هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 147

محی الدین عربی می گوید: پدرم یا عمویم . نمی دانم کدامیک - به من خبر داد که صیادی را دیده که قمری وحشی ماده ای را شکار کرده بود. قمری نر چون دید که آن شکارچی قمری ماده را سر بریده است، گشتی در آسمان زد، پرواز کرد و اوج گرفت. ما او را می نگریستیم تا جایی که از دیدگان ما پنهان شد، پس دیدیم بال هایش را به یکدیگر گره زده و خود را در آن پنهان کرد و سرش را از آن بیرون آورد و همچون کینه توزان، در عشق عزیزش خود را به زمین کوبید و در دم جان داد.(1)

حکایت 159: شرمسار!

انس از رسول خدا صلی الله علیه واله روایت کرده که آن حضرت فرمود: « أَکْرِمُوا اَلْبَقَرَ فَإِنَّهَا سَیِّدُ اَلْبَهَائِمِ مَا رَفَعَتْ طَرْفَهَا إِلَی اَلسَّمَاءِ حَیَاءً مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مُنْذُ عُبِدَ اَلْعِجْلُ .

یعنی: گاو را گرامی بدارید؛ زیرا سید و سرور بهایم و حیوانات [زبان بسته است. این حیوان از زمانی که گوساله [توسط بنی اسرائیل ] عبادت شد(2)، از شدت ] شرم و حیا نسبت به خدا، سر به سوی آسمان بلند نکرده است!(3)

حکایت 160: بال های عقل

شمس الدین احمد افلاکی در کتاب «مناقب العارفین» می نویسد:

روزی حضرت خلیفه خداوندگار، سلطان الابرار، چلبی حسام الحق و الدین - رضی الله عنه ۔ روایت فرمود که از حضرت مولانا [جلال الدین رومی ] چنان شنیدم که حق تعالی چون جسم پاک آدم را از ادمه ی کوردی خاک ابداع کرد و روح قدسی را در وی نفخ فرمود، جبرائیل امین (4) را خطاب عترت در رسید که از دریای قدرت من سه پاره گوهر عظیم برگیر و در طبق نورین نهاده نثار آدم صفی کن و بر او عرضه می دار تا از آنها یکی را اختیار کند.0.

1- یکصد موضوع، پانصد داستان ج 3، صص 81- 180 به نقل از: فتوحات مکیه ج 2، ص 1347
2- بقره، 51، 54، 92، 93، نساء، 153.
3- سفینه البحار ج 1، ص 230؛ به نقل از: علل الشرائع، ص 494، حدیث 2.
4- نام فرشته ی وحی در برخی از قرائت های هفتگانه ی قرآن مجید به شکل «جبریل» (با کسر جیم و بدون همزه)آمده، همانند قرائت: عاصم، نافع، ابن عامر و ابوعمرو و در برخی دیگر به شکل «جبرئیل» ( با فتح جیم و با همزه) قرانت شده، همانند: قرائت همزه و کسائی و تنها در قرائت ابن کثیر به شکل «جبریل» (با فتح جیم و بدون همزه) خوانده شده است. تهذیب القرائه ج 1، ص 125 و ج 2، ص 70.