هزار و یک حکایت اخلاقی جلد 1 صفحه 275

شنید در یمامه مسیلمه نیز دعوی نبوت کرده با عده ی زیادی از هواداران خود به طرف یمامه آمد. سجاح مؤذنی داشت که در اذان می گفت: «اشهد ان سجاحا نبی الله.»

وقتی با مسیلمه رو به رو شد گفت: اوصاف پسندیده ات را شنیده بودم، از این رو تو را برگزیدم، اکنون خدمت شما آمده ام و در اختیار شمایم تا زن و شوهر شویم و هر دو پیامبر باشیم و به اتفاق یکدیگر جهان را فرمانبردار خود کنیم؛ اما مایلم یکی از آیاتی که بر تو نازل شده بشنوم. مسیلمه گفت: به تازگی سوره ای بر من نازل شده است: «لا أقسم بهذا البلد لاثبر من هذا البلد حتی تکون ذا مال و ولد و فرد و سفر و خیل و عدد علی رغم من حسد»؛ به این شهر سوگند نمی خورم، تو از این جا نخواهی رفت مگر این که صاحب ثروت و اولاد شوی و با

لشکری بیشمار به کوری چشم حسودان از این جا بروی.

سجاح گفت: گواهی میدهم که تو پیامبری و خویشتن را به حلال به همسری تو در آوردم؛ ولی تقاضا دارم مهریه ای برایم قرار دهی که شایسته ی من باشد. مسیلمه گفت: به جای مهریه، نماز خفتن و نماز صبح را از امت تو برداشتم.

پس مؤذن را دستور داد میان طرفداران سجاح فریاد زند که به میمنت و مبارکی ازدواج سجاح با مسیلمه، نماز شام و بامداد از شما برداشته شد.(1)

حکایت 405: نماز کلاغی

ابوبصیر گفت: پس از شهادت حضرت صادق علت نزد ام حمیده رفتم تا به او تسلیت بگویم. تا چشمش به من افتاد شروع کرد به گریه کردن، من نیز از حال او به گریه افتادم، آن گاه گفت: ابا محمد! اگر حضرت صادق(علیه السلام)را هنگام مرگ مشاهده می کردی چیز عجیبی می دیدی. در آن لحظات آخر چشم باز کرد و فرمود: هر کس بین من و او خویشاوندی هست بگویید بیاید، سفارشی دارم.

ام حمیده گفت: تمام خویشاوندان آن جناب را جمع کردیم، امام صادق نگاهی به آنها کرد و فرمود: شفاعت ما خاندان به آن کسی که نمازش را سبک شمارد نخواهد رسید.

حضرت صادق فرمود: روزی علی بن ابی طالب(علیه السلام)مردی را مشاهده کرد که همانند کلاغ که منقار به زمین می زند نماز می خواند، به او فرمود: چند وقت است این طور نماز می خوانی؟ عرض کرد: از فلان زمان. فرمود: عمل تو نزد خدا مانند کلاغی است که منقار بر زمین میزند اگر با همین وضع بمیری بر غیر ملت محمد خواهی مرد، آن گاه فرمود: دزدترین مردم کسی است که از نمازش بدزدد.(2)

حکایت 406: روزه و نماز بانویی ارجمند

سیده نفیسه دختر حسن بن زید (پسر امام حسن مجتبی علی) است. سید مؤمن شبلنجی در نور الابصار و شیخ محمد صبان در اسعاف الراغبین نقل کرده اند که سیده نفیسه در سال 145 هجری در مکه متولد شد و در