هزار و یک حکایت اخلاقی جلد 1 صفحه 237

حکایت 350: تحفه ی خدا

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دختری را خواستگاری کردند، پدر دختر شروع کرد به تعریف دختر خود و امتیازات او را میشمرد؛ از آن جمله گفت: این دختر از زمان تولدش تا این زمان بیمار نشده است. حضرت از مجلس برخاستند و فرمودند: خیری در چنین وجودی نیست که مانند گورخر بیمار نشود. مرض وبلا تحفه ای است از جانب خدا برای بنده که اگر از یاد او غافل شده باشد آن پیش آمد او را متوجه می سازد.(1)

درد پشتم داد حق از فضل خویش

تا نخسیم جمله شب چون گاومیش

داد فرعون را صد مال و منال

تانبارد رو به حق آن بدسگال

در همه عمرش ندید او درد سر

تا ننالد سوی حق آن بدگهر

ای خجسته درد و بیماری و غم

ای خموشا امراض و بلوا و سقم

هر زمان گوید به گوشم بخت نو

گر تو را غمگین کند خشمین مشو

خلق را با تو بد و بدخو کند

که تو را ناچار رو آن سو کند

حکایت 351: بهتر از شهادت

در روز قیامت کسانی را که برای برافراشتن پرچم دین و توسعه ی حق و حقیقت شربت شهادت نوشیده اند به بهشت می برند، همین که وارد می شوند عده ای را می بینند که در مقام ارجمندی قبل از آنها جای گرفته اند. عرض میکنند: خداوندا! ما فرزندان خود را یتیم کردیم و جان را فدا ساختیم، اینها چگونه پیش از ما وارد بهشت شده اند؟ خطاب میرسد: ایشان مستمندان و تنگدستان آل محمداند، شما در تمام عمر یک بار توسط شمشیر کفار شهید شدید در صورتی که اینها روزی صد بار به تیغ ابتلا و امتحان کشته می شدند، به همین دلیل مرتبه ی شهادت به مقام اینها نمی رسد.(2)

حکایت 352: پاداش شکیبایی در مصیبت

ام سلمه همسر پیامبر می گوید: روزی شوهر سابقم ابوسلمه از نزد پیامبر آمد و گفت: سخنی از پیامبر شنیدم که شاد شدم. آن حضرت فرمودند: هر مسلمانی که مصیبتی بر او وارد شود و کلمه ی استرجاع (إنا لله وإنا إلیه راجعون) را بر زبان جاری نماید و بگوید: «اللهم اجرنی فی مصیبتی واخلف لی خیرا » (خدایا! در این مصیبت مرا پاداش کرامت فرما و به جای فوت شده ام بهتر از او عنایت کن) خداوند او را اجر می دهد و بهتر از فوت شده به او مرحمت می نماید.

ام سلمه گفت: من این کلمات را حفظ کردم و هنگامی که ابوسلمه از دنیا رفت همان ها را با خود گفتم. بعد فکر کردم چگونه بهتر از ابوسلمه نصیب من خواهد شد. عده ام سپری شد، روزی حضرت رسول به خانه ام آمد، من مشغول دباغی پوستی بودم، دست خود را شستم، تشکی از چرم که داخلش لیف خرما بود برای آن حضرت