- سخن پیشین 1
- اشاره 5
- حکایت 2: فرمانده ی فداکار 6
- حکایت 3: عروس و تلاوتی لطیف! 8
- حکایت 5: نود و نه میش! 9
- حکایت 6: راهنمای شایستگان 10
- حکایت 7: استخاره ی ناب! 11
- حکایت 9: اذان تا اذان! 12
- حکایت 8: جهیزیه ای بی نظیر! 12
- حکایت 11: دنیا و آخرت 13
- حکایت 12: لا ولابخور! 13
- حکایت 10: سیه روی! 13
- حکایت 13: نفس مطمئنه 14
- حکایت 15: مطالعه ی قرآن! 14
- حکایت 14: تجسم آیات! 14
- حکایت 16: حرف بقال ها 15
- حکایت 19: مکالمه ی قرآنی فضه 17
- حکایت 18: قرآن و بی طهارتی! 17
- حکایت 20: آتش در خرمن! 19
- حکایت 21: یاد او! 19
- حکایت 22: خواهی نشوی رسوا ، عامل به سه آیت شو 20
- حکایت 23: مساجد، از آن خدا است! 21
- حکایت 24: معبودی لگدمال! 21
- اشاره 23
- حکایت 26: حدث زبانی! 24
- حکایت 27: شمشیر زبان! 24
- حکایت 28: هنر به چشم عداوت! 25
- حکایت 29: نقصان مایه و شماتت همسایه! 25
- حکایت 30: حرّافی! 25
- حکایت 34: همه ی حرفها حساب دارد 28
- حکایت 33: غمخوار امت! 28
- اشاره 29
- حکایت 36: طبق حرام! 30
- حکایت 38: حلوای ارسالی معاویه! 31
- حکایت 39: غذای خلیفه! 31
- حکایت 42: غذای حرام 32
- حکایت 41: شبهه ی احتکار 32
- حکایت 40: دوری از شبهات 32
- اشاره 33
- حکایت 44: نتیجه ی حکم به ناحق 34
- حکایت 46: افتخار بوسه 35
- حکایت 48: عدالت و تعدد زوجات 36
- حکایت 47: دود دل مظلومان! 36
- حکایت 49: غایت ظلم 37
- حکایت 50: حق تقدم 37
- حکایت 51: نتیجه ی عدالت! 37
- حکایت 52: سلطان دادگر 38
- حکایت 53: علت ظلم 39
- حکایت 54: خانه های ویران! 39
- حکایت 55: عاقبت دادرسی نکردن به مظلومان 40
- حکایت 57: شمه ای از ظلم منصور 41
- حکایت 56: جایگاه ظلم 41
- حکایت 58: تقسیم عادلانه! 42
- حکایت 59: مزه ی ظلم! 43
- حکایت 61: طاق مدائن 43
- حکایت 60: با عدالت بر دشمن پیروز شد 43
- حکایت 62: سلطان ملکشاه و پیرزن 44
- حکایت 64: مرد با انصاف 45
- حکایت 68: حکومت دین بر مردم یا خلافت علی ع 48
- حکایت 67: دهقانان ستمدیده 48
- حکایت 70: داستان حدیده ی محماه! 49
- اشاره 50
- حکایت 72: مات الدین! 51
- حکایت 73: قتل شصت تن از علویان بی گناه! 52
- حکایت 74: دینداری ابوجعفر حسینی 53
- حکایت 76: اسیر تخت شاهی 54
- حکایت 75: دینداری فرزانه ی دزفول 54
- حکایت 78: دین فروشی سمره! 55
- حکایت 77: عقیل 55
- حکایت 79: دنیا دوستی طلحه و زبیر 56
- حکایت 81: این کتاب را برای نفع دنیوی نخوان! 57
- حکایت 80: بنده یا آزاد! 57
- اشاره 58
- حکایت 83: با پرستوها 59
- حکایت 85: مرور کریمانه 60
- حکایت 86: خدایا! من او را بخشیدم 60
- حکایت 88: لگد به افتاده؟ 61
- حکایت 87: فساد و صلاح! 61
- حکایت 91: صفای باطن علوی 62
- حکایت 89: ابتدا به سلام 62
- حکایت 90: پارسا و دزد! 62
- حکایت 92: دزدی از باغ امام کاظم (علیه السلام) 63
- حکایت 95: لا فتی الا علی 64
- حکایت 93: اخلاق در جنگ 64
- حکایت 94: سکه های سیمین 64
- حکایت 97: ازدواج صوری 65
- حکایت 96: محافظان مردنما 65
- حکایت 98: حمایت از حیوانات 66
- حکایت 99: بی آبی 66
- حکایت 100: امام صادق ((علیه السلام))و عبدالله محض 68
- حکایت 101: کنیز زیبا 68
- حکایت 103: همکاری با کارگران 69
- حکایت 104: کنیز هراسان 69
- حکایت 102: صید آهو 69
- حکایت 105: بدهکاری مجازی و بزرگواری حقیقی! 70
- حکایت 107: خیار تلخ 71
- حکایت 108: مسیحی گستاخ 71
- اشاره 73
- حکایت 111: هزار تازیانه ی مرگبار! 74
- حکایت 110: راز سر به مهر! 74
- حکایت 112: سخن چین خون آلود 75
- حکایت 113: مانع نزول باران! 75
- حکایت 115: مزد سخن چین! 76
- حکایت 114: نتیجه ی فاش کردن راز! 76
- اشاره 77
- حکایت 118: عیب و غیب! 78
- حکایت 117: جلوگیری از غیبت 78
- حکایت 121: هدیه ی ویژه 79
- حکایت 120: گوشت برادر 79
- حکایت 122: خورش سگ های جهنم 80
- اشاره 81
- حکایت 124: جواب بی ادبی معاویه 82
- حکایت 125: ادب تلاوت 82
- حکایت 126: ابراهیم ادهم و توانگر بی ادب! 83
- حکایت 127: اعتراض بی جا! 83
- حکایت 129: من قرآن را تبرک کنم؟! 84
- حکایت 128: پسر بی ادب 84
- حکایت 131: آداب مجالس 85
- حکایت 130 : تعبیر مؤدبانه 85
- حکایت 132: بساط پادشاهان 86
- اشاره 87
- حکایت 134: قرائت قرآن با صدای خروس! 88
- حکایت 133: نشانه ی حماقت؟ 88
- حکایت 135 : پا به هوا! 89
- حکایت 136: پشم کاری! 89
- حکایت 137: نقشه ای برای شیطان! 90
- حکایت 139 : گله های گرگ و گوسفند! 90
- حکایت 138: قاطی پاتی! 90
- حکایت 140: دار و ندار! 91
- حکایت 142 : نیم قرن طهارت! 91
- حکایت 143: انگشتر احمق! 91
- حکایت 141: حفظ جا! 91
- حکایت 146: لولو خور خوره! 92
- حکایت 144: ابو عبد الرحمن الرحیم! 92
- حکایت 145: حماقت خلیفه! 92
- حکایت 147: لذت یافتن! 93
- حکایت 149: حرف شین! 93
- حکایت 148: مکتبدار بی کلاس! 93
- حکایت 150: مگس و عرصه ی سیمرغ! 94
- اشاره 95
- حکایت 152: انتظار داری کارت هم پیچ نخورد؟! 96
- حکایت 154: قطع رحم و مرگ 97
- حکایت 153: بیچاره مادر 97
- حکایت 157: علی بن اسماعیل 99
- اشاره 101
- حکایت 159: کشک بادنجان! 102
- حکایت 160: ترفند گدایان! 103
- حکایت 161: آب به آسیاب دشمن 104
- حکایت 163: سگ عیان و مرغ نهان! 107
- حکایت 164: کشف شرمگاه 107
- حکایت 165: مکر زرقاء 108
- حکایت 167: کتاب «حیل النساء»! 109
- حکایت 166: گوشه ای از حیله گری های عمرو عاص! 109
- اشاره 111
- حکایت 169: بوی دهان خلیفه! 112
- حکایت 170: بمیر تا برهی! 113
- حکایت 171: حسادت بر امام هدایت 114
- حکایت 172: عبد الله بن أبی 115
- حکایت 174: قدرت حسد! 116
- حکایت 173: نتیجه ی حسادت 116
- حکایت 175: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حسود 117
- حکایت 176 : حسدهای زنانه 118
- اشاره 119
- حکایت 179: هرگز «من» نگفت؟ 120
- حکایت 178: أخر تواضع! 120
- حکایت 181: جذامی ها 121
- حکایت 182: رئیس آفتابه ها! 122
- حکایت 183: شتری که مغرور شد! 122
- حکایت 185: پایین آمدن از منبر 123
- حکایت 186: امام کاظم ((علیه السلام))و مرد سیاه پوست 123
- حکایت 184: ولید بن مغیره 123
- حکایت 187: عکس العمل در مقابل تمجید 124
- حکایت 188: معامله ی پیامبر با کودکان! 124
- حکایت 191: فروتنی سلمان فارسی 125
- حکایت 190: ای کاش مسئله گو میشدی 125
- حکایت 193: بلال حبشی 126
- حکایت 192: خاطره ی شیخ 126
- حکایت 195: محمد بن مسلم 127
- حکایت 197: ثروتمند و فقیر! 127
- حکایت 196: عیسی ((علیه السلام))و شستن پای حواریون 127
- حکایت 199: خسرو پرویز 128
- حکایت 198: سلیمان بن عبد الملک 128
- حکایت 200: واعظ متکبر 129
- حکایت 201: تواضع مقدس اردبیلی 129
- حکایت 202: پدر سوخته! تو هم «إنا أنزلنا»؟! 130
- حکایت 203: تواضع عمار دهنی 130
- حکایت 204: متکبرتر از خدا! 131
- حکایت 205: تواضع از شرایط بعثت انبیا 131
- حکایت 207: تجدید تواضع 132
- حکایت 206: لباس علی (علیه السلام) 132
- حکایت 208: از شیطان بشنوید 133
- حکایت 210: نقش مگس 134
- حکایت 209: سگ و غذای سلطان 134
- حکایت 211: تنگدستی یا ثروت 135
- حکایت 213: سلطان محمود و ایاز 136
- حکایت 214: خیالات بزنطی! 137
- اشاره 139
- حکایت 217: عاقبت پیمان شکنی 140
- حکایت 216: سه دوست هم پیمان 140
- حکایت 218: پیامبر اکرم و ابوهیثم 141
- حکایت 219 : وفا! 141
- حکایت 220: حلف الفضول 145
- حکایت 221: انس بن نضر 145
- حکایت 223: شاپور و دختر خیانتکار! 146
- حکایت 222: برده ی مسلمان 146
- حکایت 224: وفاداری عرب بادیه نشین 147
- حکایت 225: ثابت و حجاج! 149
- حکایت 228: شرط زنده ماندن 152
- حکایت 229: عاقبت ناسپاسی 153
- حکایت 230: پیمان با خدا 153
- حکایت 231: وفای به عهد شرط بقای نعمت 154
- حکایت 232: وفای به نذر 154
- حکایت 233: غلام وفادار 155
- حکایت 234: وزیری در پوست گاو 157
- حکایت 235: دستور چنگیزخان مغول 158
- حکایت 238: این طور دل به دست آورید 160
- حکایت 237: آزار همسایه 160
- حکایت 239: پا بر صورت وزیر! 161
- اشاره 163
- حکایت 241: کشاف العیوب! 164
- حکایت 242: شکر نعمت 164
- حکایت 243: عیب پوشی جوانمردانه 165
- حکایت 244: اعمال معیوب 165
- اشاره 166
- حکایت 246: برای خدا! 167
- حکایت 248: دعای مخلص 168
- حکایت 249: اخلاص آیت الله بروجردی! 169
- حکایت 250: کیمیای اخلاص! 169
- حکایت 251: تلبیس ابلیس! 175
- حکایت 252: درخواست حضرت مونه 175
- حکایت 253: بوریای رنگارنگ 176
- حکایت 254: از علی أموز اخلاص عمل 176
- حکایت 256: ملا عبدالله شوشتری 177
- حکایت 255: کوشش سمعان 177
- حکایت 258 : دو لباس 178
- حکایت 257 : زراندود 178
- حکایت 260: اخلاص در موقعیت حساس 179
- حکایت 261: درخت ریا 180
- حکایت 262: پاداش به قدر خلوص 181
- حکایت 263: نافه ی اخلاص 181
- حکایت 265 یک عمل خالص و هزاران عمل مخلوط 182
- حکایت 264: خانه ی بهشتی 182
- حکایت 266: دوبین! 183
- حکایت 268: اجرتت را بگیر 184
- حکایت 269: رگ های بدن 184
- حکایت 270: شرک پنهان 185
- اشاره 186
- حکایت 273: بازاری و عابر 187
- حکایت 272: آزادی کنیز 187
- حکایت 274: زدن غلام 188
- حکایت 275: تفاوت بین بنی هاشم و بنی امیه 188
- حکایت 276: پیر طریقت و معنی آیت 189
- حکایت 277: عفو قاتل 189
- حکایت 278: آزادی خادم 190
- حکایت 279: پناهنده 190
- حکایت 281: علت عفو پادشاهان 191
- حکایت 280: فتح مکه 191
- حکایت 282: امیر اسماعیل سامانی و گذشت او 192
- حکایت 283: سبب بخشایش خداوند 192
- حکایت 285: آتش چه کسی را می سوزاند؟ 193
- حکایت 284: مسخره ی دربار فرعون 193
- حکایت 287 : گذشت کنید 194
- حکایت 288: همسایگی مردگان 195
- اشاره 196
- حکایت 290: حیای چشم 197
- حکایت 292: و پیامبر و بنی قریظه 198
- حکایت 293: حیای امیر مؤمنان ع 198
- حکایت 291: زلیخا 198
- حکایت 294: چه خواست چه شد! 199
- اشاره 200
- حکایت 296: چشم تنگ دنیا دوست! 201
- حکایت 297: گروی آفتابه! 201
- حکایت 298: نجس تر از نجاست! 202
- حکایت 299: مرگ با دانه ی انار 202
- حکایت 301: ذلیل شدن نفس 203
- حکایت 300: قناعت مور و حرص زنبور! 203
- حکایت 302: ذوالقرنین 204
- حکایت 304 : غذای خود با سلطان 205
- حکایت 303: اشعب بن جبیر مدنی 205
- حکایت 305: سیره ی قانعان 206
- حکایت 306 : بهلول و دزد حریص! 206
- حکایت 308: خدا با هزاران وسیله روزی می رساند 207
- حکایت 307: سیره ی امام صادق ع 207
- حکایت 310: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حریص 208
- حکایت 309: جدیت حریص 208
- حکایت 311: حرص در افزایش مال! 209
- حکایت 312: فریفته ی دنیا 210
- حکایت 313: تاجداران واقعی 211
- حکایت 315: نان حلال 212
- حکایت 314: بی نیازی ابوذر 212
- اشاره 214
- حکایت 317: صبر شگفت انگیز 215
- حکایت 318 : صبر جمیل سید المرسلین (صلی الله علیه و آله) ! 215
- حکایت 320: بانوی مطیع 216
- حکایت 322: ثمره ی صبر و زیان عجله! 217
- حکایت 324: استقامت بلال 219
- حکایت 323: چشمه و کوهسار 219
- حکایت 325: درس مادر داغدار! 220
- حکایت 326: حیات دین 220
- حکایت 327: لجام گسیخته! 221
- حکایت 328: رخسار سرخ 221
- حکایت 329: گشایش بعد از صبر 221
- حکایت 331: قتل در عروسی 222
- حکایت 330: صبر بر بیماری 222
- حکایت 332: مأموریت آمیخته با حلم 223
- حکایت 334: مدارا با اعمال فرماندار 225
- حکایت 333: اذیت کبوترباز 225
- حکایت 335: قیس منقری 226
- حکایت 336: امام حسن(علیه السلام)و مرد شامی 226
- حکایت 338: شرط جانشینی پیامبر 227
- حکایت 337: شیخ جعفر کاشف الغطاء 227
- حکایت 339: خشم علی برای خدا 228
- حکایت 340: روح بلند! 229
- حکایت 341: رمز موفقیت 229
- حکایت 342: شیر بی یال و کوپال! 230
- حکایت 343: صبر أم عقیل! 231
- حکایت 344: نامه ای از حضرت صادق (علیه السلام) 232
- حکایت 345: مقایسه ی دو زن شکیبا 233
- حکایت 346: استوار بودن در راه دین 234
- حکایت 347: در راه تعلیم قرآن! 235
- حکایت 348 شهادت حمزه و صبر پیامبر 236
- حکایت 349: پاداش برای مؤمنان 236
- حکایت 352: پاداش شکیبایی در مصیبت 237
- حکایت 351: بهتر از شهادت 237
- حکایت 353: استقامت در برابر بلا 238
- حکایت 354: مردان پایدار در میدان نبرد 239
- حکایت 355: شکیبایی معاذ بر فوت فرزند 240
- حکایت 356: انوشیروان و پیر خارکش 241
- حکایت 358: استقامت ابودجانه 242
- حکایت 357 : تحمل سختی ها 242
- حکایت 359: بهترین موقعیت 243
- حکایت 360: پایداری خانواده ای مسلمان 244
- حکایت 362: مسلمان باید پایدار باشد 245
- حکایت 361: ابو الحجاج و استاد عجیب! 245
- حکایت 363: سگ باحیا 246
- حکایت 364: تفاوت اساسی! 246
- حکایت 368: صبر حضرت ایوب (علیه السلام) 247
- حکایت 367: طالب وصل 247
- حکایت 366: هندوانه! 247
- حکایت 369: بردباری حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) 249
- حکایت 371: بحث صادقانه 250
- حکایت 370: بردباری امام صادق (علیه السلام) 250
- حکایت 373: بردباری حضرت زین العابدین ع 251
- حکایت 374 : خسران مسخره 251
- حکایت 375: بردباری امام باقر ع 252
- اشاره 254
- حکایت 377: توبه ی خواص! 255
- حکایت 378: آژیر خطر ابلیس 256
- حکایت 380: شادی خداوند 257
- حکایت 381: توبه ی انسان از نظر شیطان 257
- حکایت 382: راهزن معروف توبه می کند 258
- حکایت 383: توبه ی حقیقی 258
- حکایت 385: توبه ی پنهان یا آشکار 260
- حکایت 386: چگونه پشیمان شد و توبه کرد 261
- حکایت 387: در توبه تأخیر نکنید 262
- حکایت 389: توبه در لحظه ی حساس 263
- حکایت 388: توبه هنگام مرگ 263
- حکایت 390 : ناامید نشوید 264
- حکایت 391: مخترع دین و توبه 265
- حکایت 392: یا من له الدنیا و الآخره! 265
- اشاره 267
- حکایت 394: فوت نماز 268
- حکایت 395: مقدس اردبیلی و نماز شب 268
- حکایت 397: نماز سرباز 269
- حکایت 396: گناهان پاییزی! 269
- حکایت 398: رهروان سید الساجدین (علیه السلام) 270
- حکایت 400: حضور قلب 271
- حکایت 399: عبادت دوستان علی (علیه السلام) 271
- حکایت 402: نافله ی شب 272
- حکایت 401: محل اشیاء گمشده! 272
- حکایت 403: از این جوانان ارجمند بیاموزیم 273
- حکایت 404: عجیب ترین مهریه! 274
- حکایت 405: نماز کلاغی 275
- حکایت 406: روزه و نماز بانویی ارجمند 275
- حکایت 407 مالک اشتر در چه روزی روزه داشت 276
- حکایت 408: وقت را غنیمت شمرید 277
- حکایت 409: خواجه ربیع و عبادت 278
- اشاره 279
- حکایت 411: بالهای توکل 280
- حکایت 412: به غیر خدا اعتماد نکنید 281
- حکایت 413: پناهگاهی برای سختی ها 282
- حکایت 414: دل کندن از غیر خدا 283
- حکایت 415 حضرت موسی در دل سنگ چه دید؟ 284
- حکایت 417: هر کس توکل کند راه را گم نخواهد کرد 285
- حکایت 416 : توکل کنید 285
- حکایت 418: معنی رضا و تسلیم 286
- حکایت 419: با توکل زانوی شتر ببند! 286
- حکایت 420: مقام اهل رضا و تسلیم 287
- حکایت 421: هر کس تسلیم نباشد زیان می بیند 287
- حکایت 422: تسلیم بیشکایت 288
- اشاره 289
- حکایت 424: امانت داری شیخ ابوعثمان 290
- حکایت 426: وزیر خیانتکار 291
- حکایت 425 : قبری پر از مار! 291
- حکایت 427: برکت امانت داری 292
- حکایت 428 : امین 292
- حکایت 430: امانتدار تنگ دست 293
- حکایت 429: قطع دست 293
- حکایت 431: خیانت در زیارت 295
- حکایت 432: حل مشکل! 295
- حکایت 434: عطار خیانتکار 296
- حکایت 433: امانتداری أم سلمه 296
- حکایت 435: امانت ابن ملجم 297
- حکایت 437: رسوا شدن عمیر 298
- حکایت 438: بانوی باوفا و امانتدار 299
- اشاره 303
- حکایت 441: کیفر سوگند دروغ 304
- حکایت 443: حجاج و مرد راستگو 305
- حکایت 442: معاویه و أحنف قیس 305
- حکایت 445: ولید بن عقبه 306
- حکایت 444: کیمیا 306
- حکایت 446: زیان دروغگویی 307
- حکایت 448: گرسنگی و دروغ 307
- حکایت 447: چوپان دروغگو! 307
- حکایت 449: زینب کذابه 308
- حکایت 450: دروغ امیر حسین 309
- حکایت 451: شک کردی 309
- حکایت 453: عاقبت دروغگو 310
- حکایت 452 و به خدا قسم دروغ می گویی 310
- حکایت 454: دروغ مصلحت آمیز 311
- حکایت 455: دروغی به قیمت جان 311
- اشاره 313
- حکایت 457: افتخارات اکسیژن! 314
- حکایت 459: از علی ((علیه السلام))دفاع کرد! 315
- حکایت 461: طاووس یمانی! 316
- حکایت 460: صدای کفش چاپلوس! 316
- حکایت 462: مبلغ متملق! 317
- حکایت 464: مرد عاقل! 318
- حکایت 463: خوشگل تر از معاویه! 318
- حکایت 466: خوش رقصی! 319
- حکایت 465: شرفیابی بحر خزر 319
- حکایت 467: پادشاهی خدا 319
- حکایت 468: قبله ی عالم! 320
- حکایت 470: میل مبارک! 321
- حکایت 469: کاه و کوه! 321
- اشاره 322
- حکایت 472: تیزهوشی دخترک میزبان 323
- حکایت 473: پاداش مهمان دوستی 323
- حکایت 474: احترام مهمان 324
- حکایت 477: مهمانی بدون تکلف 325
- حکایت 476: میزبان قرض میکند 325
- حکایت 479: میهمان با میزبان؟ 326
- حکایت 480: بلندهمتی در باره ی مهمان 326
- حکایت 481: سه روز مهمانی 327
- که حکایت 482: خوردن مجازی 328
- حکایت 484: چگونه از مهمان پذیرایی کنیم 329
- حکایت 486: بادیه نشینان چه می کنند 330
- حکایت 487: مهمان خدا! 331
- اشاره 333
- حکایت 490: زن و شوهر عفیف 334
- حکایت 491: فرشته ی عفت! 335
- حکایت 492: شاگرد بزّاز 336
- حکایت 494: آهوی بی چشم! 337
- حکایت 493: رو گرفتن از خروس! 337
- حکایت 495: شمشیر و ازدواج 338
- حکایت 496: یوسف زیست 339
- حکایت 497: حمام منجاب! 339
- حکایت 498: عطر پاکدامنی 340
- حکایت 499: خیاط پاکدامن 341
- حکایت 500: سفیده ی تخم مرغ 342
- حکایت 502: چشم چرانی 343
- حکایت 501: جزای دفع تهمت 343
- اشاره 345
- حکایت 504: برتر از رسول! 346
- حکایت 505: مزایای خلق خوش 346
- حکایت 507: مأمون و بداخلاقی 348
- حکایت 508: رهبر باید خوش خوترین مردم باشد 349
- حکایت 509: هدایت از طریق عمل کردن 349
- اشاره 351
- حکایت 511: زلیخا و پیروی از هوای نفس 352
- حکایت 512: اژدهای نفس! 353
- حکایت 513: قدرت شهوت! 354
- حکایت 514: گناه سوزی عابد! 355
- حکایت 515: طبیعت و تربیت 355
- حکایت 516: عاقبت شهوترانی 356
- حکایت 519: هوی پرستی به بت پرستی کشاند 358
- حکایت 518: یوسف ثانی 358
- حکایت 520: نتیجه ی مخالفت با نفس 359
- حکایت 521: بشر حافی 360
- حکایت 522: سودمند شدن کافر 360
- حکایت 524: غلام و خواسته ی نفس 361
- حکایت 523: نیابت ولی عصر (عج) 361
- حکایت 525: قدرت یک زن آلوده 362
- حکایت 526: مبارزه ی ثروت و ایمان! 363
- حکایت 527: آتش سرد! 364
- حکایت 528 در آغوش نوعروس یا در آغوش جنگ 365
- حکایت 529 خودپسندی با لشکر اسلام چه کرد؟ 366
- حکایت 530: کبر، خسرو پرویز را هلاک کرد 368
- حکایت 532: خودپسندی چه بلایی است! 369
- اشاره 371
- حکایت 535: نصیحت زاهد! 372
- حکایت 534: تمنای گوشت! 372
- حکایت 536: بلند همتی 373
- حکایت 537 پناهندگی به پرچم بیگانگان؟! 375
- حکایت 538: پادشاهی بر خود! 375
- حکایت 540: اوج عزت در اسارت 376
- حکایت 539: عزت و ذلت 376
- حکایت 542: محمد و ذوالریاستین 377
- حکایت 541: منت حاتم طایی! 377
- حکایت 543: عزت نفس سید رضی 378
- حکایت 544: ذلت کوفیان 379
- حکایت 545: زیاد و پسرش 380
- حکایت 548 درسی که دین به ما می آموزد 383
- حکایت 547: داستان عدالت 383
- حکایت 550: بلند همتی میت 384
- حکایت 551 زنی شرافتمند و خوش عقیده 385
- حکایت 552: تقاضای کمک مالی 386
- اشاره 387
- حکایت 554: نمونه ای از حدود عمر 388
- حکایت 556: در آرزوی یک ماهی 389
- حکایت 557: آرزوی اهل دل 390
- حکایت 558: خانه ی دنیا از نظر امام علی (علیه السلام) 391
- حکایت 559: آرزوی یک روز سلطنت 392
- حکایت 560: آرزو برای ادامه ی زندگی 393
- حکایت 561: آرزوی دراز و صد تازیانه 394
- اشاره 395
- حکایت 563 : ابتدای حال برامکه 396
- حکایت 564: حکومت برامکه 397
- حکایت 565: آخرین یادبود برامکه 398
- حکایت 566: ریاست دنیا 399
- حکایت 568: قیافه ی دوست داران دنیا 401
- حکایت 567: کیفر دنیا دوستی 401
- حکایت 569: غادر! 402
- اشاره 403
- حکایت 571: شراب، عامل شکست 404
- حکایت 573: أم الخبائث 406
- حکایت 574 مخوان این سوره را ای استاد! 406
- حکایت 575: روسیاهی هنگام مرگ 407
- حکایت 576: انتقام خدا! 407
- حکایت 577 غروب کردن دولت صفوی 408
- حکایت 578 نتیجه ی همنشینی با شرابخواران 408
- حکایت 579: شراب، برامکه را نابود کرد 409
- حکایت 580: یزید بن عبد الملک و شراب 410
- حکایت 581: کلید هر جنایت 411
- حکایت 582: شراب خوار کم نظیر 412
- حکایت 583: کیفیت معاشرت با شرابخوار 412
- حکایت 584: این غلام چگونه توبه کرد 413
- اشاره 415
- حکایت 586: گرد کرد و نخورد! 417
- حکایت 588: مرد بخیل و درهم و دینار 418
- حکایت 589: بخل معاویه 418
- حکایت 590: سلسله مراتب! 419
- حکایت 591: بخیلی و بخشندگی 419
- حکایت 594: مرد کوفی و کودکانش 420
- حکایت 592: خواجه و غلام بخیل 420
- حکایت 593 کدام یک بیشتر گذشت داشتند؟ 420
- حکایت 596: جواب امام زمان عج 421
- حکایت 595: سخاوت و شجاعت 421
- حکایت 598: سخی تر از حاتم 422
- حکایت 597: بدون شرح! 422
- حکایت 599: خدا سخاوت را دوست دارد 422
- حکایت 601: چوب و زر 423
- حکایت 600: کرم و عذرخواهی! 423
- حکایت 602: صدر مجلس 423
- حکایت 605: سیصد اشرفی 424
- حکایت 604: کوچه ی عمومی 424
- حکایت 606: قیس بن سعد 425
- حکایت 608: بخل منصور دوانیقی 426
- حکایت 607: گناه بخیل 426
- حکایت 609: بخیل های عرب 427
- حکایت 611: فواید سر خروس 429
- حکایت 612: جوانمردان سخی 430
- حکایت 614 منصور دوانیقی در بخل شهرت دارد 432
- حکایت 615: آزادی خروس! 432
- حکایت 613: ختم قرآن یا بذل قربان! 432
- حکایت 616: خانه ای پر از سوزن! 433
- حکایت 617: بخیل نیکوکاری نمیکند 433
- حکایت 618: از سخاوتمندان مشهور 434
- حکایت 619: عاشق دلسوخته را به وصال رسانید 434
- حکایت 620: شما قضاوت کنید 435
- حکایت 621: کوزه ی بی نم 436
- حکایت 622: سخاوت یک سرباز 436
- حکایت 624: چرا سامری کشته نشد؟ 437
- حکایت 623: نمونه ای از جود معن 437
- حکایت 626: شمه ای از جود حسین بن علی (علیه السلام) 438
- حکایت 625: بخشش به دشمن! 438
- حکایت 627: نمونه ی از جود حضرت صادق (علیه السلام) 439
- حکایت 628: بخل هشام بن عبد الملک 440
- حکایت 629: موسی بن جعفر ((علیه السلام))و عید نوروز 440
- حکایت 630: چند نمونه از بخل منصور 441
- حکایت 631: بهترین نوشابه! 442
- حکایت 632: بخل قارون 442
- اشاره 445
- حکایت 635: کارمند بنی امیه 446
- حکایت 637: فرصتی برای نویسندگی 447
- حکایت 638: همنشینی با منصور 448
- حکایت 639: معاشرت با اهل ستم، ممنوع 448
- حکایت 640: ترس خروسی! 448
- حکایت 641: درخواست کیفر 449
- حکایت 642: بیداری وزیر 449
- حکایت 643: عمل خواجه نظام الملک 450
- حکایت 644: همکاری عادلانه با ستمگر! 451
- حکایت 645 شرایط اشتغال در دستگاه ستمگران 452
- حکایت 646: شغلی برای کمک به شیعیان 452
- حکایت 647: مردان خدمتگزار را بشناسید 453
- حکایت 648: علی بن یقطین و وزارت 453
- اشاره 455
- حکایت 651: دو نفر زندانی 456
- حکایت 652: فاصله ی حق و باطل! 456
- حکایت 650: زبان مردم! 456
- حکایت 653: دعای معکوس 457
- حکایت 654: حسن ظن به خدا 457
- حکایت 655: خوش گمانی اهل مکه 458
- اشاره 459
- حکایت 658: غلام ایثارگر 460
- حکایت 657: افطاری 460
- حکایت 659: قرعه ی مرگ! 461
- حکایت 660: لیله المبیت 461
- حکایت 661: ایثار حاتم طایی 462
- حکایت 662: گوش به دعای مادر 463
- حکایت 663: علی و بیت المال 463
- حکایت 664: تشنه و مشک پر آب 464
- حکایت 665: روز مادر 465
- اشاره 466
- حکایت 668: احترام متقابل 467
- حکایت 667: بوسه بر دست کارگر 467
- حکایت 669: پذیرایی از آستین! 468
- حکایت 670: کمتر و بهتر و برار! 469
- حکایت 673: هر چه میخواهد دل تنگت بگو 470
- حکایت 672: نفی نژادپرستی! 470
- حکایت 674: دوستی ناتمام! 471
- حکایت 675: کاهوهای نامرغوب! 471
- حکایت 677: کبوتر بازان! 472
- حکایت 676: شکایت از روزگار 472
- حکایت 679: پیرمرد و کودکان 473
- حکایت 678: سیره ی پیامبر 473
- حکایت 680: اسب لاغر و گاو پروار! 474
- حکایت 681: نتیجه ی خوار شمردن 475
- حکایت 682: بدتر از خود را بیاور 475
- اشاره 476
- حکایت 684: میخکوب! 477
- حکایت 685: منافق کینه توز 477
- حکایت 686: تبدیل کینه به دوستی 478
- اشاره 480
- حکایت 690 شاهزاده ای که می خواست داماد شود! 483
- حکایت 689: ریش پرست! 483
- حکایت 691: بلبل غافل و مور عاقل! 484
- اشاره 486
- حکایت 693: عاقبت وزارت! 487
- حکایت 694: آخرین لحظات زندگی ابوذر 488
- حکایت 696: عاقبت حجاج 491
- حکایت 697: شهید ثانی 492
- حکایت 698: فریاد سکوت 493
- حکایت 699: هنگام مرگ هارون الرشید 494
- حکایت 701: سرانجام نگاه هوس آلود 495
- حکایت 702: تو را تیشه دادند که هیزم، کنی! 495
- حکایت 703: عاقبت دزدی! 496
- حکایت 704: سرانجام یزید پلید 497
- حکایت 705: سرانجام ابن زیاد 498
- حکایت 707: پایان نکبت بار حکومت بنی امیه 499
- حکایت 708: سلطان بی سلطنت 500
- حکایت 709: استخاره ای برای نواب صفوی! 500
- حکایت 710: ملاقات خداوند با محاسن سفید 501
- اشاره 502
- حکایت 713: هر چه کنی به خود کنی 503
- حکایت 712: گربه ی مشتعل! 503
- حکایت 714: گواهی مرغان؛ 504
- حکایت 716: پیرمرد و مکافات 505
- حکایت 715: تا توانی درون کس مخراش 505
- حکایت 717: بذر انفاق! 506
- اشاره 507
- حکایت719: فرق گفتار باکردار 508
- حکایت 720: عمل کوچک و مزد بزرگ 508
- حکایت 721: پاداش هر عمل متناسب با نیت 509
- حکایت 722: آیا بهشت جزای عمل ما است؟ 509
- حکایت 724: باید از گناه پاک شد 510
- حکایت 723: غلامان عمید خراسانی 510
- حکایت 725: کبریت احمر! 511
- اشاره 512
- حکایت 727: نمونه ای از زیاده روی خلفا 513
- حکایت 729: اسراف حقیقی! 514
- حکایت 728: اسراف از نوعی دیگر 514
- حکایت 731: دوستان نااهل 515
- حکایت 732: ارث دو عمو 515
- حکایت 734: عبادت به اندازه ی ایمان 516
- حکایت 733: تنور شکم 516
- حکایت 736: چگونه زندگی کنیم 517
- حکایت 735: اسراف نه، اقتصاد آری 517
- حکایت 737: دستور میانه روی 518
- اشاره 519
- حکایت 740: داستان دیگری از علی ع 520
- حکایت 739: زهد مولای متقیان(علیه السلام) 520
- حکایت 741: اثر حلوای قرضی 521
- حکایت 742: حد و مرز زهد 521
- حکایت 743: صبر زاهد 522
- حکایت 744: به خاطر زهد اعتنایی نمیکنند 522
- حکایت 745: زاهد دغلباز 523
- اشاره 524
- حکایت 748: قیافه ی مرگ! 525
- حکایت 747: طمع بیجا! 525
- حکایت750: عدو شود سبب خیر 526
- حکایت 751: افتخار اسلام 527
- حکایت 752: مأموریت عقرب 528
- حکایت 753: خوردن سنگ، اکیدا ممنوع! 528
- حکایت 754: شب اول قبر 529
- حکایت 757: نتیجه ی قضاوت نیم شاهی 530
- حکایت 756: دست کریم 530
- حکایت 758: مار و عقرب! 532
- حکایت 759: اصناف مردم! 532
- حکایت 761: مرگ در کنار گونی های اسکناس! 534
- حکایت 762: خرقه ی آتشین 534
- حکایت 763: باغ وحش 535
- حکایت 764: نکته ای باریک تر از مو 535
- حکایت 767: کاخ سران! 536
- حکایت 766: چشم برزخی 536
- حکایت 765: به خانه ی اخروی! 536
- حکایت 768: عابد نادان! 537
- حکایت 769: در آرزوی دزدی! 537
- حکایت 771: رضایت مادر 538
- حکایت 770: نگران! 538
- حکایت 773: مراتب بندگان! 539
- حکایت 774: غذاهای تسبیحی! 539
- حکایت 777: قدر شناسی! 541
- حکایت 776: علت اصلی تأخیر 541
- حکایت 779: خداترسی زن باغبان! 542
- حکایت 781: الطف لطیف! 542
- حکایت 780: خداوند محتاج! 542
- حکایت 782: گواهی أم علاء 543
- حکایت 784: یا یهودی یا نصرانی؟! 544
- حکایت 783: یزیدیان و حسینیان! 544
- حکایت 785: حجاج و مرد عرب! 544
- حکایت 786: نیت پادشاه 545
- حکایت 787: شکر بی جا 545
- حکایت 789: از عطاری تا عرفان 546
- حکایت 791: از رنگرزی تا ولی شدن 546
- حکایت 790: از موسیقی به حکمت و عرفان 546
- حکایت 792: دانشجوی بزرگسال 547
- حکایت 795: مسجد ترکها 548
- حکایت 793: دزد عقاید! 548
- حکایت 794: صغیره و کبیره 548
- حکایت 796: سلب توفیق 549
- حکایت 797: آیه های آتش افزا! 549
- حکایت 798: یکان غالب و دهگان مغلوب! 549
- حکایت 799: آیه ای مناسب بر سنگ قبر 550
- حکایت 800: مرغ تسبیح گوی و من خاموش! 550
- حکایت 801: سکوت منفی! 550
- حکایت 803: حضرت موسی(علیه السلام)و پنج دشمن خطرناک 551
- حکایت 802: مسافر! 551
- حکایت 804: مرصاد! 552
- حکایت 806: زرین تره کو بر خوان؟! 553
- حکایت 805: وکیل اموال الهی 553
- حکایت 807: معاویه بن یزید 554
- حکایت 810: مردان زن نما! 557
- حکایت 809: فلسفه ی آفرینش مگس! 557
- حکایت 811: دنیای بی ارزش 558
- حکایت 812: تر و خشک! 558
- حکایت 813: سبکباری! 559
- حکایت 816: کسادی بازار عمل! 560
- حکایت 815: بهترین و بدترین 560
- حکایت 818: نفس مستعد 561
- حکایت 821: ام جعفر و حق الناس 562
- حکایت 820: احتیاط شگفت آور 562
- حکایت 819: گوشه ای از حساب و کتاب قیامت 562
- حکایت 822: نشکن، نمیگویم! 564
- حکایت 823: اسم های بی مسمی! 564
- حکایت 825: مسخ ارزشها 565
- حکایت 826: شیعیان شناسنامه ای 567
- حکایت 828: کبوتر مسجد! 568
- اشاره 571
- حکایت 832: مردهای میان مردگان! 572
- حکایت 831: مردی که اندرز خواست 572
- حکایت 834: یک قدم پیش تر! 573
- حکایت 833: تصویری از قیامت 573
- حکایت 835: غزالی و راهزنان 574
- حکایت 836: خریدار سخنان حکمت آمیز 575
- حکایت 839: گدایی به نحو تذلل! 577
- حکایت 838: رختخواب! 577
- حکایت 841: برای کسی بمیر که برایت تب کند! 578
- حکایت 840: روز شوم! 578
- حکایت 843: قیمت کشور هارون! 579
- حکایت 844: اندرز گنجشک 579
- حکایت 846: ارزنده ترین اندرز! 580
- حکایت 845: عرض تسلیت 580
- حکایت 847: دو موعظه ی قرآنی 581
- حکایت 848: این آیه را هرگز فراموش نکن 581
- حکایت 850: روز اذان را فراموش نکن! 582
- حکایت 851: عروس ایمان و زیور تقوا 582
- اشاره 588
- حکایت 853: نیکی کن و نیک اندیش! 589
- حکایت 855: جواب لطیف! 590
- حکایت 857: سلام علیکم! 591
- حکایت 856: همسفر حج 591
- حکایت 858: نهی از منکر! 592
- حکایت 859: بنی کلاب! 592
- حکایت 860: عزاداری با حالت عجیب 593
- حکایت 861: گریاندن چهل جوان 593
- حکایت 862: نفرین به فرزند 594
- حکایت 863:از عشق مجازی تا عشق حقیقی! 595
- حکایت 865: شاه و حکیم 596
- حکایت 867: پس انداز حقیقی! 597
- حکایت 866: بهترین اعمال 597
- حکایت 868: علی(علیه السلام)شمشیرش را فروخت! 599
- حکایت 869: موقعیت مالک از نظر دشمن و دوست 599
- حکایت 870: گریز از دام شیطان! 600
- حکایت 871: وزنه برداران 601
- حکایت 872: در خانه ی أم سلمه 601
- حکایت 873: یک سال روزه جریمهی یک بار عصبانیت! 602
- حکایت 874: دادرسی سلطان محمود غزنوی 602
- حکایت 875: فلسفه ی آزمایش های الهی 603
- حکایت 876: رجوع قبل از جان دادن 603
- حکایت 877 فرزند شیرخوار را فدای دین کرد 604
- حکایت 878: فراموش کردن شهادت فرزند 605
- حکایت 881: نذر شیطانی 606
- حکایت 879: سفینه النجاه 606
- حکایت 880: رفتن نزد نامرد! 606
- حکایت 883: سبب استغفار 607
- حکایت 882: دزد مستغفر 607
- حکایت 885: استغفار طلحه! 608
- حکایت 884: استغفار اویس قرنی 608
- حکایت 886: اسراف مسلمه بن عبد الملک 609
- حکایت 889: پدر و دختر 610
- حکایت 888: امام افسرده شد 610
- حکایت 887: ابن فهد حلی 610
- حکایت 890: تعصب بی مورد 611
- حکایت 891: آثار انفاق در فرزندان 611
- حکایت 893: پاکیزگی نفس 612
- حکایت 892: مصافحه 612
- حکایت 894: امیری بر نفس 613
- حکایت 895: جاذبه ی قرآن و تعصب 613
- حکایت 896: تعصب پدری! 614
- حکایت 897: فداکاری برای دوست 614
- حکایت 898: قزمان متعصب 614
- حکایت 899: همکاری اهل بصره! 615
- حکایت 902: دوست، بهتر از برادر نسبی 616
- حکایت 901: دوستی با پیامبر صل 616
- حکایت 904: رحم حضرت موسی(علیه السلام)! 617
- حکایت 903: هدیه ی دوست یوسف 617
- حکایت 905: پیامبر مهربان 618
- حکایت 906: سبکتگین 618
- حکایت 907: غم آب و نان 619
- حکایت 908: زهد مثبت 619
- حکایت 911: تقوای خواص 620
- حکایت 910: اثر وضعی 620
- حکایت 909: حب و بغض برای خدا 620
- حکایت 913: حدیث رضا و تسلیم 621
- حکایت 912: فرصت ندادن به وسوسه ی شیطان 621
- حکایت 915: صدقه به غیر مؤمنان 622
- حکایت 914: شیطان در سه حال 622
- حکایت 916: تربیت فرزند 623
- حکایت 917: صدقه و انفاق از مال حلال 624
- حکایت 919: حفظ اموال با صدقه 625
- حکایت 918: دفع بلای آسمانی 625
- حکایت 920: هفتاد سال عبادت 626
- حکایت 922: انفاق بی منت 627
- حکایت 921: صدقه برای رفع نحوست 627
- حکایت 923: گرفتاری یوسف ع 628
- حکایت 924: درخواست و حفظ آبرو 629
- حکایت 925: فراوانی روزی با صدقه 630
- حکایت 926: حفظ فرزندان با صدقه . 630
- حکایت 927: پینه های خدمت 631
- حکایت 928: شرط بهشت 631
- حکایت 930: برادران تبسمی؛ 632
- حکایت 931: مرکبی راهوار به برکت دعا 632
- حکایت 929: وسواس در وضو 632
- حکایت 933: توسل در حوادث 633
- حکایت 932: چرا دعاها مستجاب نمی شود؟! 633
- حکایت 934: با یک توسل نجات یافت 634
- حکایت 935: دعا کلید نجات 636
- حکایت 936: شرطی دیگر از شرایط استجابت دعا 637
- حکایت 937: قلب پاک 638
- حکایت 938: چگونه دعا کنیم؟ 638
- حکایت 939: همت بلند در دعا و توسل 639
- حکایت 941: شرح زندگی میثم تمار 640
- حکایت 940: عدی بن حاتم و معاویه 640
- حکایت 943: زید بن حارثه کیست؟ 643
- حکایت 945: سلمان از چه بیم داشت؟ 645
- حکایت 944: ایثار رادمردان 645
- حکایت 946: پیاده روی حضرت مجتبی 646
- حکایت 948: امام مجتبی(علیه السلام)از چه می ترسید؟ 647
- حکایت 949: چگونه باید به خدا توجه داشت 647
- حکایت 950: شبهای امام المتقین ع 648
- حکایت 951: باید خود را برای چنین روزی آماده کرد 649
- حکایت 953: رحمت خدا 650
- حکایت 952 کسی که ایمان دارد چنین ترسان است 650
- حکایت 954: چرا از منکر نهی نکردی؟ 651
- حکایت 955: روش نهی از منکر امام صادق ع 652
- حکایت 956: مدافع احکام الهی باید پاک باشد 653
- حکایت 957: ارزش تعلیم یک مسئله ی دینی 654
- حکایت 959: شکر نعمت! 655
- حکایت 960: بیست هزار درهم یا یک باب علم 655
- حکایت 962: دانشمند خوب و پادشاه نیکو 656
- حکایت 961: تا «و لا الضالین» 656
- حکایت 963: با داستان قبل مقایسه کنید 657
- حکایت 964: شاه عباس و دو عالم عامل 657
- حکایت 965: مقام دانشمند واقعی 658
- حکایت 966: مزد نامعین! 658
- حکایت 967: پسر خاتم و پیامبر خاتم 659
- حکایت 969: دشمنی با «ایام» 662
- حکایت 970: خوشا به حال شیعیان علی ع 663
- حکایت 971: با دشمنان مروت! 663
- حکایت 972: تقلید از علی ع 665
- حکایت 973: توجه ائمه (علیهم السلام) به دوستان 665
- حکایت 974: محاسبات غلط! 666
- حکایت 975: نعمت واقعی چیست؟ 666
- حکایت 978: بدهی 667
- حکایت 977: محبت خدا به بندگان 667
- حکایت 976: برای مرگ دوستان چه می کنند؟ 667
- حکایت 981: معالجه ی سه بیماری خطرناک 668
- حکایت 980: جوان یهودی 668
- حکایت 979: دوست واقعی 668
- حکایت 982: ظروف زرین 669
- حکایت 983: وقف علوی 669
- حکایت 984: عبای مبارک 670
- حکایت 985: کانون فضیلت 670
- حکایت 986: شب مردان خدا! 671
- حکایت 988: عذر زیبا! 672
- حکایت 987: بانوی ایرانی شجاع 672
- حکایت 989: مادر عالم پرور 673
- حکایت 990: وظایف زنان 674
- حکایت 992: جوان بلهوس 675
- حکایت 993: پادشاه واقع بین 676
- حکایت 994: خدایا! کجش کن! 677
- حکایت 995: سلطان و کوزه گر 678
- حکایت 997: روز نیازمندی 680
- حکایت 998: سخت ترین عنصر 680
- حکایت 999: نقد و نسیه 680
- حکایت 1001: انتقام 681
- حکایت 1000: همکاری با کارگران 681
دیوانگان با دعایش بهبود می یافتند.
زنی از خانواده ای بزرگ، دیوانه شد. برادرانش او را نزد عابد آوردند تا شاید بر اثر دعای او خوب شود، خواهر را در جایگاه عابد گذاشتند و خودشان برگشتند. شیطان موقعیتی پیدا کرد و پیوسته عابد را وسوسه می کرد و جمال زن را در نظرش جلوه می داد. بالاخره نتوانست خود را نگه دارد و با او جمع شد. زن از عابد حمل برداشت. همین که برصیصا فهمید حامله شده از ترس رسوایی او را کشت و دفن کرد، شیطان بعد از این پیش آمد، نزد یکی از برادران او رفت و داستان عابد را شرح داد و محل دفن را هم نشان داد. همه ی برادرها اطلاع یافتند، کم کم داستان منتشر شد تا به پادشاه رسید. شاه با عدهای پیش عابد رفت و از جریان جویا شد، برصیصا تمام کردار خود را اقرار کرد.
شاه دستور داد او را به دار بیاویزند، همین که از چوبه ی دار بالا برده شد شیطان به صورت مردی نزد او آمد و گفت: آن کسی که تو را به این ورطه انداخت من بودم، اکنون اگر نجات می خواهی باید از من اطاعت کنی، عابد پرسید: چه اطاعتی؟ شیطان گفت: یک مرتبه مرا سجده کن. گفت: چگونه سجده کنم؟ گفت: من به یک اشاره قناعت می کنم. برصیصا با سر اشاره کرد و در آخرین لحظات زندگی کافر شد و پس از چند دقیقه به زندگی اش خاتمه دادند.
خداوند در آیه ی گذشته به همین داستان اشاره می نماید. ترجمه ی آیه: مانند شیطان که به انسان گفت کافر شو همین که کفر اختیار کرد شیطان گفت: از تو بیزارم! من از پروردگار عالمیان می ترسم. سرانجام کار هر دو آتش جهنم است برای همیشه می سوزند، این است کیفر ستمکاران.(1)
هر که با پاکدلان صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار صفایی دارد
زهد با نیت پاک است نه با جامه ی پاک
ای بس آلوده که پاکیزه ردایی دارد
سوی بت خانه مرو پند برهمن مشنو
بت پرستی مکن این ملک خدایی دارد
گوهر وقت بدین خیرگی از دست مده
آخر این در گرانمایه بهایی دارد
صرف باطل نکند عمر گرامی پروین
آن که چون پیر خرد راهنمایی دارد(2)
حکایت 520: نتیجه ی مخالفت با نفس
مردی عاشق کنیز همسایه ی خود شد. خدمت امام صادق(علیه السلام)آمد و جریان را به عرض ایشان رساند. آن حضرت فرمود: هر وقت او را دیدی بگو: «اللهم أسألک من فضلک»؛ خداوندا! [او را] از فضل و لطف تو میخواهم. مدتی گذشت، اتفاقأ صاحب کنیز اراده ی مسافرت کرد. نزد همان همسایه آمد و تقاضا کرد کنیزش را به رسم امانت پیش او بگذارد. در جواب گفت: من مردی مجردم، میل ندارم کنیز تو پیش من باشد. آن مرد گفت: مانعی ندارد، کنیز را برایت قیمت میکنم تو از او به نحو حلال بهره برداری کن. بعد از
1- پند تاریخ 222/2 - 223؛ به نقل از: بحار الأنوار 487/14
2- پروین اعتصامی.