هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 151

می شویم و اگر از آن امساک (خودداری نماید، ما نیز از ساختن دست بر می داریم!(1)

حکایت 167: باقیمانده

در خبر است که: حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) گوسفندی را در حجرهی عایشه گشت (قربانی کرد. درویشان مدینه خبر یافتند، می آمدند و می خواستند و رسول (صلی الله علیه و آله) از آن گوشت به آنان می داد. چون شب در آمد، از آن گوسفند هیچ نمانده بود، مگر گردنش. رسول(صلی الله علیه و آله) پرسید: از این ذبیحه [قربانی ] چه مانده؟ (عایشه) گفت: هیچ نمانده، مگر گردنش.

رسول (صلی الله علیه و آله) گفت: بگو همه مانده، مگر گردنش.(2) یعنی: آن چه به مستمندان داده شده، پاداشش ثبت شده و برای ما باقی مانده، جز این عضو گوسفند که به مستمندان داده نشده تا پاداشش باقی بماند.

حکایت 168: اعمال معیوب

شیخ بهایی می نویسد: عارفی، پارچه ای بافت و در بافت آن دقت و کوشش بسیار به کار برد، آن را فروخت، مشتری به علت عیب های پارچه آن را به او بازگرداند و عارف گریست.

مشتری چون عارف را گریان دید، دلش سوخت و گفت: من به این عیب راضی ام گریه مکن. عارف گفت: گریه ی من از این نیست، از آن می گریم که در بافت این پارچه کوشش بسیار کردم و حال به سبب عیب های پنهانی به من بازگردانده شد؛ می ترسم عملی را نیز که چهل سال در آن کوشیده ام، نپذیرند.(3)

حکایت 169: کمان مرگ

شمس الدین احمد افلاکی در کتاب «مناقب العارفین» می نویسد:

همچنان اصحاب عرفان و احباب عارفان روایت کردند که روزی بزرگی به زیارت

1- منهج الصادقین ج 1، ص 337؛ ذیل تفسیر ابهی 152 سوره ی بقره.
2- روح الجنان و روح الجنان ج 1، ص 295. نکته: حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) در کلام خویش به این آیه اشاره و استدلال فرموده است: «مَا عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ »: نحل، 96. آنچه نزد شماست فانی می شود؛ اما آنچه نزد خداست، باقی است.
3- یکمد موضوع، پانصد داستان ج 3، ص 247؛ به نقل از: الکشکول (شیخ بهایی)، ص 306