- سخن پیشین 1
- اشاره 5
- حکایت 2: فرمانده ی فداکار 6
- حکایت 3: عروس و تلاوتی لطیف! 8
- حکایت 5: نود و نه میش! 9
- حکایت 6: راهنمای شایستگان 10
- حکایت 7: استخاره ی ناب! 11
- حکایت 8: جهیزیه ای بی نظیر! 12
- حکایت 9: اذان تا اذان! 12
- حکایت 11: دنیا و آخرت 13
- حکایت 10: سیه روی! 13
- حکایت 12: لا ولابخور! 13
- حکایت 14: تجسم آیات! 14
- حکایت 15: مطالعه ی قرآن! 14
- حکایت 13: نفس مطمئنه 14
- حکایت 16: حرف بقال ها 15
- حکایت 18: قرآن و بی طهارتی! 17
- حکایت 19: مکالمه ی قرآنی فضه 17
- حکایت 20: آتش در خرمن! 19
- حکایت 21: یاد او! 19
- حکایت 22: خواهی نشوی رسوا ، عامل به سه آیت شو 20
- حکایت 23: مساجد، از آن خدا است! 21
- حکایت 24: معبودی لگدمال! 21
- اشاره 23
- حکایت 26: حدث زبانی! 24
- حکایت 27: شمشیر زبان! 24
- حکایت 29: نقصان مایه و شماتت همسایه! 25
- حکایت 30: حرّافی! 25
- حکایت 28: هنر به چشم عداوت! 25
- حکایت 34: همه ی حرفها حساب دارد 28
- حکایت 33: غمخوار امت! 28
- اشاره 29
- حکایت 36: طبق حرام! 30
- حکایت 38: حلوای ارسالی معاویه! 31
- حکایت 39: غذای خلیفه! 31
- حکایت 40: دوری از شبهات 32
- حکایت 42: غذای حرام 32
- حکایت 41: شبهه ی احتکار 32
- اشاره 33
- حکایت 44: نتیجه ی حکم به ناحق 34
- حکایت 46: افتخار بوسه 35
- حکایت 48: عدالت و تعدد زوجات 36
- حکایت 47: دود دل مظلومان! 36
- حکایت 49: غایت ظلم 37
- حکایت 50: حق تقدم 37
- حکایت 51: نتیجه ی عدالت! 37
- حکایت 52: سلطان دادگر 38
- حکایت 53: علت ظلم 39
- حکایت 54: خانه های ویران! 39
- حکایت 55: عاقبت دادرسی نکردن به مظلومان 40
- حکایت 56: جایگاه ظلم 41
- حکایت 57: شمه ای از ظلم منصور 41
- حکایت 58: تقسیم عادلانه! 42
- حکایت 61: طاق مدائن 43
- حکایت 60: با عدالت بر دشمن پیروز شد 43
- حکایت 59: مزه ی ظلم! 43
- حکایت 62: سلطان ملکشاه و پیرزن 44
- حکایت 64: مرد با انصاف 45
- حکایت 67: دهقانان ستمدیده 48
- حکایت 68: حکومت دین بر مردم یا خلافت علی ع 48
- حکایت 70: داستان حدیده ی محماه! 49
- اشاره 50
- حکایت 72: مات الدین! 51
- حکایت 73: قتل شصت تن از علویان بی گناه! 52
- حکایت 74: دینداری ابوجعفر حسینی 53
- حکایت 76: اسیر تخت شاهی 54
- حکایت 75: دینداری فرزانه ی دزفول 54
- حکایت 78: دین فروشی سمره! 55
- حکایت 77: عقیل 55
- حکایت 79: دنیا دوستی طلحه و زبیر 56
- حکایت 81: این کتاب را برای نفع دنیوی نخوان! 57
- حکایت 80: بنده یا آزاد! 57
- اشاره 58
- حکایت 83: با پرستوها 59
- حکایت 86: خدایا! من او را بخشیدم 60
- حکایت 85: مرور کریمانه 60
- حکایت 88: لگد به افتاده؟ 61
- حکایت 87: فساد و صلاح! 61
- حکایت 89: ابتدا به سلام 62
- حکایت 91: صفای باطن علوی 62
- حکایت 90: پارسا و دزد! 62
- حکایت 92: دزدی از باغ امام کاظم (علیه السلام) 63
- حکایت 94: سکه های سیمین 64
- حکایت 93: اخلاق در جنگ 64
- حکایت 95: لا فتی الا علی 64
- حکایت 97: ازدواج صوری 65
- حکایت 96: محافظان مردنما 65
- حکایت 99: بی آبی 66
- حکایت 98: حمایت از حیوانات 66
- حکایت 101: کنیز زیبا 68
- حکایت 100: امام صادق ((علیه السلام))و عبدالله محض 68
- حکایت 104: کنیز هراسان 69
- حکایت 103: همکاری با کارگران 69
- حکایت 102: صید آهو 69
- حکایت 105: بدهکاری مجازی و بزرگواری حقیقی! 70
- حکایت 108: مسیحی گستاخ 71
- حکایت 107: خیار تلخ 71
- اشاره 73
- حکایت 111: هزار تازیانه ی مرگبار! 74
- حکایت 110: راز سر به مهر! 74
- حکایت 113: مانع نزول باران! 75
- حکایت 112: سخن چین خون آلود 75
- حکایت 114: نتیجه ی فاش کردن راز! 76
- حکایت 115: مزد سخن چین! 76
- اشاره 77
- حکایت 118: عیب و غیب! 78
- حکایت 117: جلوگیری از غیبت 78
- حکایت 121: هدیه ی ویژه 79
- حکایت 120: گوشت برادر 79
- حکایت 122: خورش سگ های جهنم 80
- اشاره 81
- حکایت 125: ادب تلاوت 82
- حکایت 124: جواب بی ادبی معاویه 82
- حکایت 126: ابراهیم ادهم و توانگر بی ادب! 83
- حکایت 127: اعتراض بی جا! 83
- حکایت 128: پسر بی ادب 84
- حکایت 129: من قرآن را تبرک کنم؟! 84
- حکایت 131: آداب مجالس 85
- حکایت 130 : تعبیر مؤدبانه 85
- حکایت 132: بساط پادشاهان 86
- اشاره 87
- حکایت 133: نشانه ی حماقت؟ 88
- حکایت 134: قرائت قرآن با صدای خروس! 88
- حکایت 136: پشم کاری! 89
- حکایت 135 : پا به هوا! 89
- حکایت 137: نقشه ای برای شیطان! 90
- حکایت 139 : گله های گرگ و گوسفند! 90
- حکایت 138: قاطی پاتی! 90
- حکایت 140: دار و ندار! 91
- حکایت 142 : نیم قرن طهارت! 91
- حکایت 141: حفظ جا! 91
- حکایت 143: انگشتر احمق! 91
- حکایت 145: حماقت خلیفه! 92
- حکایت 146: لولو خور خوره! 92
- حکایت 144: ابو عبد الرحمن الرحیم! 92
- حکایت 147: لذت یافتن! 93
- حکایت 149: حرف شین! 93
- حکایت 148: مکتبدار بی کلاس! 93
- حکایت 150: مگس و عرصه ی سیمرغ! 94
- اشاره 95
- حکایت 152: انتظار داری کارت هم پیچ نخورد؟! 96
- حکایت 154: قطع رحم و مرگ 97
- حکایت 153: بیچاره مادر 97
- حکایت 157: علی بن اسماعیل 99
- اشاره 101
- حکایت 159: کشک بادنجان! 102
- حکایت 160: ترفند گدایان! 103
- حکایت 161: آب به آسیاب دشمن 104
- حکایت 163: سگ عیان و مرغ نهان! 107
- حکایت 164: کشف شرمگاه 107
- حکایت 165: مکر زرقاء 108
- حکایت 167: کتاب «حیل النساء»! 109
- حکایت 166: گوشه ای از حیله گری های عمرو عاص! 109
- اشاره 111
- حکایت 169: بوی دهان خلیفه! 112
- حکایت 170: بمیر تا برهی! 113
- حکایت 171: حسادت بر امام هدایت 114
- حکایت 172: عبد الله بن أبی 115
- حکایت 173: نتیجه ی حسادت 116
- حکایت 174: قدرت حسد! 116
- حکایت 175: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حسود 117
- حکایت 176 : حسدهای زنانه 118
- اشاره 119
- حکایت 178: أخر تواضع! 120
- حکایت 179: هرگز «من» نگفت؟ 120
- حکایت 181: جذامی ها 121
- حکایت 182: رئیس آفتابه ها! 122
- حکایت 183: شتری که مغرور شد! 122
- حکایت 185: پایین آمدن از منبر 123
- حکایت 186: امام کاظم ((علیه السلام))و مرد سیاه پوست 123
- حکایت 184: ولید بن مغیره 123
- حکایت 188: معامله ی پیامبر با کودکان! 124
- حکایت 187: عکس العمل در مقابل تمجید 124
- حکایت 190: ای کاش مسئله گو میشدی 125
- حکایت 191: فروتنی سلمان فارسی 125
- حکایت 193: بلال حبشی 126
- حکایت 192: خاطره ی شیخ 126
- حکایت 195: محمد بن مسلم 127
- حکایت 197: ثروتمند و فقیر! 127
- حکایت 196: عیسی ((علیه السلام))و شستن پای حواریون 127
- حکایت 199: خسرو پرویز 128
- حکایت 198: سلیمان بن عبد الملک 128
- حکایت 201: تواضع مقدس اردبیلی 129
- حکایت 200: واعظ متکبر 129
- حکایت 202: پدر سوخته! تو هم «إنا أنزلنا»؟! 130
- حکایت 203: تواضع عمار دهنی 130
- حکایت 204: متکبرتر از خدا! 131
- حکایت 205: تواضع از شرایط بعثت انبیا 131
- حکایت 207: تجدید تواضع 132
- حکایت 206: لباس علی (علیه السلام) 132
- حکایت 208: از شیطان بشنوید 133
- حکایت 210: نقش مگس 134
- حکایت 209: سگ و غذای سلطان 134
- حکایت 211: تنگدستی یا ثروت 135
- حکایت 213: سلطان محمود و ایاز 136
- حکایت 214: خیالات بزنطی! 137
- اشاره 139
- حکایت 216: سه دوست هم پیمان 140
- حکایت 217: عاقبت پیمان شکنی 140
- حکایت 219 : وفا! 141
- حکایت 218: پیامبر اکرم و ابوهیثم 141
- حکایت 220: حلف الفضول 145
- حکایت 221: انس بن نضر 145
- حکایت 223: شاپور و دختر خیانتکار! 146
- حکایت 222: برده ی مسلمان 146
- حکایت 224: وفاداری عرب بادیه نشین 147
- حکایت 225: ثابت و حجاج! 149
- حکایت 228: شرط زنده ماندن 152
- حکایت 229: عاقبت ناسپاسی 153
- حکایت 230: پیمان با خدا 153
- حکایت 231: وفای به عهد شرط بقای نعمت 154
- حکایت 232: وفای به نذر 154
- حکایت 233: غلام وفادار 155
- حکایت 234: وزیری در پوست گاو 157
- حکایت 235: دستور چنگیزخان مغول 158
- حکایت 237: آزار همسایه 160
- حکایت 238: این طور دل به دست آورید 160
- حکایت 239: پا بر صورت وزیر! 161
- اشاره 163
- حکایت 242: شکر نعمت 164
- حکایت 241: کشاف العیوب! 164
- حکایت 244: اعمال معیوب 165
- حکایت 243: عیب پوشی جوانمردانه 165
- اشاره 166
- حکایت 246: برای خدا! 167
- حکایت 248: دعای مخلص 168
- حکایت 249: اخلاص آیت الله بروجردی! 169
- حکایت 250: کیمیای اخلاص! 169
- حکایت 251: تلبیس ابلیس! 175
- حکایت 252: درخواست حضرت مونه 175
- حکایت 254: از علی أموز اخلاص عمل 176
- حکایت 253: بوریای رنگارنگ 176
- حکایت 255: کوشش سمعان 177
- حکایت 256: ملا عبدالله شوشتری 177
- حکایت 258 : دو لباس 178
- حکایت 257 : زراندود 178
- حکایت 260: اخلاص در موقعیت حساس 179
- حکایت 261: درخت ریا 180
- حکایت 262: پاداش به قدر خلوص 181
- حکایت 263: نافه ی اخلاص 181
- حکایت 265 یک عمل خالص و هزاران عمل مخلوط 182
- حکایت 264: خانه ی بهشتی 182
- حکایت 266: دوبین! 183
- حکایت 269: رگ های بدن 184
- حکایت 268: اجرتت را بگیر 184
- حکایت 270: شرک پنهان 185
- اشاره 186
- حکایت 272: آزادی کنیز 187
- حکایت 273: بازاری و عابر 187
- حکایت 274: زدن غلام 188
- حکایت 275: تفاوت بین بنی هاشم و بنی امیه 188
- حکایت 276: پیر طریقت و معنی آیت 189
- حکایت 277: عفو قاتل 189
- حکایت 278: آزادی خادم 190
- حکایت 279: پناهنده 190
- حکایت 281: علت عفو پادشاهان 191
- حکایت 280: فتح مکه 191
- حکایت 282: امیر اسماعیل سامانی و گذشت او 192
- حکایت 283: سبب بخشایش خداوند 192
- حکایت 285: آتش چه کسی را می سوزاند؟ 193
- حکایت 284: مسخره ی دربار فرعون 193
- حکایت 287 : گذشت کنید 194
- حکایت 288: همسایگی مردگان 195
- اشاره 196
- حکایت 290: حیای چشم 197
- حکایت 293: حیای امیر مؤمنان ع 198
- حکایت 291: زلیخا 198
- حکایت 292: و پیامبر و بنی قریظه 198
- حکایت 294: چه خواست چه شد! 199
- اشاره 200
- حکایت 296: چشم تنگ دنیا دوست! 201
- حکایت 297: گروی آفتابه! 201
- حکایت 299: مرگ با دانه ی انار 202
- حکایت 298: نجس تر از نجاست! 202
- حکایت 300: قناعت مور و حرص زنبور! 203
- حکایت 301: ذلیل شدن نفس 203
- حکایت 302: ذوالقرنین 204
- حکایت 303: اشعب بن جبیر مدنی 205
- حکایت 304 : غذای خود با سلطان 205
- حکایت 305: سیره ی قانعان 206
- حکایت 306 : بهلول و دزد حریص! 206
- حکایت 308: خدا با هزاران وسیله روزی می رساند 207
- حکایت 307: سیره ی امام صادق ع 207
- حکایت 310: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حریص 208
- حکایت 309: جدیت حریص 208
- حکایت 311: حرص در افزایش مال! 209
- حکایت 312: فریفته ی دنیا 210
- حکایت 313: تاجداران واقعی 211
- حکایت 315: نان حلال 212
- حکایت 314: بی نیازی ابوذر 212
- اشاره 214
- حکایت 318 : صبر جمیل سید المرسلین (صلی الله علیه و آله) ! 215
- حکایت 317: صبر شگفت انگیز 215
- حکایت 320: بانوی مطیع 216
- حکایت 322: ثمره ی صبر و زیان عجله! 217
- حکایت 324: استقامت بلال 219
- حکایت 323: چشمه و کوهسار 219
- حکایت 325: درس مادر داغدار! 220
- حکایت 326: حیات دین 220
- حکایت 327: لجام گسیخته! 221
- حکایت 329: گشایش بعد از صبر 221
- حکایت 328: رخسار سرخ 221
- حکایت 331: قتل در عروسی 222
- حکایت 330: صبر بر بیماری 222
- حکایت 332: مأموریت آمیخته با حلم 223
- حکایت 333: اذیت کبوترباز 225
- حکایت 334: مدارا با اعمال فرماندار 225
- حکایت 336: امام حسن(علیه السلام)و مرد شامی 226
- حکایت 335: قیس منقری 226
- حکایت 337: شیخ جعفر کاشف الغطاء 227
- حکایت 338: شرط جانشینی پیامبر 227
- حکایت 339: خشم علی برای خدا 228
- حکایت 341: رمز موفقیت 229
- حکایت 340: روح بلند! 229
- حکایت 342: شیر بی یال و کوپال! 230
- حکایت 343: صبر أم عقیل! 231
- حکایت 344: نامه ای از حضرت صادق (علیه السلام) 232
- حکایت 345: مقایسه ی دو زن شکیبا 233
- حکایت 346: استوار بودن در راه دین 234
- حکایت 347: در راه تعلیم قرآن! 235
- حکایت 349: پاداش برای مؤمنان 236
- حکایت 348 شهادت حمزه و صبر پیامبر 236
- حکایت 351: بهتر از شهادت 237
- حکایت 352: پاداش شکیبایی در مصیبت 237
- حکایت 353: استقامت در برابر بلا 238
- حکایت 354: مردان پایدار در میدان نبرد 239
- حکایت 355: شکیبایی معاذ بر فوت فرزند 240
- حکایت 356: انوشیروان و پیر خارکش 241
- حکایت 357 : تحمل سختی ها 242
- حکایت 358: استقامت ابودجانه 242
- حکایت 359: بهترین موقعیت 243
- حکایت 360: پایداری خانواده ای مسلمان 244
- حکایت 362: مسلمان باید پایدار باشد 245
- حکایت 361: ابو الحجاج و استاد عجیب! 245
- حکایت 363: سگ باحیا 246
- حکایت 364: تفاوت اساسی! 246
- حکایت 366: هندوانه! 247
- حکایت 368: صبر حضرت ایوب (علیه السلام) 247
- حکایت 367: طالب وصل 247
- حکایت 369: بردباری حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) 249
- حکایت 371: بحث صادقانه 250
- حکایت 370: بردباری امام صادق (علیه السلام) 250
- حکایت 374 : خسران مسخره 251
- حکایت 373: بردباری حضرت زین العابدین ع 251
- حکایت 375: بردباری امام باقر ع 252
- اشاره 254
- حکایت 377: توبه ی خواص! 255
- حکایت 378: آژیر خطر ابلیس 256
- حکایت 380: شادی خداوند 257
- حکایت 381: توبه ی انسان از نظر شیطان 257
- حکایت 382: راهزن معروف توبه می کند 258
- حکایت 383: توبه ی حقیقی 258
- حکایت 385: توبه ی پنهان یا آشکار 260
- حکایت 386: چگونه پشیمان شد و توبه کرد 261
- حکایت 387: در توبه تأخیر نکنید 262
- حکایت 389: توبه در لحظه ی حساس 263
- حکایت 388: توبه هنگام مرگ 263
- حکایت 390 : ناامید نشوید 264
- حکایت 392: یا من له الدنیا و الآخره! 265
- حکایت 391: مخترع دین و توبه 265
- اشاره 267
- حکایت 395: مقدس اردبیلی و نماز شب 268
- حکایت 394: فوت نماز 268
- حکایت 397: نماز سرباز 269
- حکایت 396: گناهان پاییزی! 269
- حکایت 398: رهروان سید الساجدین (علیه السلام) 270
- حکایت 400: حضور قلب 271
- حکایت 399: عبادت دوستان علی (علیه السلام) 271
- حکایت 401: محل اشیاء گمشده! 272
- حکایت 402: نافله ی شب 272
- حکایت 403: از این جوانان ارجمند بیاموزیم 273
- حکایت 404: عجیب ترین مهریه! 274
- حکایت 406: روزه و نماز بانویی ارجمند 275
- حکایت 405: نماز کلاغی 275
- حکایت 407 مالک اشتر در چه روزی روزه داشت 276
- حکایت 408: وقت را غنیمت شمرید 277
- حکایت 409: خواجه ربیع و عبادت 278
- اشاره 279
- حکایت 411: بالهای توکل 280
- حکایت 412: به غیر خدا اعتماد نکنید 281
- حکایت 413: پناهگاهی برای سختی ها 282
- حکایت 414: دل کندن از غیر خدا 283
- حکایت 415 حضرت موسی در دل سنگ چه دید؟ 284
- حکایت 416 : توکل کنید 285
- حکایت 417: هر کس توکل کند راه را گم نخواهد کرد 285
- حکایت 419: با توکل زانوی شتر ببند! 286
- حکایت 418: معنی رضا و تسلیم 286
- حکایت 420: مقام اهل رضا و تسلیم 287
- حکایت 421: هر کس تسلیم نباشد زیان می بیند 287
- حکایت 422: تسلیم بیشکایت 288
- اشاره 289
- حکایت 424: امانت داری شیخ ابوعثمان 290
- حکایت 425 : قبری پر از مار! 291
- حکایت 426: وزیر خیانتکار 291
- حکایت 427: برکت امانت داری 292
- حکایت 428 : امین 292
- حکایت 430: امانتدار تنگ دست 293
- حکایت 429: قطع دست 293
- حکایت 431: خیانت در زیارت 295
- حکایت 432: حل مشکل! 295
- حکایت 433: امانتداری أم سلمه 296
- حکایت 434: عطار خیانتکار 296
- حکایت 435: امانت ابن ملجم 297
- حکایت 437: رسوا شدن عمیر 298
- حکایت 438: بانوی باوفا و امانتدار 299
- اشاره 303
- حکایت 441: کیفر سوگند دروغ 304
- حکایت 443: حجاج و مرد راستگو 305
- حکایت 442: معاویه و أحنف قیس 305
- حکایت 445: ولید بن عقبه 306
- حکایت 444: کیمیا 306
- حکایت 446: زیان دروغگویی 307
- حکایت 448: گرسنگی و دروغ 307
- حکایت 447: چوپان دروغگو! 307
- حکایت 449: زینب کذابه 308
- حکایت 451: شک کردی 309
- حکایت 450: دروغ امیر حسین 309
- حکایت 453: عاقبت دروغگو 310
- حکایت 452 و به خدا قسم دروغ می گویی 310
- حکایت 455: دروغی به قیمت جان 311
- حکایت 454: دروغ مصلحت آمیز 311
- اشاره 313
- حکایت 457: افتخارات اکسیژن! 314
- حکایت 459: از علی ((علیه السلام))دفاع کرد! 315
- حکایت 461: طاووس یمانی! 316
- حکایت 460: صدای کفش چاپلوس! 316
- حکایت 462: مبلغ متملق! 317
- حکایت 463: خوشگل تر از معاویه! 318
- حکایت 464: مرد عاقل! 318
- حکایت 465: شرفیابی بحر خزر 319
- حکایت 466: خوش رقصی! 319
- حکایت 467: پادشاهی خدا 319
- حکایت 468: قبله ی عالم! 320
- حکایت 470: میل مبارک! 321
- حکایت 469: کاه و کوه! 321
- اشاره 322
- حکایت 473: پاداش مهمان دوستی 323
- حکایت 472: تیزهوشی دخترک میزبان 323
- حکایت 474: احترام مهمان 324
- حکایت 477: مهمانی بدون تکلف 325
- حکایت 476: میزبان قرض میکند 325
- حکایت 479: میهمان با میزبان؟ 326
- حکایت 480: بلندهمتی در باره ی مهمان 326
- حکایت 481: سه روز مهمانی 327
- که حکایت 482: خوردن مجازی 328
- حکایت 484: چگونه از مهمان پذیرایی کنیم 329
- حکایت 486: بادیه نشینان چه می کنند 330
- حکایت 487: مهمان خدا! 331
- اشاره 333
- حکایت 490: زن و شوهر عفیف 334
- حکایت 491: فرشته ی عفت! 335
- حکایت 492: شاگرد بزّاز 336
- حکایت 494: آهوی بی چشم! 337
- حکایت 493: رو گرفتن از خروس! 337
- حکایت 495: شمشیر و ازدواج 338
- حکایت 496: یوسف زیست 339
- حکایت 497: حمام منجاب! 339
- حکایت 498: عطر پاکدامنی 340
- حکایت 499: خیاط پاکدامن 341
- حکایت 500: سفیده ی تخم مرغ 342
- حکایت 501: جزای دفع تهمت 343
- حکایت 502: چشم چرانی 343
- اشاره 345
- حکایت 504: برتر از رسول! 346
- حکایت 505: مزایای خلق خوش 346
- حکایت 507: مأمون و بداخلاقی 348
- حکایت 508: رهبر باید خوش خوترین مردم باشد 349
- حکایت 509: هدایت از طریق عمل کردن 349
- اشاره 351
- حکایت 511: زلیخا و پیروی از هوای نفس 352
- حکایت 512: اژدهای نفس! 353
- حکایت 513: قدرت شهوت! 354
- حکایت 515: طبیعت و تربیت 355
- حکایت 514: گناه سوزی عابد! 355
- حکایت 516: عاقبت شهوترانی 356
- حکایت 519: هوی پرستی به بت پرستی کشاند 358
- حکایت 518: یوسف ثانی 358
- حکایت 520: نتیجه ی مخالفت با نفس 359
- حکایت 521: بشر حافی 360
- حکایت 522: سودمند شدن کافر 360
- حکایت 524: غلام و خواسته ی نفس 361
- حکایت 523: نیابت ولی عصر (عج) 361
- حکایت 525: قدرت یک زن آلوده 362
- حکایت 526: مبارزه ی ثروت و ایمان! 363
- حکایت 527: آتش سرد! 364
- حکایت 528 در آغوش نوعروس یا در آغوش جنگ 365
- حکایت 529 خودپسندی با لشکر اسلام چه کرد؟ 366
- حکایت 530: کبر، خسرو پرویز را هلاک کرد 368
- حکایت 532: خودپسندی چه بلایی است! 369
- اشاره 371
- حکایت 535: نصیحت زاهد! 372
- حکایت 534: تمنای گوشت! 372
- حکایت 536: بلند همتی 373
- حکایت 537 پناهندگی به پرچم بیگانگان؟! 375
- حکایت 538: پادشاهی بر خود! 375
- حکایت 540: اوج عزت در اسارت 376
- حکایت 539: عزت و ذلت 376
- حکایت 542: محمد و ذوالریاستین 377
- حکایت 541: منت حاتم طایی! 377
- حکایت 543: عزت نفس سید رضی 378
- حکایت 544: ذلت کوفیان 379
- حکایت 545: زیاد و پسرش 380
- حکایت 547: داستان عدالت 383
- حکایت 548 درسی که دین به ما می آموزد 383
- حکایت 550: بلند همتی میت 384
- حکایت 551 زنی شرافتمند و خوش عقیده 385
- حکایت 552: تقاضای کمک مالی 386
- اشاره 387
- حکایت 554: نمونه ای از حدود عمر 388
- حکایت 556: در آرزوی یک ماهی 389
- حکایت 557: آرزوی اهل دل 390
- حکایت 558: خانه ی دنیا از نظر امام علی (علیه السلام) 391
- حکایت 559: آرزوی یک روز سلطنت 392
- حکایت 560: آرزو برای ادامه ی زندگی 393
- حکایت 561: آرزوی دراز و صد تازیانه 394
- اشاره 395
- حکایت 563 : ابتدای حال برامکه 396
- حکایت 564: حکومت برامکه 397
- حکایت 565: آخرین یادبود برامکه 398
- حکایت 566: ریاست دنیا 399
- حکایت 568: قیافه ی دوست داران دنیا 401
- حکایت 567: کیفر دنیا دوستی 401
- حکایت 569: غادر! 402
- اشاره 403
- حکایت 571: شراب، عامل شکست 404
- حکایت 574 مخوان این سوره را ای استاد! 406
- حکایت 573: أم الخبائث 406
- حکایت 576: انتقام خدا! 407
- حکایت 575: روسیاهی هنگام مرگ 407
- حکایت 578 نتیجه ی همنشینی با شرابخواران 408
- حکایت 577 غروب کردن دولت صفوی 408
- حکایت 579: شراب، برامکه را نابود کرد 409
- حکایت 580: یزید بن عبد الملک و شراب 410
- حکایت 581: کلید هر جنایت 411
- حکایت 583: کیفیت معاشرت با شرابخوار 412
- حکایت 582: شراب خوار کم نظیر 412
- حکایت 584: این غلام چگونه توبه کرد 413
- اشاره 415
- حکایت 586: گرد کرد و نخورد! 417
- حکایت 588: مرد بخیل و درهم و دینار 418
- حکایت 589: بخل معاویه 418
- حکایت 590: سلسله مراتب! 419
- حکایت 591: بخیلی و بخشندگی 419
- حکایت 594: مرد کوفی و کودکانش 420
- حکایت 592: خواجه و غلام بخیل 420
- حکایت 593 کدام یک بیشتر گذشت داشتند؟ 420
- حکایت 596: جواب امام زمان عج 421
- حکایت 595: سخاوت و شجاعت 421
- حکایت 597: بدون شرح! 422
- حکایت 598: سخی تر از حاتم 422
- حکایت 599: خدا سخاوت را دوست دارد 422
- حکایت 600: کرم و عذرخواهی! 423
- حکایت 601: چوب و زر 423
- حکایت 602: صدر مجلس 423
- حکایت 605: سیصد اشرفی 424
- حکایت 604: کوچه ی عمومی 424
- حکایت 606: قیس بن سعد 425
- حکایت 608: بخل منصور دوانیقی 426
- حکایت 607: گناه بخیل 426
- حکایت 609: بخیل های عرب 427
- حکایت 611: فواید سر خروس 429
- حکایت 612: جوانمردان سخی 430
- حکایت 614 منصور دوانیقی در بخل شهرت دارد 432
- حکایت 613: ختم قرآن یا بذل قربان! 432
- حکایت 615: آزادی خروس! 432
- حکایت 616: خانه ای پر از سوزن! 433
- حکایت 617: بخیل نیکوکاری نمیکند 433
- حکایت 619: عاشق دلسوخته را به وصال رسانید 434
- حکایت 618: از سخاوتمندان مشهور 434
- حکایت 620: شما قضاوت کنید 435
- حکایت 621: کوزه ی بی نم 436
- حکایت 622: سخاوت یک سرباز 436
- حکایت 623: نمونه ای از جود معن 437
- حکایت 624: چرا سامری کشته نشد؟ 437
- حکایت 625: بخشش به دشمن! 438
- حکایت 626: شمه ای از جود حسین بن علی (علیه السلام) 438
- حکایت 627: نمونه ی از جود حضرت صادق (علیه السلام) 439
- حکایت 628: بخل هشام بن عبد الملک 440
- حکایت 629: موسی بن جعفر ((علیه السلام))و عید نوروز 440
- حکایت 630: چند نمونه از بخل منصور 441
- حکایت 631: بهترین نوشابه! 442
- حکایت 632: بخل قارون 442
- اشاره 445
- حکایت 635: کارمند بنی امیه 446
- حکایت 637: فرصتی برای نویسندگی 447
- حکایت 640: ترس خروسی! 448
- حکایت 639: معاشرت با اهل ستم، ممنوع 448
- حکایت 638: همنشینی با منصور 448
- حکایت 641: درخواست کیفر 449
- حکایت 642: بیداری وزیر 449
- حکایت 643: عمل خواجه نظام الملک 450
- حکایت 644: همکاری عادلانه با ستمگر! 451
- حکایت 646: شغلی برای کمک به شیعیان 452
- حکایت 645 شرایط اشتغال در دستگاه ستمگران 452
- حکایت 648: علی بن یقطین و وزارت 453
- حکایت 647: مردان خدمتگزار را بشناسید 453
- اشاره 455
- حکایت 651: دو نفر زندانی 456
- حکایت 652: فاصله ی حق و باطل! 456
- حکایت 650: زبان مردم! 456
- حکایت 654: حسن ظن به خدا 457
- حکایت 653: دعای معکوس 457
- حکایت 655: خوش گمانی اهل مکه 458
- اشاره 459
- حکایت 658: غلام ایثارگر 460
- حکایت 657: افطاری 460
- حکایت 659: قرعه ی مرگ! 461
- حکایت 660: لیله المبیت 461
- حکایت 661: ایثار حاتم طایی 462
- حکایت 662: گوش به دعای مادر 463
- حکایت 663: علی و بیت المال 463
- حکایت 664: تشنه و مشک پر آب 464
- حکایت 665: روز مادر 465
- اشاره 466
- حکایت 667: بوسه بر دست کارگر 467
- حکایت 668: احترام متقابل 467
- حکایت 669: پذیرایی از آستین! 468
- حکایت 670: کمتر و بهتر و برار! 469
- حکایت 673: هر چه میخواهد دل تنگت بگو 470
- حکایت 672: نفی نژادپرستی! 470
- حکایت 674: دوستی ناتمام! 471
- حکایت 675: کاهوهای نامرغوب! 471
- حکایت 677: کبوتر بازان! 472
- حکایت 676: شکایت از روزگار 472
- حکایت 679: پیرمرد و کودکان 473
- حکایت 678: سیره ی پیامبر 473
- حکایت 680: اسب لاغر و گاو پروار! 474
- حکایت 681: نتیجه ی خوار شمردن 475
- حکایت 682: بدتر از خود را بیاور 475
- اشاره 476
- حکایت 684: میخکوب! 477
- حکایت 685: منافق کینه توز 477
- حکایت 686: تبدیل کینه به دوستی 478
- اشاره 480
- حکایت 689: ریش پرست! 483
- حکایت 690 شاهزاده ای که می خواست داماد شود! 483
- حکایت 691: بلبل غافل و مور عاقل! 484
- اشاره 486
- حکایت 693: عاقبت وزارت! 487
- حکایت 694: آخرین لحظات زندگی ابوذر 488
- حکایت 696: عاقبت حجاج 491
- حکایت 697: شهید ثانی 492
- حکایت 698: فریاد سکوت 493
- حکایت 699: هنگام مرگ هارون الرشید 494
- حکایت 702: تو را تیشه دادند که هیزم، کنی! 495
- حکایت 701: سرانجام نگاه هوس آلود 495
- حکایت 703: عاقبت دزدی! 496
- حکایت 704: سرانجام یزید پلید 497
- حکایت 705: سرانجام ابن زیاد 498
- حکایت 707: پایان نکبت بار حکومت بنی امیه 499
- حکایت 708: سلطان بی سلطنت 500
- حکایت 709: استخاره ای برای نواب صفوی! 500
- حکایت 710: ملاقات خداوند با محاسن سفید 501
- اشاره 502
- حکایت 712: گربه ی مشتعل! 503
- حکایت 713: هر چه کنی به خود کنی 503
- حکایت 714: گواهی مرغان؛ 504
- حکایت 715: تا توانی درون کس مخراش 505
- حکایت 716: پیرمرد و مکافات 505
- حکایت 717: بذر انفاق! 506
- اشاره 507
- حکایت719: فرق گفتار باکردار 508
- حکایت 720: عمل کوچک و مزد بزرگ 508
- حکایت 722: آیا بهشت جزای عمل ما است؟ 509
- حکایت 721: پاداش هر عمل متناسب با نیت 509
- حکایت 724: باید از گناه پاک شد 510
- حکایت 723: غلامان عمید خراسانی 510
- حکایت 725: کبریت احمر! 511
- اشاره 512
- حکایت 727: نمونه ای از زیاده روی خلفا 513
- حکایت 729: اسراف حقیقی! 514
- حکایت 728: اسراف از نوعی دیگر 514
- حکایت 731: دوستان نااهل 515
- حکایت 732: ارث دو عمو 515
- حکایت 733: تنور شکم 516
- حکایت 734: عبادت به اندازه ی ایمان 516
- حکایت 736: چگونه زندگی کنیم 517
- حکایت 735: اسراف نه، اقتصاد آری 517
- حکایت 737: دستور میانه روی 518
- اشاره 519
- حکایت 739: زهد مولای متقیان(علیه السلام) 520
- حکایت 740: داستان دیگری از علی ع 520
- حکایت 742: حد و مرز زهد 521
- حکایت 741: اثر حلوای قرضی 521
- حکایت 743: صبر زاهد 522
- حکایت 744: به خاطر زهد اعتنایی نمیکنند 522
- حکایت 745: زاهد دغلباز 523
- اشاره 524
- حکایت 748: قیافه ی مرگ! 525
- حکایت 747: طمع بیجا! 525
- حکایت750: عدو شود سبب خیر 526
- حکایت 751: افتخار اسلام 527
- حکایت 752: مأموریت عقرب 528
- حکایت 753: خوردن سنگ، اکیدا ممنوع! 528
- حکایت 754: شب اول قبر 529
- حکایت 757: نتیجه ی قضاوت نیم شاهی 530
- حکایت 756: دست کریم 530
- حکایت 759: اصناف مردم! 532
- حکایت 758: مار و عقرب! 532
- حکایت 762: خرقه ی آتشین 534
- حکایت 761: مرگ در کنار گونی های اسکناس! 534
- حکایت 764: نکته ای باریک تر از مو 535
- حکایت 763: باغ وحش 535
- حکایت 766: چشم برزخی 536
- حکایت 765: به خانه ی اخروی! 536
- حکایت 767: کاخ سران! 536
- حکایت 768: عابد نادان! 537
- حکایت 769: در آرزوی دزدی! 537
- حکایت 771: رضایت مادر 538
- حکایت 770: نگران! 538
- حکایت 774: غذاهای تسبیحی! 539
- حکایت 773: مراتب بندگان! 539
- حکایت 776: علت اصلی تأخیر 541
- حکایت 777: قدر شناسی! 541
- حکایت 780: خداوند محتاج! 542
- حکایت 781: الطف لطیف! 542
- حکایت 779: خداترسی زن باغبان! 542
- حکایت 782: گواهی أم علاء 543
- حکایت 784: یا یهودی یا نصرانی؟! 544
- حکایت 785: حجاج و مرد عرب! 544
- حکایت 783: یزیدیان و حسینیان! 544
- حکایت 787: شکر بی جا 545
- حکایت 786: نیت پادشاه 545
- حکایت 791: از رنگرزی تا ولی شدن 546
- حکایت 789: از عطاری تا عرفان 546
- حکایت 790: از موسیقی به حکمت و عرفان 546
- حکایت 792: دانشجوی بزرگسال 547
- حکایت 794: صغیره و کبیره 548
- حکایت 795: مسجد ترکها 548
- حکایت 793: دزد عقاید! 548
- حکایت 796: سلب توفیق 549
- حکایت 798: یکان غالب و دهگان مغلوب! 549
- حکایت 797: آیه های آتش افزا! 549
- حکایت 800: مرغ تسبیح گوی و من خاموش! 550
- حکایت 801: سکوت منفی! 550
- حکایت 799: آیه ای مناسب بر سنگ قبر 550
- حکایت 803: حضرت موسی(علیه السلام)و پنج دشمن خطرناک 551
- حکایت 802: مسافر! 551
- حکایت 804: مرصاد! 552
- حکایت 805: وکیل اموال الهی 553
- حکایت 806: زرین تره کو بر خوان؟! 553
- حکایت 807: معاویه بن یزید 554
- حکایت 810: مردان زن نما! 557
- حکایت 809: فلسفه ی آفرینش مگس! 557
- حکایت 811: دنیای بی ارزش 558
- حکایت 812: تر و خشک! 558
- حکایت 813: سبکباری! 559
- حکایت 815: بهترین و بدترین 560
- حکایت 816: کسادی بازار عمل! 560
- حکایت 818: نفس مستعد 561
- حکایت 820: احتیاط شگفت آور 562
- حکایت 821: ام جعفر و حق الناس 562
- حکایت 819: گوشه ای از حساب و کتاب قیامت 562
- حکایت 823: اسم های بی مسمی! 564
- حکایت 822: نشکن، نمیگویم! 564
- حکایت 825: مسخ ارزشها 565
- حکایت 826: شیعیان شناسنامه ای 567
- حکایت 828: کبوتر مسجد! 568
- اشاره 571
- حکایت 831: مردی که اندرز خواست 572
- حکایت 832: مردهای میان مردگان! 572
- حکایت 833: تصویری از قیامت 573
- حکایت 834: یک قدم پیش تر! 573
- حکایت 835: غزالی و راهزنان 574
- حکایت 836: خریدار سخنان حکمت آمیز 575
- حکایت 838: رختخواب! 577
- حکایت 839: گدایی به نحو تذلل! 577
- حکایت 841: برای کسی بمیر که برایت تب کند! 578
- حکایت 840: روز شوم! 578
- حکایت 843: قیمت کشور هارون! 579
- حکایت 844: اندرز گنجشک 579
- حکایت 846: ارزنده ترین اندرز! 580
- حکایت 845: عرض تسلیت 580
- حکایت 847: دو موعظه ی قرآنی 581
- حکایت 848: این آیه را هرگز فراموش نکن 581
- حکایت 851: عروس ایمان و زیور تقوا 582
- حکایت 850: روز اذان را فراموش نکن! 582
- اشاره 588
- حکایت 853: نیکی کن و نیک اندیش! 589
- حکایت 855: جواب لطیف! 590
- حکایت 856: همسفر حج 591
- حکایت 857: سلام علیکم! 591
- حکایت 858: نهی از منکر! 592
- حکایت 859: بنی کلاب! 592
- حکایت 860: عزاداری با حالت عجیب 593
- حکایت 861: گریاندن چهل جوان 593
- حکایت 862: نفرین به فرزند 594
- حکایت 863:از عشق مجازی تا عشق حقیقی! 595
- حکایت 865: شاه و حکیم 596
- حکایت 867: پس انداز حقیقی! 597
- حکایت 866: بهترین اعمال 597
- حکایت 868: علی(علیه السلام)شمشیرش را فروخت! 599
- حکایت 869: موقعیت مالک از نظر دشمن و دوست 599
- حکایت 870: گریز از دام شیطان! 600
- حکایت 872: در خانه ی أم سلمه 601
- حکایت 871: وزنه برداران 601
- حکایت 874: دادرسی سلطان محمود غزنوی 602
- حکایت 873: یک سال روزه جریمهی یک بار عصبانیت! 602
- حکایت 876: رجوع قبل از جان دادن 603
- حکایت 875: فلسفه ی آزمایش های الهی 603
- حکایت 877 فرزند شیرخوار را فدای دین کرد 604
- حکایت 878: فراموش کردن شهادت فرزند 605
- حکایت 879: سفینه النجاه 606
- حکایت 880: رفتن نزد نامرد! 606
- حکایت 881: نذر شیطانی 606
- حکایت 883: سبب استغفار 607
- حکایت 882: دزد مستغفر 607
- حکایت 884: استغفار اویس قرنی 608
- حکایت 885: استغفار طلحه! 608
- حکایت 886: اسراف مسلمه بن عبد الملک 609
- حکایت 889: پدر و دختر 610
- حکایت 888: امام افسرده شد 610
- حکایت 887: ابن فهد حلی 610
- حکایت 890: تعصب بی مورد 611
- حکایت 891: آثار انفاق در فرزندان 611
- حکایت 893: پاکیزگی نفس 612
- حکایت 892: مصافحه 612
- حکایت 895: جاذبه ی قرآن و تعصب 613
- حکایت 894: امیری بر نفس 613
- حکایت 898: قزمان متعصب 614
- حکایت 896: تعصب پدری! 614
- حکایت 897: فداکاری برای دوست 614
- حکایت 899: همکاری اهل بصره! 615
- حکایت 901: دوستی با پیامبر صل 616
- حکایت 902: دوست، بهتر از برادر نسبی 616
- حکایت 903: هدیه ی دوست یوسف 617
- حکایت 904: رحم حضرت موسی(علیه السلام)! 617
- حکایت 905: پیامبر مهربان 618
- حکایت 906: سبکتگین 618
- حکایت 908: زهد مثبت 619
- حکایت 907: غم آب و نان 619
- حکایت 910: اثر وضعی 620
- حکایت 909: حب و بغض برای خدا 620
- حکایت 911: تقوای خواص 620
- حکایت 912: فرصت ندادن به وسوسه ی شیطان 621
- حکایت 913: حدیث رضا و تسلیم 621
- حکایت 915: صدقه به غیر مؤمنان 622
- حکایت 914: شیطان در سه حال 622
- حکایت 916: تربیت فرزند 623
- حکایت 917: صدقه و انفاق از مال حلال 624
- حکایت 918: دفع بلای آسمانی 625
- حکایت 919: حفظ اموال با صدقه 625
- حکایت 920: هفتاد سال عبادت 626
- حکایت 922: انفاق بی منت 627
- حکایت 921: صدقه برای رفع نحوست 627
- حکایت 923: گرفتاری یوسف ع 628
- حکایت 924: درخواست و حفظ آبرو 629
- حکایت 926: حفظ فرزندان با صدقه . 630
- حکایت 925: فراوانی روزی با صدقه 630
- حکایت 928: شرط بهشت 631
- حکایت 927: پینه های خدمت 631
- حکایت 929: وسواس در وضو 632
- حکایت 931: مرکبی راهوار به برکت دعا 632
- حکایت 930: برادران تبسمی؛ 632
- حکایت 932: چرا دعاها مستجاب نمی شود؟! 633
- حکایت 933: توسل در حوادث 633
- حکایت 934: با یک توسل نجات یافت 634
- حکایت 935: دعا کلید نجات 636
- حکایت 936: شرطی دیگر از شرایط استجابت دعا 637
- حکایت 937: قلب پاک 638
- حکایت 938: چگونه دعا کنیم؟ 638
- حکایت 939: همت بلند در دعا و توسل 639
- حکایت 941: شرح زندگی میثم تمار 640
- حکایت 940: عدی بن حاتم و معاویه 640
- حکایت 943: زید بن حارثه کیست؟ 643
- حکایت 945: سلمان از چه بیم داشت؟ 645
- حکایت 944: ایثار رادمردان 645
- حکایت 946: پیاده روی حضرت مجتبی 646
- حکایت 949: چگونه باید به خدا توجه داشت 647
- حکایت 948: امام مجتبی(علیه السلام)از چه می ترسید؟ 647
- حکایت 950: شبهای امام المتقین ع 648
- حکایت 951: باید خود را برای چنین روزی آماده کرد 649
- حکایت 953: رحمت خدا 650
- حکایت 952 کسی که ایمان دارد چنین ترسان است 650
- حکایت 954: چرا از منکر نهی نکردی؟ 651
- حکایت 955: روش نهی از منکر امام صادق ع 652
- حکایت 956: مدافع احکام الهی باید پاک باشد 653
- حکایت 957: ارزش تعلیم یک مسئله ی دینی 654
- حکایت 959: شکر نعمت! 655
- حکایت 960: بیست هزار درهم یا یک باب علم 655
- حکایت 961: تا «و لا الضالین» 656
- حکایت 962: دانشمند خوب و پادشاه نیکو 656
- حکایت 963: با داستان قبل مقایسه کنید 657
- حکایت 964: شاه عباس و دو عالم عامل 657
- حکایت 965: مقام دانشمند واقعی 658
- حکایت 966: مزد نامعین! 658
- حکایت 967: پسر خاتم و پیامبر خاتم 659
- حکایت 969: دشمنی با «ایام» 662
- حکایت 970: خوشا به حال شیعیان علی ع 663
- حکایت 971: با دشمنان مروت! 663
- حکایت 972: تقلید از علی ع 665
- حکایت 973: توجه ائمه (علیهم السلام) به دوستان 665
- حکایت 975: نعمت واقعی چیست؟ 666
- حکایت 974: محاسبات غلط! 666
- حکایت 976: برای مرگ دوستان چه می کنند؟ 667
- حکایت 977: محبت خدا به بندگان 667
- حکایت 978: بدهی 667
- حکایت 979: دوست واقعی 668
- حکایت 981: معالجه ی سه بیماری خطرناک 668
- حکایت 980: جوان یهودی 668
- حکایت 982: ظروف زرین 669
- حکایت 983: وقف علوی 669
- حکایت 984: عبای مبارک 670
- حکایت 985: کانون فضیلت 670
- حکایت 986: شب مردان خدا! 671
- حکایت 987: بانوی ایرانی شجاع 672
- حکایت 988: عذر زیبا! 672
- حکایت 989: مادر عالم پرور 673
- حکایت 990: وظایف زنان 674
- حکایت 992: جوان بلهوس 675
- حکایت 993: پادشاه واقع بین 676
- حکایت 994: خدایا! کجش کن! 677
- حکایت 995: سلطان و کوزه گر 678
- حکایت 998: سخت ترین عنصر 680
- حکایت 999: نقد و نسیه 680
- حکایت 997: روز نیازمندی 680
- حکایت 1001: انتقام 681
- حکایت 1000: همکاری با کارگران 681
حکایت 671: قمر خانگی!
عیسی بن موسی عباسی روزی نزد همسر خود بود و در آن حال بر زبان آورد که اگر تو از ماه بهتر نباشی، از من سه طلاقه ای.(1) زن روی خود را پوشاند و گفت: من بر تو حرامم؛ زیرا یقین است که آدمی به محسن ماه نباشد. عیسی مضطرب شد و نزد خلیفه منصور رفت و جریان را بازگو کرد و گفت: اگر این زن، مطلقه شود، خانه خراب میشوم. خلیفه از علما استفتا کرد، همه گفتند: طلاق واقع شده است، مگر یکی از علما که گفت: طلاق واقع نشده است. دیگران به او اعتراض کردند که از کجا میگویی؟ گفت: از نص قرآن که می فرماید: و و ألتین و الیون وطور سینین و هذا البلد الأمین لقد خلقنا الإنسان فی أحسن تقویم )(2)؛ آدمی را به بهترین ترکیبی خلق کردیم و چون چنین است به یقین، آدمی از ماه نیکوتر است. خلیفه این جواب را پسندید و او را تحسین نمود و انعام داد.(3)
ایام را به ماهی، یک شب هلال باشد
و آن ماه دلستان را هر ابرویی، هلالی(4)
حکایت 672: نفی نژادپرستی!
آورده اند: یک کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در نطق انتخاباتی اش چنین گفت: ما همه با هم برابریم. رنگ پوست، معیار خوبی برای جدا کردن آدم ها نیست. همه مثل هم هستیم؛ چه سفیدهای خوشگل، چه سیاه های بوگندو، چه زردپوستهای کوتوله ی زردنبو و چه سرخپوستهای وحشی، هیچ کدام با هم فرق ندارنده!(5)
حکایت 673: هر چه میخواهد دل تنگت بگو
شهید مرتضی مطهری در کتاب «سیری در سیره ی نبوی» می نویسد: در سال دهم هجرت که برو و بیای پیامبر و زیاد و شهرت آن حضرت در همه جا پیچیده بود، روزی یک عرب بیابانی خدمت آن حضرت أمد. وقتی می خواست با پیامبر(صله الله علیه و اله وسلم)حرف بزند، بر اساس آن چیزهایی که شنیده بود، رعب(6) پیامبر او را گرفت و زبانش به لکنت افتاد. پیامبر اکرم و ناراحت شد که چرا باید کسی از دیدن ایشان زبانش به لکنت بیفتد؛ از این رو فورا او را در آغوش گرفت و فشرد که بدنش بدن او را لمس کند، سپس فرمودند: ای برادر! مطلبت را آسان بگو، از چه می ترسی؟! من از آن پادشاهان زورگویی که تو خیال کرده ای نیستم. من پسر أن زنی هستم
1- أنت طالق تلاثا إن لم تکونی أحسن من القمر.
2- تین /1۔ 4، ترجمه: قسم به انجیر و زیتون و سوگند به طور سینین» و قسم به این شهر امن (مکه) که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم.
3- بزم ایران / 232. اگر مردی همسر خود را سه طلاقه کند، آن زن بر او حرام می شود؛ مگر این که پس از طلاق، آن زن با مردی دیگر (محلل) ازدواج کند، سپس طلاق بگیرد و در این صورت، شوهر اول می تواند با آن زن ازدواج کند. حال بحث در این است که ملاک (سه طلاقه شدن» زن چیست؟ آیا شوهر می تواند با گفتن این که تو سه طلاقه ای با این که سه بار بگوید «أنت طالق» همسرش را سه طلاقه کند یا باید علاوه بر و قرع سه طلاق در عالم لفظ، در عالم خارج نیز سه طلاق (با فاصله ی زمانی تحقق یابد؟ علمای شیعه قول اخیر را برگزیده اند. بر خلاف علمای سنی که وقوع سه طلاق را با لفظ واحد و بدون فاصله زمانی، جایز می دانند.
4- سعدی
5- قهقهه /204.
6- رعب: ترس از هیبت بزرگان و صاحبان قدرت.