- سخن پیشین 1
- اشاره 5
- حکایت 2: فرمانده ی فداکار 6
- حکایت 3: عروس و تلاوتی لطیف! 8
- حکایت 5: نود و نه میش! 9
- حکایت 6: راهنمای شایستگان 10
- حکایت 7: استخاره ی ناب! 11
- حکایت 8: جهیزیه ای بی نظیر! 12
- حکایت 9: اذان تا اذان! 12
- حکایت 12: لا ولابخور! 13
- حکایت 11: دنیا و آخرت 13
- حکایت 10: سیه روی! 13
- حکایت 14: تجسم آیات! 14
- حکایت 15: مطالعه ی قرآن! 14
- حکایت 13: نفس مطمئنه 14
- حکایت 16: حرف بقال ها 15
- حکایت 19: مکالمه ی قرآنی فضه 17
- حکایت 18: قرآن و بی طهارتی! 17
- حکایت 20: آتش در خرمن! 19
- حکایت 21: یاد او! 19
- حکایت 22: خواهی نشوی رسوا ، عامل به سه آیت شو 20
- حکایت 23: مساجد، از آن خدا است! 21
- حکایت 24: معبودی لگدمال! 21
- اشاره 23
- حکایت 27: شمشیر زبان! 24
- حکایت 26: حدث زبانی! 24
- حکایت 29: نقصان مایه و شماتت همسایه! 25
- حکایت 30: حرّافی! 25
- حکایت 28: هنر به چشم عداوت! 25
- حکایت 34: همه ی حرفها حساب دارد 28
- حکایت 33: غمخوار امت! 28
- اشاره 29
- حکایت 36: طبق حرام! 30
- حکایت 38: حلوای ارسالی معاویه! 31
- حکایت 39: غذای خلیفه! 31
- حکایت 42: غذای حرام 32
- حکایت 40: دوری از شبهات 32
- حکایت 41: شبهه ی احتکار 32
- اشاره 33
- حکایت 44: نتیجه ی حکم به ناحق 34
- حکایت 46: افتخار بوسه 35
- حکایت 48: عدالت و تعدد زوجات 36
- حکایت 47: دود دل مظلومان! 36
- حکایت 51: نتیجه ی عدالت! 37
- حکایت 50: حق تقدم 37
- حکایت 49: غایت ظلم 37
- حکایت 52: سلطان دادگر 38
- حکایت 53: علت ظلم 39
- حکایت 54: خانه های ویران! 39
- حکایت 55: عاقبت دادرسی نکردن به مظلومان 40
- حکایت 57: شمه ای از ظلم منصور 41
- حکایت 56: جایگاه ظلم 41
- حکایت 58: تقسیم عادلانه! 42
- حکایت 60: با عدالت بر دشمن پیروز شد 43
- حکایت 59: مزه ی ظلم! 43
- حکایت 61: طاق مدائن 43
- حکایت 62: سلطان ملکشاه و پیرزن 44
- حکایت 64: مرد با انصاف 45
- حکایت 67: دهقانان ستمدیده 48
- حکایت 68: حکومت دین بر مردم یا خلافت علی ع 48
- حکایت 70: داستان حدیده ی محماه! 49
- اشاره 50
- حکایت 72: مات الدین! 51
- حکایت 73: قتل شصت تن از علویان بی گناه! 52
- حکایت 74: دینداری ابوجعفر حسینی 53
- حکایت 76: اسیر تخت شاهی 54
- حکایت 75: دینداری فرزانه ی دزفول 54
- حکایت 78: دین فروشی سمره! 55
- حکایت 77: عقیل 55
- حکایت 79: دنیا دوستی طلحه و زبیر 56
- حکایت 81: این کتاب را برای نفع دنیوی نخوان! 57
- حکایت 80: بنده یا آزاد! 57
- اشاره 58
- حکایت 83: با پرستوها 59
- حکایت 85: مرور کریمانه 60
- حکایت 86: خدایا! من او را بخشیدم 60
- حکایت 88: لگد به افتاده؟ 61
- حکایت 87: فساد و صلاح! 61
- حکایت 91: صفای باطن علوی 62
- حکایت 90: پارسا و دزد! 62
- حکایت 89: ابتدا به سلام 62
- حکایت 92: دزدی از باغ امام کاظم (علیه السلام) 63
- حکایت 95: لا فتی الا علی 64
- حکایت 93: اخلاق در جنگ 64
- حکایت 94: سکه های سیمین 64
- حکایت 97: ازدواج صوری 65
- حکایت 96: محافظان مردنما 65
- حکایت 98: حمایت از حیوانات 66
- حکایت 99: بی آبی 66
- حکایت 100: امام صادق ((علیه السلام))و عبدالله محض 68
- حکایت 101: کنیز زیبا 68
- حکایت 103: همکاری با کارگران 69
- حکایت 102: صید آهو 69
- حکایت 104: کنیز هراسان 69
- حکایت 105: بدهکاری مجازی و بزرگواری حقیقی! 70
- حکایت 108: مسیحی گستاخ 71
- حکایت 107: خیار تلخ 71
- اشاره 73
- حکایت 111: هزار تازیانه ی مرگبار! 74
- حکایت 110: راز سر به مهر! 74
- حکایت 113: مانع نزول باران! 75
- حکایت 112: سخن چین خون آلود 75
- حکایت 114: نتیجه ی فاش کردن راز! 76
- حکایت 115: مزد سخن چین! 76
- اشاره 77
- حکایت 117: جلوگیری از غیبت 78
- حکایت 118: عیب و غیب! 78
- حکایت 121: هدیه ی ویژه 79
- حکایت 120: گوشت برادر 79
- حکایت 122: خورش سگ های جهنم 80
- اشاره 81
- حکایت 124: جواب بی ادبی معاویه 82
- حکایت 125: ادب تلاوت 82
- حکایت 127: اعتراض بی جا! 83
- حکایت 126: ابراهیم ادهم و توانگر بی ادب! 83
- حکایت 128: پسر بی ادب 84
- حکایت 129: من قرآن را تبرک کنم؟! 84
- حکایت 131: آداب مجالس 85
- حکایت 130 : تعبیر مؤدبانه 85
- حکایت 132: بساط پادشاهان 86
- اشاره 87
- حکایت 133: نشانه ی حماقت؟ 88
- حکایت 134: قرائت قرآن با صدای خروس! 88
- حکایت 136: پشم کاری! 89
- حکایت 135 : پا به هوا! 89
- حکایت 137: نقشه ای برای شیطان! 90
- حکایت 138: قاطی پاتی! 90
- حکایت 139 : گله های گرگ و گوسفند! 90
- حکایت 140: دار و ندار! 91
- حکایت 143: انگشتر احمق! 91
- حکایت 142 : نیم قرن طهارت! 91
- حکایت 141: حفظ جا! 91
- حکایت 144: ابو عبد الرحمن الرحیم! 92
- حکایت 146: لولو خور خوره! 92
- حکایت 145: حماقت خلیفه! 92
- حکایت 147: لذت یافتن! 93
- حکایت 148: مکتبدار بی کلاس! 93
- حکایت 149: حرف شین! 93
- حکایت 150: مگس و عرصه ی سیمرغ! 94
- اشاره 95
- حکایت 152: انتظار داری کارت هم پیچ نخورد؟! 96
- حکایت 154: قطع رحم و مرگ 97
- حکایت 153: بیچاره مادر 97
- حکایت 157: علی بن اسماعیل 99
- اشاره 101
- حکایت 159: کشک بادنجان! 102
- حکایت 160: ترفند گدایان! 103
- حکایت 161: آب به آسیاب دشمن 104
- حکایت 163: سگ عیان و مرغ نهان! 107
- حکایت 164: کشف شرمگاه 107
- حکایت 165: مکر زرقاء 108
- حکایت 167: کتاب «حیل النساء»! 109
- حکایت 166: گوشه ای از حیله گری های عمرو عاص! 109
- اشاره 111
- حکایت 169: بوی دهان خلیفه! 112
- حکایت 170: بمیر تا برهی! 113
- حکایت 171: حسادت بر امام هدایت 114
- حکایت 172: عبد الله بن أبی 115
- حکایت 173: نتیجه ی حسادت 116
- حکایت 174: قدرت حسد! 116
- حکایت 175: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حسود 117
- حکایت 176 : حسدهای زنانه 118
- اشاره 119
- حکایت 178: أخر تواضع! 120
- حکایت 179: هرگز «من» نگفت؟ 120
- حکایت 181: جذامی ها 121
- حکایت 182: رئیس آفتابه ها! 122
- حکایت 183: شتری که مغرور شد! 122
- حکایت 184: ولید بن مغیره 123
- حکایت 185: پایین آمدن از منبر 123
- حکایت 186: امام کاظم ((علیه السلام))و مرد سیاه پوست 123
- حکایت 188: معامله ی پیامبر با کودکان! 124
- حکایت 187: عکس العمل در مقابل تمجید 124
- حکایت 191: فروتنی سلمان فارسی 125
- حکایت 190: ای کاش مسئله گو میشدی 125
- حکایت 192: خاطره ی شیخ 126
- حکایت 193: بلال حبشی 126
- حکایت 195: محمد بن مسلم 127
- حکایت 197: ثروتمند و فقیر! 127
- حکایت 196: عیسی ((علیه السلام))و شستن پای حواریون 127
- حکایت 198: سلیمان بن عبد الملک 128
- حکایت 199: خسرو پرویز 128
- حکایت 200: واعظ متکبر 129
- حکایت 201: تواضع مقدس اردبیلی 129
- حکایت 203: تواضع عمار دهنی 130
- حکایت 202: پدر سوخته! تو هم «إنا أنزلنا»؟! 130
- حکایت 204: متکبرتر از خدا! 131
- حکایت 205: تواضع از شرایط بعثت انبیا 131
- حکایت 206: لباس علی (علیه السلام) 132
- حکایت 207: تجدید تواضع 132
- حکایت 208: از شیطان بشنوید 133
- حکایت 209: سگ و غذای سلطان 134
- حکایت 210: نقش مگس 134
- حکایت 211: تنگدستی یا ثروت 135
- حکایت 213: سلطان محمود و ایاز 136
- حکایت 214: خیالات بزنطی! 137
- اشاره 139
- حکایت 216: سه دوست هم پیمان 140
- حکایت 217: عاقبت پیمان شکنی 140
- حکایت 218: پیامبر اکرم و ابوهیثم 141
- حکایت 219 : وفا! 141
- حکایت 220: حلف الفضول 145
- حکایت 221: انس بن نضر 145
- حکایت 222: برده ی مسلمان 146
- حکایت 223: شاپور و دختر خیانتکار! 146
- حکایت 224: وفاداری عرب بادیه نشین 147
- حکایت 225: ثابت و حجاج! 149
- حکایت 228: شرط زنده ماندن 152
- حکایت 229: عاقبت ناسپاسی 153
- حکایت 230: پیمان با خدا 153
- حکایت 231: وفای به عهد شرط بقای نعمت 154
- حکایت 232: وفای به نذر 154
- حکایت 233: غلام وفادار 155
- حکایت 234: وزیری در پوست گاو 157
- حکایت 235: دستور چنگیزخان مغول 158
- حکایت 237: آزار همسایه 160
- حکایت 238: این طور دل به دست آورید 160
- حکایت 239: پا بر صورت وزیر! 161
- اشاره 163
- حکایت 242: شکر نعمت 164
- حکایت 241: کشاف العیوب! 164
- حکایت 244: اعمال معیوب 165
- حکایت 243: عیب پوشی جوانمردانه 165
- اشاره 166
- حکایت 246: برای خدا! 167
- حکایت 248: دعای مخلص 168
- حکایت 249: اخلاص آیت الله بروجردی! 169
- حکایت 250: کیمیای اخلاص! 169
- حکایت 251: تلبیس ابلیس! 175
- حکایت 252: درخواست حضرت مونه 175
- حکایت 253: بوریای رنگارنگ 176
- حکایت 254: از علی أموز اخلاص عمل 176
- حکایت 256: ملا عبدالله شوشتری 177
- حکایت 255: کوشش سمعان 177
- حکایت 258 : دو لباس 178
- حکایت 257 : زراندود 178
- حکایت 260: اخلاص در موقعیت حساس 179
- حکایت 261: درخت ریا 180
- حکایت 263: نافه ی اخلاص 181
- حکایت 262: پاداش به قدر خلوص 181
- حکایت 265 یک عمل خالص و هزاران عمل مخلوط 182
- حکایت 264: خانه ی بهشتی 182
- حکایت 266: دوبین! 183
- حکایت 268: اجرتت را بگیر 184
- حکایت 269: رگ های بدن 184
- حکایت 270: شرک پنهان 185
- اشاره 186
- حکایت 272: آزادی کنیز 187
- حکایت 273: بازاری و عابر 187
- حکایت 274: زدن غلام 188
- حکایت 275: تفاوت بین بنی هاشم و بنی امیه 188
- حکایت 276: پیر طریقت و معنی آیت 189
- حکایت 277: عفو قاتل 189
- حکایت 279: پناهنده 190
- حکایت 278: آزادی خادم 190
- حکایت 281: علت عفو پادشاهان 191
- حکایت 280: فتح مکه 191
- حکایت 282: امیر اسماعیل سامانی و گذشت او 192
- حکایت 283: سبب بخشایش خداوند 192
- حکایت 284: مسخره ی دربار فرعون 193
- حکایت 285: آتش چه کسی را می سوزاند؟ 193
- حکایت 287 : گذشت کنید 194
- حکایت 288: همسایگی مردگان 195
- اشاره 196
- حکایت 290: حیای چشم 197
- حکایت 292: و پیامبر و بنی قریظه 198
- حکایت 293: حیای امیر مؤمنان ع 198
- حکایت 291: زلیخا 198
- حکایت 294: چه خواست چه شد! 199
- اشاره 200
- حکایت 297: گروی آفتابه! 201
- حکایت 296: چشم تنگ دنیا دوست! 201
- حکایت 298: نجس تر از نجاست! 202
- حکایت 299: مرگ با دانه ی انار 202
- حکایت 300: قناعت مور و حرص زنبور! 203
- حکایت 301: ذلیل شدن نفس 203
- حکایت 302: ذوالقرنین 204
- حکایت 303: اشعب بن جبیر مدنی 205
- حکایت 304 : غذای خود با سلطان 205
- حکایت 306 : بهلول و دزد حریص! 206
- حکایت 305: سیره ی قانعان 206
- حکایت 307: سیره ی امام صادق ع 207
- حکایت 308: خدا با هزاران وسیله روزی می رساند 207
- حکایت 309: جدیت حریص 208
- حکایت 310: حضرت عیسی ((علیه السلام))و مرد حریص 208
- حکایت 311: حرص در افزایش مال! 209
- حکایت 312: فریفته ی دنیا 210
- حکایت 313: تاجداران واقعی 211
- حکایت 314: بی نیازی ابوذر 212
- حکایت 315: نان حلال 212
- اشاره 214
- حکایت 318 : صبر جمیل سید المرسلین (صلی الله علیه و آله) ! 215
- حکایت 317: صبر شگفت انگیز 215
- حکایت 320: بانوی مطیع 216
- حکایت 322: ثمره ی صبر و زیان عجله! 217
- حکایت 324: استقامت بلال 219
- حکایت 323: چشمه و کوهسار 219
- حکایت 326: حیات دین 220
- حکایت 325: درس مادر داغدار! 220
- حکایت 329: گشایش بعد از صبر 221
- حکایت 327: لجام گسیخته! 221
- حکایت 328: رخسار سرخ 221
- حکایت 330: صبر بر بیماری 222
- حکایت 331: قتل در عروسی 222
- حکایت 332: مأموریت آمیخته با حلم 223
- حکایت 334: مدارا با اعمال فرماندار 225
- حکایت 333: اذیت کبوترباز 225
- حکایت 335: قیس منقری 226
- حکایت 336: امام حسن(علیه السلام)و مرد شامی 226
- حکایت 337: شیخ جعفر کاشف الغطاء 227
- حکایت 338: شرط جانشینی پیامبر 227
- حکایت 339: خشم علی برای خدا 228
- حکایت 341: رمز موفقیت 229
- حکایت 340: روح بلند! 229
- حکایت 342: شیر بی یال و کوپال! 230
- حکایت 343: صبر أم عقیل! 231
- حکایت 344: نامه ای از حضرت صادق (علیه السلام) 232
- حکایت 345: مقایسه ی دو زن شکیبا 233
- حکایت 346: استوار بودن در راه دین 234
- حکایت 347: در راه تعلیم قرآن! 235
- حکایت 349: پاداش برای مؤمنان 236
- حکایت 348 شهادت حمزه و صبر پیامبر 236
- حکایت 351: بهتر از شهادت 237
- حکایت 352: پاداش شکیبایی در مصیبت 237
- حکایت 353: استقامت در برابر بلا 238
- حکایت 354: مردان پایدار در میدان نبرد 239
- حکایت 355: شکیبایی معاذ بر فوت فرزند 240
- حکایت 356: انوشیروان و پیر خارکش 241
- حکایت 358: استقامت ابودجانه 242
- حکایت 357 : تحمل سختی ها 242
- حکایت 359: بهترین موقعیت 243
- حکایت 360: پایداری خانواده ای مسلمان 244
- حکایت 362: مسلمان باید پایدار باشد 245
- حکایت 361: ابو الحجاج و استاد عجیب! 245
- حکایت 363: سگ باحیا 246
- حکایت 364: تفاوت اساسی! 246
- حکایت 367: طالب وصل 247
- حکایت 366: هندوانه! 247
- حکایت 368: صبر حضرت ایوب (علیه السلام) 247
- حکایت 369: بردباری حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) 249
- حکایت 370: بردباری امام صادق (علیه السلام) 250
- حکایت 371: بحث صادقانه 250
- حکایت 374 : خسران مسخره 251
- حکایت 373: بردباری حضرت زین العابدین ع 251
- حکایت 375: بردباری امام باقر ع 252
- اشاره 254
- حکایت 377: توبه ی خواص! 255
- حکایت 378: آژیر خطر ابلیس 256
- حکایت 381: توبه ی انسان از نظر شیطان 257
- حکایت 380: شادی خداوند 257
- حکایت 382: راهزن معروف توبه می کند 258
- حکایت 383: توبه ی حقیقی 258
- حکایت 385: توبه ی پنهان یا آشکار 260
- حکایت 386: چگونه پشیمان شد و توبه کرد 261
- حکایت 387: در توبه تأخیر نکنید 262
- حکایت 388: توبه هنگام مرگ 263
- حکایت 389: توبه در لحظه ی حساس 263
- حکایت 390 : ناامید نشوید 264
- حکایت 392: یا من له الدنیا و الآخره! 265
- حکایت 391: مخترع دین و توبه 265
- اشاره 267
- حکایت 395: مقدس اردبیلی و نماز شب 268
- حکایت 394: فوت نماز 268
- حکایت 396: گناهان پاییزی! 269
- حکایت 397: نماز سرباز 269
- حکایت 398: رهروان سید الساجدین (علیه السلام) 270
- حکایت 399: عبادت دوستان علی (علیه السلام) 271
- حکایت 400: حضور قلب 271
- حکایت 402: نافله ی شب 272
- حکایت 401: محل اشیاء گمشده! 272
- حکایت 403: از این جوانان ارجمند بیاموزیم 273
- حکایت 404: عجیب ترین مهریه! 274
- حکایت 405: نماز کلاغی 275
- حکایت 406: روزه و نماز بانویی ارجمند 275
- حکایت 407 مالک اشتر در چه روزی روزه داشت 276
- حکایت 408: وقت را غنیمت شمرید 277
- حکایت 409: خواجه ربیع و عبادت 278
- اشاره 279
- حکایت 411: بالهای توکل 280
- حکایت 412: به غیر خدا اعتماد نکنید 281
- حکایت 413: پناهگاهی برای سختی ها 282
- حکایت 414: دل کندن از غیر خدا 283
- حکایت 415 حضرت موسی در دل سنگ چه دید؟ 284
- حکایت 417: هر کس توکل کند راه را گم نخواهد کرد 285
- حکایت 416 : توکل کنید 285
- حکایت 419: با توکل زانوی شتر ببند! 286
- حکایت 418: معنی رضا و تسلیم 286
- حکایت 420: مقام اهل رضا و تسلیم 287
- حکایت 421: هر کس تسلیم نباشد زیان می بیند 287
- حکایت 422: تسلیم بیشکایت 288
- اشاره 289
- حکایت 424: امانت داری شیخ ابوعثمان 290
- حکایت 426: وزیر خیانتکار 291
- حکایت 425 : قبری پر از مار! 291
- حکایت 427: برکت امانت داری 292
- حکایت 428 : امین 292
- حکایت 430: امانتدار تنگ دست 293
- حکایت 429: قطع دست 293
- حکایت 432: حل مشکل! 295
- حکایت 431: خیانت در زیارت 295
- حکایت 433: امانتداری أم سلمه 296
- حکایت 434: عطار خیانتکار 296
- حکایت 435: امانت ابن ملجم 297
- حکایت 437: رسوا شدن عمیر 298
- حکایت 438: بانوی باوفا و امانتدار 299
- اشاره 303
- حکایت 441: کیفر سوگند دروغ 304
- حکایت 442: معاویه و أحنف قیس 305
- حکایت 443: حجاج و مرد راستگو 305
- حکایت 444: کیمیا 306
- حکایت 445: ولید بن عقبه 306
- حکایت 446: زیان دروغگویی 307
- حکایت 448: گرسنگی و دروغ 307
- حکایت 447: چوپان دروغگو! 307
- حکایت 449: زینب کذابه 308
- حکایت 451: شک کردی 309
- حکایت 450: دروغ امیر حسین 309
- حکایت 452 و به خدا قسم دروغ می گویی 310
- حکایت 453: عاقبت دروغگو 310
- حکایت 455: دروغی به قیمت جان 311
- حکایت 454: دروغ مصلحت آمیز 311
- اشاره 313
- حکایت 457: افتخارات اکسیژن! 314
- حکایت 459: از علی ((علیه السلام))دفاع کرد! 315
- حکایت 460: صدای کفش چاپلوس! 316
- حکایت 461: طاووس یمانی! 316
- حکایت 462: مبلغ متملق! 317
- حکایت 463: خوشگل تر از معاویه! 318
- حکایت 464: مرد عاقل! 318
- حکایت 466: خوش رقصی! 319
- حکایت 467: پادشاهی خدا 319
- حکایت 465: شرفیابی بحر خزر 319
- حکایت 468: قبله ی عالم! 320
- حکایت 469: کاه و کوه! 321
- حکایت 470: میل مبارک! 321
- اشاره 322
- حکایت 472: تیزهوشی دخترک میزبان 323
- حکایت 473: پاداش مهمان دوستی 323
- حکایت 474: احترام مهمان 324
- حکایت 476: میزبان قرض میکند 325
- حکایت 477: مهمانی بدون تکلف 325
- حکایت 480: بلندهمتی در باره ی مهمان 326
- حکایت 479: میهمان با میزبان؟ 326
- حکایت 481: سه روز مهمانی 327
- که حکایت 482: خوردن مجازی 328
- حکایت 484: چگونه از مهمان پذیرایی کنیم 329
- حکایت 486: بادیه نشینان چه می کنند 330
- حکایت 487: مهمان خدا! 331
- اشاره 333
- حکایت 490: زن و شوهر عفیف 334
- حکایت 491: فرشته ی عفت! 335
- حکایت 492: شاگرد بزّاز 336
- حکایت 493: رو گرفتن از خروس! 337
- حکایت 494: آهوی بی چشم! 337
- حکایت 495: شمشیر و ازدواج 338
- حکایت 496: یوسف زیست 339
- حکایت 497: حمام منجاب! 339
- حکایت 498: عطر پاکدامنی 340
- حکایت 499: خیاط پاکدامن 341
- حکایت 500: سفیده ی تخم مرغ 342
- حکایت 501: جزای دفع تهمت 343
- حکایت 502: چشم چرانی 343
- اشاره 345
- حکایت 505: مزایای خلق خوش 346
- حکایت 504: برتر از رسول! 346
- حکایت 507: مأمون و بداخلاقی 348
- حکایت 509: هدایت از طریق عمل کردن 349
- حکایت 508: رهبر باید خوش خوترین مردم باشد 349
- اشاره 351
- حکایت 511: زلیخا و پیروی از هوای نفس 352
- حکایت 512: اژدهای نفس! 353
- حکایت 513: قدرت شهوت! 354
- حکایت 514: گناه سوزی عابد! 355
- حکایت 515: طبیعت و تربیت 355
- حکایت 516: عاقبت شهوترانی 356
- حکایت 519: هوی پرستی به بت پرستی کشاند 358
- حکایت 518: یوسف ثانی 358
- حکایت 520: نتیجه ی مخالفت با نفس 359
- حکایت 522: سودمند شدن کافر 360
- حکایت 521: بشر حافی 360
- حکایت 524: غلام و خواسته ی نفس 361
- حکایت 523: نیابت ولی عصر (عج) 361
- حکایت 525: قدرت یک زن آلوده 362
- حکایت 526: مبارزه ی ثروت و ایمان! 363
- حکایت 527: آتش سرد! 364
- حکایت 528 در آغوش نوعروس یا در آغوش جنگ 365
- حکایت 529 خودپسندی با لشکر اسلام چه کرد؟ 366
- حکایت 530: کبر، خسرو پرویز را هلاک کرد 368
- حکایت 532: خودپسندی چه بلایی است! 369
- اشاره 371
- حکایت 535: نصیحت زاهد! 372
- حکایت 534: تمنای گوشت! 372
- حکایت 536: بلند همتی 373
- حکایت 538: پادشاهی بر خود! 375
- حکایت 537 پناهندگی به پرچم بیگانگان؟! 375
- حکایت 540: اوج عزت در اسارت 376
- حکایت 539: عزت و ذلت 376
- حکایت 541: منت حاتم طایی! 377
- حکایت 542: محمد و ذوالریاستین 377
- حکایت 543: عزت نفس سید رضی 378
- حکایت 544: ذلت کوفیان 379
- حکایت 545: زیاد و پسرش 380
- حکایت 548 درسی که دین به ما می آموزد 383
- حکایت 547: داستان عدالت 383
- حکایت 550: بلند همتی میت 384
- حکایت 551 زنی شرافتمند و خوش عقیده 385
- حکایت 552: تقاضای کمک مالی 386
- اشاره 387
- حکایت 554: نمونه ای از حدود عمر 388
- حکایت 556: در آرزوی یک ماهی 389
- حکایت 557: آرزوی اهل دل 390
- حکایت 558: خانه ی دنیا از نظر امام علی (علیه السلام) 391
- حکایت 559: آرزوی یک روز سلطنت 392
- حکایت 560: آرزو برای ادامه ی زندگی 393
- حکایت 561: آرزوی دراز و صد تازیانه 394
- اشاره 395
- حکایت 563 : ابتدای حال برامکه 396
- حکایت 564: حکومت برامکه 397
- حکایت 565: آخرین یادبود برامکه 398
- حکایت 566: ریاست دنیا 399
- حکایت 568: قیافه ی دوست داران دنیا 401
- حکایت 567: کیفر دنیا دوستی 401
- حکایت 569: غادر! 402
- اشاره 403
- حکایت 571: شراب، عامل شکست 404
- حکایت 573: أم الخبائث 406
- حکایت 574 مخوان این سوره را ای استاد! 406
- حکایت 575: روسیاهی هنگام مرگ 407
- حکایت 576: انتقام خدا! 407
- حکایت 578 نتیجه ی همنشینی با شرابخواران 408
- حکایت 577 غروب کردن دولت صفوی 408
- حکایت 579: شراب، برامکه را نابود کرد 409
- حکایت 580: یزید بن عبد الملک و شراب 410
- حکایت 581: کلید هر جنایت 411
- حکایت 583: کیفیت معاشرت با شرابخوار 412
- حکایت 582: شراب خوار کم نظیر 412
- حکایت 584: این غلام چگونه توبه کرد 413
- اشاره 415
- حکایت 586: گرد کرد و نخورد! 417
- حکایت 588: مرد بخیل و درهم و دینار 418
- حکایت 589: بخل معاویه 418
- حکایت 591: بخیلی و بخشندگی 419
- حکایت 590: سلسله مراتب! 419
- حکایت 593 کدام یک بیشتر گذشت داشتند؟ 420
- حکایت 594: مرد کوفی و کودکانش 420
- حکایت 592: خواجه و غلام بخیل 420
- حکایت 596: جواب امام زمان عج 421
- حکایت 595: سخاوت و شجاعت 421
- حکایت 597: بدون شرح! 422
- حکایت 599: خدا سخاوت را دوست دارد 422
- حکایت 598: سخی تر از حاتم 422
- حکایت 600: کرم و عذرخواهی! 423
- حکایت 602: صدر مجلس 423
- حکایت 601: چوب و زر 423
- حکایت 604: کوچه ی عمومی 424
- حکایت 605: سیصد اشرفی 424
- حکایت 606: قیس بن سعد 425
- حکایت 608: بخل منصور دوانیقی 426
- حکایت 607: گناه بخیل 426
- حکایت 609: بخیل های عرب 427
- حکایت 611: فواید سر خروس 429
- حکایت 612: جوانمردان سخی 430
- حکایت 613: ختم قرآن یا بذل قربان! 432
- حکایت 614 منصور دوانیقی در بخل شهرت دارد 432
- حکایت 615: آزادی خروس! 432
- حکایت 616: خانه ای پر از سوزن! 433
- حکایت 617: بخیل نیکوکاری نمیکند 433
- حکایت 619: عاشق دلسوخته را به وصال رسانید 434
- حکایت 618: از سخاوتمندان مشهور 434
- حکایت 620: شما قضاوت کنید 435
- حکایت 622: سخاوت یک سرباز 436
- حکایت 621: کوزه ی بی نم 436
- حکایت 624: چرا سامری کشته نشد؟ 437
- حکایت 623: نمونه ای از جود معن 437
- حکایت 625: بخشش به دشمن! 438
- حکایت 626: شمه ای از جود حسین بن علی (علیه السلام) 438
- حکایت 627: نمونه ی از جود حضرت صادق (علیه السلام) 439
- حکایت 628: بخل هشام بن عبد الملک 440
- حکایت 629: موسی بن جعفر ((علیه السلام))و عید نوروز 440
- حکایت 630: چند نمونه از بخل منصور 441
- حکایت 631: بهترین نوشابه! 442
- حکایت 632: بخل قارون 442
- اشاره 445
- حکایت 635: کارمند بنی امیه 446
- حکایت 637: فرصتی برای نویسندگی 447
- حکایت 640: ترس خروسی! 448
- حکایت 639: معاشرت با اهل ستم، ممنوع 448
- حکایت 638: همنشینی با منصور 448
- حکایت 641: درخواست کیفر 449
- حکایت 642: بیداری وزیر 449
- حکایت 643: عمل خواجه نظام الملک 450
- حکایت 644: همکاری عادلانه با ستمگر! 451
- حکایت 646: شغلی برای کمک به شیعیان 452
- حکایت 645 شرایط اشتغال در دستگاه ستمگران 452
- حکایت 647: مردان خدمتگزار را بشناسید 453
- حکایت 648: علی بن یقطین و وزارت 453
- اشاره 455
- حکایت 650: زبان مردم! 456
- حکایت 652: فاصله ی حق و باطل! 456
- حکایت 651: دو نفر زندانی 456
- حکایت 654: حسن ظن به خدا 457
- حکایت 653: دعای معکوس 457
- حکایت 655: خوش گمانی اهل مکه 458
- اشاره 459
- حکایت 657: افطاری 460
- حکایت 658: غلام ایثارگر 460
- حکایت 660: لیله المبیت 461
- حکایت 659: قرعه ی مرگ! 461
- حکایت 661: ایثار حاتم طایی 462
- حکایت 662: گوش به دعای مادر 463
- حکایت 663: علی و بیت المال 463
- حکایت 664: تشنه و مشک پر آب 464
- حکایت 665: روز مادر 465
- اشاره 466
- حکایت 667: بوسه بر دست کارگر 467
- حکایت 668: احترام متقابل 467
- حکایت 669: پذیرایی از آستین! 468
- حکایت 670: کمتر و بهتر و برار! 469
- حکایت 673: هر چه میخواهد دل تنگت بگو 470
- حکایت 672: نفی نژادپرستی! 470
- حکایت 675: کاهوهای نامرغوب! 471
- حکایت 674: دوستی ناتمام! 471
- حکایت 677: کبوتر بازان! 472
- حکایت 676: شکایت از روزگار 472
- حکایت 678: سیره ی پیامبر 473
- حکایت 679: پیرمرد و کودکان 473
- حکایت 680: اسب لاغر و گاو پروار! 474
- حکایت 681: نتیجه ی خوار شمردن 475
- حکایت 682: بدتر از خود را بیاور 475
- اشاره 476
- حکایت 685: منافق کینه توز 477
- حکایت 684: میخکوب! 477
- حکایت 686: تبدیل کینه به دوستی 478
- اشاره 480
- حکایت 689: ریش پرست! 483
- حکایت 690 شاهزاده ای که می خواست داماد شود! 483
- حکایت 691: بلبل غافل و مور عاقل! 484
- اشاره 486
- حکایت 693: عاقبت وزارت! 487
- حکایت 694: آخرین لحظات زندگی ابوذر 488
- حکایت 696: عاقبت حجاج 491
- حکایت 697: شهید ثانی 492
- حکایت 698: فریاد سکوت 493
- حکایت 699: هنگام مرگ هارون الرشید 494
- حکایت 701: سرانجام نگاه هوس آلود 495
- حکایت 702: تو را تیشه دادند که هیزم، کنی! 495
- حکایت 703: عاقبت دزدی! 496
- حکایت 704: سرانجام یزید پلید 497
- حکایت 705: سرانجام ابن زیاد 498
- حکایت 707: پایان نکبت بار حکومت بنی امیه 499
- حکایت 708: سلطان بی سلطنت 500
- حکایت 709: استخاره ای برای نواب صفوی! 500
- حکایت 710: ملاقات خداوند با محاسن سفید 501
- اشاره 502
- حکایت 713: هر چه کنی به خود کنی 503
- حکایت 712: گربه ی مشتعل! 503
- حکایت 714: گواهی مرغان؛ 504
- حکایت 715: تا توانی درون کس مخراش 505
- حکایت 716: پیرمرد و مکافات 505
- حکایت 717: بذر انفاق! 506
- اشاره 507
- حکایت 720: عمل کوچک و مزد بزرگ 508
- حکایت719: فرق گفتار باکردار 508
- حکایت 722: آیا بهشت جزای عمل ما است؟ 509
- حکایت 721: پاداش هر عمل متناسب با نیت 509
- حکایت 724: باید از گناه پاک شد 510
- حکایت 723: غلامان عمید خراسانی 510
- حکایت 725: کبریت احمر! 511
- اشاره 512
- حکایت 727: نمونه ای از زیاده روی خلفا 513
- حکایت 728: اسراف از نوعی دیگر 514
- حکایت 729: اسراف حقیقی! 514
- حکایت 732: ارث دو عمو 515
- حکایت 731: دوستان نااهل 515
- حکایت 734: عبادت به اندازه ی ایمان 516
- حکایت 733: تنور شکم 516
- حکایت 735: اسراف نه، اقتصاد آری 517
- حکایت 736: چگونه زندگی کنیم 517
- حکایت 737: دستور میانه روی 518
- اشاره 519
- حکایت 739: زهد مولای متقیان(علیه السلام) 520
- حکایت 740: داستان دیگری از علی ع 520
- حکایت 741: اثر حلوای قرضی 521
- حکایت 742: حد و مرز زهد 521
- حکایت 744: به خاطر زهد اعتنایی نمیکنند 522
- حکایت 743: صبر زاهد 522
- حکایت 745: زاهد دغلباز 523
- اشاره 524
- حکایت 747: طمع بیجا! 525
- حکایت 748: قیافه ی مرگ! 525
- حکایت750: عدو شود سبب خیر 526
- حکایت 751: افتخار اسلام 527
- حکایت 752: مأموریت عقرب 528
- حکایت 753: خوردن سنگ، اکیدا ممنوع! 528
- حکایت 754: شب اول قبر 529
- حکایت 757: نتیجه ی قضاوت نیم شاهی 530
- حکایت 756: دست کریم 530
- حکایت 759: اصناف مردم! 532
- حکایت 758: مار و عقرب! 532
- حکایت 761: مرگ در کنار گونی های اسکناس! 534
- حکایت 762: خرقه ی آتشین 534
- حکایت 763: باغ وحش 535
- حکایت 764: نکته ای باریک تر از مو 535
- حکایت 765: به خانه ی اخروی! 536
- حکایت 766: چشم برزخی 536
- حکایت 767: کاخ سران! 536
- حکایت 768: عابد نادان! 537
- حکایت 769: در آرزوی دزدی! 537
- حکایت 771: رضایت مادر 538
- حکایت 770: نگران! 538
- حکایت 773: مراتب بندگان! 539
- حکایت 774: غذاهای تسبیحی! 539
- حکایت 776: علت اصلی تأخیر 541
- حکایت 777: قدر شناسی! 541
- حکایت 781: الطف لطیف! 542
- حکایت 779: خداترسی زن باغبان! 542
- حکایت 780: خداوند محتاج! 542
- حکایت 782: گواهی أم علاء 543
- حکایت 783: یزیدیان و حسینیان! 544
- حکایت 784: یا یهودی یا نصرانی؟! 544
- حکایت 785: حجاج و مرد عرب! 544
- حکایت 787: شکر بی جا 545
- حکایت 786: نیت پادشاه 545
- حکایت 791: از رنگرزی تا ولی شدن 546
- حکایت 789: از عطاری تا عرفان 546
- حکایت 790: از موسیقی به حکمت و عرفان 546
- حکایت 792: دانشجوی بزرگسال 547
- حکایت 795: مسجد ترکها 548
- حکایت 794: صغیره و کبیره 548
- حکایت 793: دزد عقاید! 548
- حکایت 796: سلب توفیق 549
- حکایت 798: یکان غالب و دهگان مغلوب! 549
- حکایت 797: آیه های آتش افزا! 549
- حکایت 799: آیه ای مناسب بر سنگ قبر 550
- حکایت 801: سکوت منفی! 550
- حکایت 800: مرغ تسبیح گوی و من خاموش! 550
- حکایت 802: مسافر! 551
- حکایت 803: حضرت موسی(علیه السلام)و پنج دشمن خطرناک 551
- حکایت 804: مرصاد! 552
- حکایت 806: زرین تره کو بر خوان؟! 553
- حکایت 805: وکیل اموال الهی 553
- حکایت 807: معاویه بن یزید 554
- حکایت 809: فلسفه ی آفرینش مگس! 557
- حکایت 810: مردان زن نما! 557
- حکایت 811: دنیای بی ارزش 558
- حکایت 812: تر و خشک! 558
- حکایت 813: سبکباری! 559
- حکایت 815: بهترین و بدترین 560
- حکایت 816: کسادی بازار عمل! 560
- حکایت 818: نفس مستعد 561
- حکایت 820: احتیاط شگفت آور 562
- حکایت 819: گوشه ای از حساب و کتاب قیامت 562
- حکایت 821: ام جعفر و حق الناس 562
- حکایت 823: اسم های بی مسمی! 564
- حکایت 822: نشکن، نمیگویم! 564
- حکایت 825: مسخ ارزشها 565
- حکایت 826: شیعیان شناسنامه ای 567
- حکایت 828: کبوتر مسجد! 568
- اشاره 571
- حکایت 831: مردی که اندرز خواست 572
- حکایت 832: مردهای میان مردگان! 572
- حکایت 833: تصویری از قیامت 573
- حکایت 834: یک قدم پیش تر! 573
- حکایت 835: غزالی و راهزنان 574
- حکایت 836: خریدار سخنان حکمت آمیز 575
- حکایت 839: گدایی به نحو تذلل! 577
- حکایت 838: رختخواب! 577
- حکایت 841: برای کسی بمیر که برایت تب کند! 578
- حکایت 840: روز شوم! 578
- حکایت 843: قیمت کشور هارون! 579
- حکایت 844: اندرز گنجشک 579
- حکایت 846: ارزنده ترین اندرز! 580
- حکایت 845: عرض تسلیت 580
- حکایت 848: این آیه را هرگز فراموش نکن 581
- حکایت 847: دو موعظه ی قرآنی 581
- حکایت 850: روز اذان را فراموش نکن! 582
- حکایت 851: عروس ایمان و زیور تقوا 582
- اشاره 588
- حکایت 853: نیکی کن و نیک اندیش! 589
- حکایت 855: جواب لطیف! 590
- حکایت 856: همسفر حج 591
- حکایت 857: سلام علیکم! 591
- حکایت 858: نهی از منکر! 592
- حکایت 859: بنی کلاب! 592
- حکایت 861: گریاندن چهل جوان 593
- حکایت 860: عزاداری با حالت عجیب 593
- حکایت 862: نفرین به فرزند 594
- حکایت 863:از عشق مجازی تا عشق حقیقی! 595
- حکایت 865: شاه و حکیم 596
- حکایت 867: پس انداز حقیقی! 597
- حکایت 866: بهترین اعمال 597
- حکایت 869: موقعیت مالک از نظر دشمن و دوست 599
- حکایت 868: علی(علیه السلام)شمشیرش را فروخت! 599
- حکایت 870: گریز از دام شیطان! 600
- حکایت 871: وزنه برداران 601
- حکایت 872: در خانه ی أم سلمه 601
- حکایت 873: یک سال روزه جریمهی یک بار عصبانیت! 602
- حکایت 874: دادرسی سلطان محمود غزنوی 602
- حکایت 875: فلسفه ی آزمایش های الهی 603
- حکایت 876: رجوع قبل از جان دادن 603
- حکایت 877 فرزند شیرخوار را فدای دین کرد 604
- حکایت 878: فراموش کردن شهادت فرزند 605
- حکایت 881: نذر شیطانی 606
- حکایت 879: سفینه النجاه 606
- حکایت 880: رفتن نزد نامرد! 606
- حکایت 883: سبب استغفار 607
- حکایت 882: دزد مستغفر 607
- حکایت 885: استغفار طلحه! 608
- حکایت 884: استغفار اویس قرنی 608
- حکایت 886: اسراف مسلمه بن عبد الملک 609
- حکایت 887: ابن فهد حلی 610
- حکایت 888: امام افسرده شد 610
- حکایت 889: پدر و دختر 610
- حکایت 890: تعصب بی مورد 611
- حکایت 891: آثار انفاق در فرزندان 611
- حکایت 893: پاکیزگی نفس 612
- حکایت 892: مصافحه 612
- حکایت 895: جاذبه ی قرآن و تعصب 613
- حکایت 894: امیری بر نفس 613
- حکایت 896: تعصب پدری! 614
- حکایت 897: فداکاری برای دوست 614
- حکایت 898: قزمان متعصب 614
- حکایت 899: همکاری اهل بصره! 615
- حکایت 902: دوست، بهتر از برادر نسبی 616
- حکایت 901: دوستی با پیامبر صل 616
- حکایت 904: رحم حضرت موسی(علیه السلام)! 617
- حکایت 903: هدیه ی دوست یوسف 617
- حکایت 905: پیامبر مهربان 618
- حکایت 906: سبکتگین 618
- حکایت 907: غم آب و نان 619
- حکایت 908: زهد مثبت 619
- حکایت 909: حب و بغض برای خدا 620
- حکایت 910: اثر وضعی 620
- حکایت 911: تقوای خواص 620
- حکایت 912: فرصت ندادن به وسوسه ی شیطان 621
- حکایت 913: حدیث رضا و تسلیم 621
- حکایت 914: شیطان در سه حال 622
- حکایت 915: صدقه به غیر مؤمنان 622
- حکایت 916: تربیت فرزند 623
- حکایت 917: صدقه و انفاق از مال حلال 624
- حکایت 918: دفع بلای آسمانی 625
- حکایت 919: حفظ اموال با صدقه 625
- حکایت 920: هفتاد سال عبادت 626
- حکایت 922: انفاق بی منت 627
- حکایت 921: صدقه برای رفع نحوست 627
- حکایت 923: گرفتاری یوسف ع 628
- حکایت 924: درخواست و حفظ آبرو 629
- حکایت 926: حفظ فرزندان با صدقه . 630
- حکایت 925: فراوانی روزی با صدقه 630
- حکایت 928: شرط بهشت 631
- حکایت 927: پینه های خدمت 631
- حکایت 931: مرکبی راهوار به برکت دعا 632
- حکایت 930: برادران تبسمی؛ 632
- حکایت 929: وسواس در وضو 632
- حکایت 933: توسل در حوادث 633
- حکایت 932: چرا دعاها مستجاب نمی شود؟! 633
- حکایت 934: با یک توسل نجات یافت 634
- حکایت 935: دعا کلید نجات 636
- حکایت 936: شرطی دیگر از شرایط استجابت دعا 637
- حکایت 938: چگونه دعا کنیم؟ 638
- حکایت 937: قلب پاک 638
- حکایت 939: همت بلند در دعا و توسل 639
- حکایت 941: شرح زندگی میثم تمار 640
- حکایت 940: عدی بن حاتم و معاویه 640
- حکایت 943: زید بن حارثه کیست؟ 643
- حکایت 944: ایثار رادمردان 645
- حکایت 945: سلمان از چه بیم داشت؟ 645
- حکایت 946: پیاده روی حضرت مجتبی 646
- حکایت 948: امام مجتبی(علیه السلام)از چه می ترسید؟ 647
- حکایت 949: چگونه باید به خدا توجه داشت 647
- حکایت 950: شبهای امام المتقین ع 648
- حکایت 951: باید خود را برای چنین روزی آماده کرد 649
- حکایت 953: رحمت خدا 650
- حکایت 952 کسی که ایمان دارد چنین ترسان است 650
- حکایت 954: چرا از منکر نهی نکردی؟ 651
- حکایت 955: روش نهی از منکر امام صادق ع 652
- حکایت 956: مدافع احکام الهی باید پاک باشد 653
- حکایت 957: ارزش تعلیم یک مسئله ی دینی 654
- حکایت 960: بیست هزار درهم یا یک باب علم 655
- حکایت 959: شکر نعمت! 655
- حکایت 962: دانشمند خوب و پادشاه نیکو 656
- حکایت 961: تا «و لا الضالین» 656
- حکایت 963: با داستان قبل مقایسه کنید 657
- حکایت 964: شاه عباس و دو عالم عامل 657
- حکایت 965: مقام دانشمند واقعی 658
- حکایت 966: مزد نامعین! 658
- حکایت 967: پسر خاتم و پیامبر خاتم 659
- حکایت 969: دشمنی با «ایام» 662
- حکایت 970: خوشا به حال شیعیان علی ع 663
- حکایت 971: با دشمنان مروت! 663
- حکایت 973: توجه ائمه (علیهم السلام) به دوستان 665
- حکایت 972: تقلید از علی ع 665
- حکایت 974: محاسبات غلط! 666
- حکایت 975: نعمت واقعی چیست؟ 666
- حکایت 976: برای مرگ دوستان چه می کنند؟ 667
- حکایت 977: محبت خدا به بندگان 667
- حکایت 978: بدهی 667
- حکایت 979: دوست واقعی 668
- حکایت 981: معالجه ی سه بیماری خطرناک 668
- حکایت 980: جوان یهودی 668
- حکایت 983: وقف علوی 669
- حکایت 982: ظروف زرین 669
- حکایت 985: کانون فضیلت 670
- حکایت 984: عبای مبارک 670
- حکایت 986: شب مردان خدا! 671
- حکایت 987: بانوی ایرانی شجاع 672
- حکایت 988: عذر زیبا! 672
- حکایت 989: مادر عالم پرور 673
- حکایت 990: وظایف زنان 674
- حکایت 992: جوان بلهوس 675
- حکایت 993: پادشاه واقع بین 676
- حکایت 994: خدایا! کجش کن! 677
- حکایت 995: سلطان و کوزه گر 678
- حکایت 997: روز نیازمندی 680
- حکایت 998: سخت ترین عنصر 680
- حکایت 999: نقد و نسیه 680
- حکایت 1000: همکاری با کارگران 681
- حکایت 1001: انتقام 681
است، با پایش به او زد و گفت: امیر را اجابت کن. وقتی حاضر شد، حجاج گفت : دستهایت را بشوی و با من غذا بخور. گفت: کسی که بهتر از تو است، مرا دعوت کرده و من هم قبول کرده ام! حجاج پرسید: چه کسی دعوت کرده است؟ گفت: خدای متعال من را به روزه دعوت کرده و من روزه گرفته ام. گفت: در این روز گرم؟ گفت: برای روزی که از این گرم تر است، روزه گرفته ام. حجاج گفت: امروز بخور، فردا میگیری. گفت: اگر ضمانت کنی که تا فردا بمانم می خورم. حجاج گفت: این در دست من نیست. گفت: پس چگونه از من می خواهی که نقد را با نسیه ای که به آن قادر نیستی، عوض کنم؟ حجاج گفت: این طعام، گوارا است. گفت: نه تو آن را گوارا کرده ای و نه خباز (نانوا) بلکه عافیت، آن را گوارا کرده است!(1)
حکایت 786: نیت پادشاه
روزی قباد پدر انوشیروان به شکار رفته بود. دنبال گوری (گورخر) بتافت و از لشکر جدا شد و تشنه شد. از دور خیمهای دید و به طرف آن رفت و گفت: مهمان نمی خواهید؟ پیرزنی جلو آمد و از او استقبال کرد و مقداری شیر و غذا نزد قباد نهاد. بعد از آن، ساعتی خوابید. وقتی از خواب بیدار شد، شب نزدیک شد و آن جا ماند. شب گاوها از صحرا آمدند و پیرزن به دخترک دوازده ساله خود گفت: گاو را بدوش و شیر آن را نزد مهمان بگذار.
دخترک شیر زیادی از گاوها دوشید و چون قباد این بدید، به ذهنش آمد که اینان از عدل ما در صحرا نشسته اند، خوب است قانونی بگذاریم که هفته ای یک بار برای سلطان شیر بیاورند، هیچ ضرری نمی بینند و خزانهی دولت هم زیاد می شود. قباد نیت کرد که وقتی به پایتخت رسید این کار را انجام دهد.
مادر هنگام سحر دختر را بیدار کرد که گاو را بدوشد. دختر برخاست و مشغول شد؛ اما دید گاوها شیر ندارند. گفت: مادر! سلطان نیت بدی کرده، برخیز و دعا کن.
پیرزن دعا کرد و قباد از پیرزن علت را جویا شد. پیرزن در جواب کم شیر دادن گاوها در سحر گفت: وقتی سلطان نیت بد کند، برکت و خیر از زمین می رود.
قباد گفت: درست گفتی، من نیتی کرده بودم؛ الآن از آن نیت گذشتم. پس دختر بلند شد و گاوها را دوشید و شیر بسیار از آنها به دست آمد.(2)
حکایت 787: شکر بی جا
سری سقطی استاد جنید بغدادی بود. او گفت: سی سال است از جملهی الحمد لله که بر زبانم جاری شد استغفار میکنم. گفتند: چگونه؟! گفت: شبی در بازار آتش سوزی رخ داد، بیرون آمدم تا ببینم به دکان من آتش رسیده است یا نه، گفتند: به دکان تو آتش نرسیده است. گفتم: الحمد لله!
ایک مرتبه متنبه شدم که گیرم دکان من آسیبی ندیده باشد، آیا نباید در اندیشه ی مسلمانان باشم؟!(3)
1- قصص العرب 383/2 : به نقل از: عیون الاخبار 366/2
2- یکصد موضوع، پانصد داستان 1/1 - 16: به نقل از : جوامع الحکایات /70.
3- یکصد موضوع، پانصد داستان 3/ 122.