هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 145

ما همه فانی و بقا بس تو را

ملک تعالی و تقدس تو را

آنچه تغیر نپذیرد تویی

وآن که نمردست و نمیرد تویی(1)

حکایت 155: وجدنا

گویند: در «ماملا» - که در قدس خلیل است - مقبره ای است به نام «وجدنا» و وجه تسمیهی(2) آن را چنین نوشته اند که: سواره ای از آن جا عبور می کرد و این آیه را تلاوت کرد: « وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَدًا » (3)، صدایی از قبر بلند شد که می گفت:

وجدنا، وجدنا [یافتیم، یافتیم ] و گویند: بر روی قبر مذکور، سنگ های بزرگی افکنده شده، لیکن صاحبش را نمی شناسند و به نام «وجدنا» معروف شده است.(4)

حکایت 156: حق عبادت

مرحوم امین الاسلام طبرسی در تفسیر گران سنگ «مجمع البیان لعلوم القرآن» به نقل از تفسیر کلبی می نویسد: نقل است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خدای تعالی - در آسمان هفتم فرشتگانی دارد که از ابتدای آفرینش شان تا روز قیامت همواره در حال سجده به سر می برند.(5) اینان همواره ارکان وجودشان از خوف خدا می لرزد و هر قطره اشکی که ازد.

1- نظامی
2- وجه تسمیه: دلیل نامگذاری.
3- کهف، 49. ترجمه: همه ی اعمال خود را حاضر می بینند و پروردگارت به هیچ کس، ستم نمی کند.
4- کشکول ساعدی، ص 333.
5- امام علی (علیه السلام) می فرماید: «ثُمَّ فَتَقَ مَا بَیْنَ اَلسَّمَوَاتِ اَلْعُلاَ فَمَلَأَهُنَّ أَطْوَاراً مِنْ مَلاَئِکَتِهِ مِنْهُمْ سُجُودٌ لاَ یَرْکَعُونَ وَ رُکُوعٌ لاَ یَنْتَصِبُونَ .نهج البلاغه، خطبه ی 1. سپس، میان آسمان های بلند را بگشاد و آنها را از فرشتگان گوناگون پر کرد. برخی از آن فرشتگان، پیوسته در حال سجده اند، بی آن که رکوعی کرده باشند، برخی همواره در حال رکوع اند و هرگز قد نمی افرازند.