هزار و یک حکایت اخلاقی جلد 1 صفحه 438

در روز دهم ذیحجه خداوند الواح تورات را بر حضرت موسی نازل کرد و خبر داد که ما بنی اسرائیل را بعد از تو در معرض آزمایش قرار دادیم، سامری ایشان را گمراه کرد، آنها به پرستش گوساله ی مصنوعی که صدا میداد مشغول شدند. حضرت موسی عل؟ عرض کرد: گوساله از سامری بود، صدایش از طرف که بود؟ گفت: صدا را من به وجود آوردم؛ چون دیدم آنها به من پشت کرده و به گوساله روی آورده اند خواستم خوب ازمایش شوند.

حضرت موسی(علیه السلام)باز گشت و آنها را سرزنش کرد، آن گاه ریش برادر خود هارون را گرفت و پیش کشید و گفت: چرا از دستورم سرپیچی کردی؟ هارون گفت: برادر! سر و ریش مرا مگیر، ترسیدم بگویی بین بنی اسرائیل تفرقه انداختی و مراعات گفته ی مرا نکردی. موسی رو به سامری کرد و گفت: چرا این کار را کردی؟ جواب داد: آن هنگام که جبرئیل بر حیوانی شبیه اسب سوار بود من چیزی مشاهده کردم که دیگران ندیدند و از زیر پای مرکبش مقداری خاک برداشتم، نفسم مرا برانگیخت که این کار را بکنم و از آن خاک داخل گوساله بریزم.

حضرت موسی گوساله را آتش زد و در دریا ریخت و گفت: دور شو این لقب لامساس (مرا مس نکنید و نزدیکم نشوید) برای تو است و تا زنده و میان بازماندگانت هستی به کیفر باشد.(1) حضرت موسی از این پیش آمد ناراحت شد و تصمیم گرفت سامری را بگشد، خداوند به او وحی کرد: سامری را نگش؛ زیرا مردی سخاوتمند است.(2)

حکایت 625: بخشش به دشمن!

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)در یکی از جنگها با مردی مشرک در حال مبارزه بود. آن مرد عرض کرد: یا علی! شمشیرت را به من ببخش. پس آن حضرت شمشیر را به سویش انداخت. حریف نبرد عرض کرد: از تو ای پسر ابی طالب در شگفتم که در چنین موقعیتی شمشیرت را به دشمن میدهی؟ فرمود: تو دست تقاضا دراز کردی و رد کردن درخواست از شیوه ی کرم دور است.

مرد کافر از اسب پیاده شده و گفت: این روش اهل دیانت است. آن گاه پای مبارک آن حضرت را بوسید و ایمان آورد.(3)

حکایت 626: شمه ای از جود حسین بن علی (علیه السلام)

عمرو بن دینار گفت: حسین بن علی علی به عیادت زید بن اسامه رفت. زید در حال مریضی اظهار غم و اندوه فراوان می کرد. فرمود: برادر! از چه اندوهناکی؟ عرض کرد: شصت هزار درهم مقروضم. فرمود: قرضت به

1- اکنون در مصر و شام عده ای به لامساس معروف هستند.
2- پند تاریخ 47/4 - 50: به نقل از: بحار الأنوار 209/13
3- پند تاریخ 4/ 51؛ به نقل از: سفینه البحار 413/1 .