هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 146

چشم شان فرو می ریزد، به فرشته ای تبدیل می شود.

وقتی روز قیامت برپا می شود، فرشتگان مذکور که از ابتدای آفرینش شان تا روز قیامت در حال سجده بودند سر از سجده برمی دارند و عرض می کنند: پروردگارا! ما تو را آن چنان که شایسته ی مقام تو است، عبادت نکردیم!(1) بنده همان به که ز تقصیر خویش

غذر به درگاه خدای آورد

ور نه سزاوار خداوندی اش

کس نتواند که به جای آورد؟(2) عرض میکنم: در جایی که پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) با آن عظمت روحی خویش عاجزانه به درگاه خدای متعال عرض می کرد که: ما عبدناک حق عبادتک یا:ما عرفناک حق معرفتک»، بودند کسانی که همچون کوزهای کم آب فریاد می زدند که: سبحانی ما أعظم شأنی.

حکایت 157: دل خوش کنک

محدث کبیر، شیخ حر عاملی - صاحب کتاب معروف وسائل الشیعه(3) - در کتاب الجواهر النیه فی الأحادیث القدسیه» می نویسد:

زیاد بن حلال می گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: موسی عرض کرد: پروردگارا! سرچشمه ی بیماری از کجا است؟ خداوند فرمود: از من. موسی عرض کرد: پس شفا از کجا است؟ خداوند فرمود: از من.

موسی عرض کرد: فما یصنع عبادک بالمعالج؛ پس بندگانت با درمانگر (معالج، طبیب ] چه کار دارند؟ خداوند فرمود: یطیب بأنفسهم؛ درمانگر، دل شان را خوش میکند.

و از همان روز بود که درمانگر، طبیب نام گرفت.(4)

گرچه تیر از کمان همی گذرد

از کماندار بیند اهل خرد

حکایت 158: قمری عاشق!

1- مجمع البیان، ذیل تفسیر آیهی 50 سوره نحل. متن حدیث: إنَّ لله تَعالی مَلائِکَهً فِی السَّماءِ السّابِعَهِ سُجودا مُنذُ خَلَقَهُم إلی یَومِ القِیامَهِ ، تَرعُدُ فَرائِصُهُم مِن مَخافَهِ اللّهِ تَعالی ، لا تَقطُرُ مِن دُموعِهِم قَطرَهٌ إلّا صارَت مَلَکا ، فَإِذا کانَ یَومُ القِیامَهِ ، رَفَعوا رُؤوسَهُم وقالوا : ما عَبَدناکَ حَقَّ عِبادَتِکَ .
2- سعدی
3- وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه
4- کلیات احادیث قدسی ( ترجمه ی الجواهر السنیه فی الأحادیث القدسیه)، ص 99؛ به نقل از: علل الشرایع.