هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 154

آن بیرون آورد و خورد، سپس آبی آشامید و به راحتی خوابید.

ابراهیم با خود گفت: هر گاه نفس انسان به این مقدار غذا قناعت کند و راحت بخوابد، چرا من برای مظاهر دنیا در زحمت باشم و هنگام مردن هم نتیجه ای نداشته باشد؟! پس به کلی ترک مملکت و ریاست کرد و لباس فقر پوشید و از بلخ هجرت کرد.

نقل است: روزی خواست داخل حمام شود. مرد حمامی چون لباس های بسیار کهنهی او را دید، به حمام راهش نداد. ابراهیم گفت: جای تعجب است که انسان بدون مال را به حمام راه نمی دهند، پس چه گونه بدون طاعت و انجام اعمال نیک، طمع دارد داخل بهشت شود!(1)

حکایت 174 : حب الحبیب

از علامه محمد حسین طهرانی نقل است که عارف وارسته و چشم از زخارف دنیا بسته و حکیم جان افروخته، مرجع سالکان، حضرت آیت الله سید علی آقا قاضی - تغمده الله برضوانه - به شاگردان خود دستور می دادند که این دعا را در قنوت نمازهای شان بخوانند:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی حُبَّک وَ حُبَّ ما تُحِبُّه وَ حُبَّ مَن یُحِبُّکَ وَ العَمَلَ َ الَّذِی ْ یُبَلِّغُنِی اِلی حُبِّکَ وَ اجْعَل حُبَّک اَحَبَّ الاَشیاءِ اِلیَّ(2) یعنی: «خدایا! محبتت را روزی ام فرما و محبت آنچه را که تو دوست می داری و محبت کسانی که تو را دوست دارند و نیز ( روزیام فرما) عملی را که مرا به محبت تو می رساند و محبتت را محبوب ترین چیزها در نظرم قرار ده.»(3)

حکایت 175: حقیقت چیست؟

روز کمیل بن زیاد نخعی از امام عارفان، علی بن ابی طالب (علیه السلام) پرسید: ما الحقیقه؟ حقیقت چیست؟ حضرت فرمود: ما لک و الحقیقه؟ تو را با حقیقت چه کار؟ کمیل عرضقی

1- یکصد موضوع، پانصد داستان ج 2، صص 137 - 136؛ به نقل از: تتمه المنتهی، ص 154. قرآن مجید می فرماید: «أَیَطْمَعُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُدْخَلَ جَنَّهَ نَعِیمٍ کَلَّا » (معارج، 3839؛ ترجمه: آیا هر یک از آنها با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پرنعمت الهی وارد کنند؟! هرگز چنین نیست.
2- این دعا به صورت کامل در بخر المعارف، ص 309 وجود دارد.
3- اسوهی عارفان، ص 77؛ به نقل از: الله شناسی ج 1، ص 224، پاورقی