصبانیت! 602
- حکایت 876: رجوع قبل از جان دادن 603
- حکایت 875: فلسفه ی آزمایش های الهی 603
- حکایت 877 فرزند شیرخوار را فدای دین کرد 604
- حکایت 878: فراموش کردن شهادت فرزند 605
- حکایت 879: سفینه النجاه 606
- حکایت 881: نذر شیطانی 606
- حکایت 880: رفتن نزد نامرد! 606
- حکایت 883: سبب استغفار 607
- حکایت 882: دزد مستغفر 607
- حکایت 885: استغفار طلحه! 608
- حکایت 884: استغفار اویس قرنی 608
- حکایت 886: اسراف مسلمه بن عبد الملک 609
- حکایت 887: ابن فهد حلی 610
- حکایت 889: پدر و دختر 610
- حکایت 888: امام افسرده شد 610
- حکایت 890: تعصب بی مورد 611
- حکایت 891: آثار انفاق در فرزندان 611
- حکایت 893: پاکیزگی نفس 612
- حکایت 892: مصافحه 612
- حکایت 895: جاذبه ی قرآن و تعصب 613
- حکایت 894: امیری بر نفس 613
- حکایت 898: قزمان متعصب 614
- حکایت 896: تعصب پدری! 614
- حکایت 897: فداکاری برای دوست 614
- حکایت 899: همکاری اهل بصره! 615
- حکایت 902: دوست، بهتر از برادر نسبی 616
- حکایت 901: دوستی با پیامبر صل 616
- حکایت 904: رحم حضرت موسی(علیه السلام)! 617
- حکایت 903: هدیه ی دوست یوسف 617
- حکایت 905: پیامبر مهربان 618
- حکایت 906: سبکتگین 618
- حکایت 907: غم آب و نان 619
- حکایت 908: زهد مثبت 619
- حکایت 909: حب و بغض برای خدا 620
- حکایت 911: تقوای خواص 620
- حکایت 910: اثر وضعی 620
- حکایت 912: فرصت ندادن به وسوسه ی شیطان 621
- حکایت 913: حدیث رضا و تسلیم 621
- حکایت 914: شیطان در سه حال 622
- حکایت 915: صدقه به غیر مؤمنان 622
- حکایت 916: تربیت فرزند 623
- حکایت 917: صدقه و انفاق از مال حلال 624
- حکایت 918: دفع بلای آسمانی 625
- حکایت 919: حفظ اموال با صدقه 625
- حکایت 920: هفتاد سال عبادت 626
- حکایت 922: انفاق بی منت 627
- حکایت 921: صدقه برای رفع نحوست 627
- حکایت 923: گرفتاری یوسف ع 628
- حکایت 924: درخواست و حفظ آبرو 629
- حکایت 925: فراوانی روزی با صدقه 630
- حکایت 926: حفظ فرزندان با صدقه . 630
- حکایت 928: شرط بهشت 631
- حکایت 927: پینه های خدمت 631
- حکایت 929: وسواس در وضو 632
- حکایت 931: مرکبی راهوار به برکت دعا 632
- حکایت 930: برادران تبسمی؛ 632
- حکایت 933: توسل در حوادث 633
- حکایت 932: چرا دعاها مستجاب نمی شود؟! 633
- حکایت 934: با یک توسل نجات یافت 634
- حکایت 935: دعا کلید نجات 636
- حکایت 936: شرطی دیگر از شرایط استجابت دعا 637
- حکایت 937: قلب پاک 638
- حکایت 938: چگونه دعا کنیم؟ 638
- حکایت 939: همت بلند در دعا و توسل 639
- حکایت 940: عدی بن حاتم و معاویه 640
- حکایت 941: شرح زندگی میثم تمار 640
- حکایت 943: زید بن حارثه کیست؟ 643
- حکایت 944: ایثار رادمردان 645
- حکایت 945: سلمان از چه بیم داشت؟ 645
- حکایت 946: پیاده روی حضرت مجتبی 646
- حکایت 949: چگونه باید به خدا توجه داشت 647
- حکایت 948: امام مجتبی(علیه السلام)از چه می ترسید؟ 647
- حکایت 950: شبهای امام المتقین ع 648
- حکایت 951: باید خود را برای چنین روزی آماده کرد 649
- حکایت 953: رحمت خدا 650
- حکایت 952 کسی که ایمان دارد چنین ترسان است 650
- حکایت 954: چرا از منکر نهی نکردی؟ 651
- حکایت 955: روش نهی از منکر امام صادق ع 652
- حکایت 956: مدافع احکام الهی باید پاک باشد 653
- حکایت 957: ارزش تعلیم یک مسئله ی دینی 654
- حکایت 959: شکر نعمت! 655
- حکایت 960: بیست هزار درهم یا یک باب علم 655
- حکایت 962: دانشمند خوب و پادشاه نیکو 656
- حکایت 961: تا «و لا الضالین» 656
- حکایت 963: با داستان قبل مقایسه کنید 657
- حکایت 964: شاه عباس و دو عالم عامل 657
- حکایت 965: مقام دانشمند واقعی 658
- حکایت 966: مزد نامعین! 658
- حکایت 967: پسر خاتم و پیامبر خاتم 659
- حکایت 969: دشمنی با «ایام» 662
- حکایت 971: با دشمنان مروت! 663
- حکایت 970: خوشا به حال شیعیان علی ع 663
- حکایت 972: تقلید از علی ع 665
- حکایت 973: توجه ائمه (علیهم السلام) به دوستان 665
- حکایت 974: محاسبات غلط! 666
- حکایت 975: نعمت واقعی چیست؟ 666
- حکایت 977: محبت خدا به بندگان 667
- حکایت 976: برای مرگ دوستان چه می کنند؟ 667
- حکایت 978: بدهی 667
- حکایت 979: دوست واقعی 668
- حکایت 981: معالجه ی سه بیماری خطرناک 668
- حکایت 980: جوان یهودی 668
- حکایت 982: ظروف زرین 669
- حکایت 983: وقف علوی 669
- حکایت 985: کانون فضیلت 670
- حکایت 984: عبای مبارک 670
- حکایت 986: شب مردان خدا! 671
- حکایت 988: عذر زیبا! 672
- حکایت 987: بانوی ایرانی شجاع 672
- حکایت 989: مادر عالم پرور 673
- حکایت 990: وظایف زنان 674
- حکایت 992: جوان بلهوس 675
- حکایت 993: پادشاه واقع بین 676
- حکایت 994: خدایا! کجش کن! 677
- حکایت 995: سلطان و کوزه گر 678
- حکایت 999: نقد و نسیه 680
- حکایت 998: سخت ترین عنصر 680
- حکایت 997: روز نیازمندی 680
- حکایت 1000: همکاری با کارگران 681
- حکایت 1001: انتقام 681
فرمود: من این خبر را از یکی از گفتار رسول خدا به دست آوردم که فرمودند: هنگامی که صبر انسان به پایان رسید، گشایش کار او فرا می رسد.
از این که صبر تو به پایان رسیده بود، دریافتم که گشایش مشکل تو فراهم شده است؛ از این رو گفتم برو که پسرت آمده است.(1)
حکایت 330: صبر بر بیماری
امام صادق ((علیه السلام))فرمود: کسی که شبی را با حالت بیماری به سر آورد و آن را بر خود بپذیرد و شکر آن را به جا آورد، ثواب شصت سال عبادت برای او است.
پرسیدند: پذیرفتن آن چگونه است؟ فرمود: بر آن صبر می کند و درد خود را به کسی اظهار نمی کند و چون بامداد شود، خدا را در آنچه بر او گذشته است سپاس می گوید.
پیامبر فرمودند: کسی که سه روز بیمار شود و نزد عیادت کنندگان شکایتی نکند، گوشتش را به گوشتی بهتر و خونش را به خونی بهتر تبدیل می کنم. اگر به او بهبودی بخشم در حالی است که هیچ گناهی بر او نیست و اگر او را بمیرانم مشمول رحمت من خواهد شد.(2)
حکایت 331: قتل در عروسی
سبط الشیخ نقل کرد: یکی از شیوخ عرب که رئیس قبیله ی اطراف بغداد بود تصمیم گرفت برای ازدواج پسرش دختری از بستگانش را خواستگاری نماید و رسم آنها چنین بود که در یک شب مجلس عقد و زفاف را انجام می دادند.
در شب معین وسایل پذیرایی و اطعام و جشن را مهیا می کنند و مرجع تقلید عرب حاج شیخ مهدی خالصی را نیز برای انجام عقد دعوت می کنند. سپس عده ای از جوانان به دنبال داماد می روند تا او را با تشریفات مخصوص، برای مجلس عقد بیاورند. در راه طبق مرسوم، تیر هوایی می انداختند، در این بین، جوان سیدی تفنگ به دست، تیرش سهوا به سینه ی داماد می خورد و داماد کشته می شود.
جوان فرار می کند. جریان را به پدرش می گویند، مرحوم شیخ مهدی خالصی، پدر را به صبر امر میکند و می فرماید: آیا میدانی رسول خدا بر همه ی ما حق بسیار بزرگی دارد و همه ی ما نیازمند شفاعت ایشان هستیم. این جوان عمدا چنین نکرد، بلکه به قضا و قدر تیرش به فرزندت خورد، این سید را به خاطر جدش عفو کن و در این مصیبت صبر نما تا خدا اجر صابران را به تو عنایت کند!
پدر داماد از اندرزهای شیخ ساکت می شود و فکر میکند و سپس می گوید: این همه میهمان داریم، مجلس عروسی به عزا تبدیل شد، برای تکمیل حق پیامبر آن جوان سید را بیاورید و به جای پسرم، دختر را برای او عقد کنید و به حجله ببرید.
1- یکصد موضوع، پانصد داستان 314/1 - 315؛ به نقل از: لئالی الاخبار 266/1 .
2- یکصد موضوع، پانصد داستان 3/ 156 - 157؛ به نقل از: راه روشن 162/7 .