هزار و یک حکایت اخلاقی جلد 1 صفحه 668

علی فرمود: پدرت راستگو بود، دستور میدهم آن مبلغ را به تو بدهند [و طبق دستور به او دادند].

پس از مدتی فرزند زبیر حضور علی(علیه السلام)آمد و عرض کرد: در حساب، اشتباه کرده ام؛ بلکه موضوع به عکس بوده و پدر شما آن مبلغ را از پدر من طلب داشته است.

علی فرمود: بدهکاری پدرت و آنچه را که تو بابت طلب پدرت از من گرفتی، به تو بخشیدم.(1)

حکایت 979: دوست واقعی

مسلم مجاشعی جوانی از اهل مدائن بود که در زمان فرمانداری حذیفه بن یمان در مدینه به او گرایید. او به وسیله ی حذیفه، از دوستان فدایی امیرالمؤمنین شد. امیرالمؤمنین در جنگ جمل برای اتمام حجت با مردم بصره و لشکر عایشه، قرآنی به دست گرفت و فرمود: کیست که این قرآن را بر این مردم عرضه کند و آنان را به حکم آن بخواند؟

مسلم، قرآن را از امام گرفت و به میدان رفت. امام در این هنگام فرمود: همانا این جوان از کسانی است که خداوند دل او را از هدایت و ایمان پر کرده است؛ اما او کشته می شود و من به خاطر ایمانش به او علاقه ی فراوان دارم و این لشکر پس از کشتن او رستگار نمی شوند.

مسلم سپاهیان دشمن را به حکم قرآن دعوت کرد؛ ولی آنها دست راستش را قطع کردند، او قرآن را به دست چپ گرفت، دست چپ او را نیز قطع کردند. او قرآن را با دستهای بریده بر سینه چسبانید و خون بر آن جاری بود که سپاه دشمن یک باره بر او حمله کردند و او را قطعه قطعه کردند و شکمش را دریدند!(2)

حکایت 980: جوان یهودی

روزی سلمان فارسی از امیر مؤمنان(علیه السلام)در مورد یکی از اسرار نهان سؤال کرد. امیر مؤمنان او را به قبر یک یهودی راهنمایی فرمود.

سلمان به امر امام به قبرستان رفت و برزخ آن یهودی را که دوست امیر مؤمنان بود، با چشم بصیرت دید و مشاهده کرد که در جایی بسیار دلگشا بر قصری عالی نشسته است.

سلمان از او پرسید: کدام طاعت تو را به این مقام و منزلت رسانیده است با این که بر دین یهود بودی؟ گفت: مرا از شرف اسلام بهره ای نبود؛ ولی امیر مؤمنان را دوست می داشتم و همان محبت خالصانه، در برزخ موجب این مقامات شده است.(3)

حکایت 981: معالجه ی سه بیماری خطرناک

آورده اند: پس از کشته شدن عثمان که حضرت علی بن ابی طالب(علیه السلام)بر مسند خلافت نشست، عربی نزد

1- داستان دوستان 2/ 85: به نقل از: غرر الحکم ج 2.
2- یکصد موضوع، پانصد داستان 1/ 484؛ به نقل از: شاگردان مکتب ائمه (ع) 361/3
3- یکصد موضوع، پانصد داستان 483/1 - 484؛ به نقل از: ریاض المحبین /133.