هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 158

در اختیار شما است، در این خانه جز این حصیر چیزی دیگر از لوازم یافت نمی شود؟ فرمود: ای سوید! عاقل برای مسافرخانه ای که باید از آن جا نقل مکان کند، وسایل تهیه نمی کند. ما خانهی امن و راحتی داریم که بهترین اسباب خود را به آن جا انتقال می دهیم، به زودی من به سوی آن خانه رهسپار خواهم شد!(1)

حکایت 181: خوراک و پوشاک

لباس امام علی(علیه السلام) گاهی با لیف وصله می شد. هر گاه نان خود را با خورش می خورد، خورش آن سرکه یا نمک بود بالاتر از این دو خورش، سبزیجات و اگر بهتر از اینها را می خواست مختصری شیر شتر. آن حضرت، گوشت بسیار بسیار کم می خورد و می فرمود: شکم های خود را مدفن حیوانات قرار ندهید. با این خوراک از همه ی مردم نیرومندتر و قدرت بازویش از همه بیش تر بود. گرسنگی و کم خوراکی از نیرو و قدرتش نمی کاست!(2)

باعلی گفت آن یکی در رهگذار

از چه باشد جامه ی تو وصله دار

تو امیری و شهی و سروری

از همه در رادمردی بهتری

هستی ما جملگی از هست توست

اختیار عالمی در دست توست

ای امیر ت یز رای و تیزهوش

جامه ای چون جامه ی شاهان بپوش

کس ندیده، ای جهانی را پناه

جامه ی صد وصله بر اندام شاه

گفت: صاحب جامه را بین، جامه چیست؟

دید باید در درون خانه کیست

ظاهر زیبا نمی آید به کار

حرفی از معنی اگر داری بسیار

اهل سیرت را به صورت کار نیست

جامه گر صد وصله دارد، عار نیست

کار ما، در راه حق کوشیدن است

جامه ی زهد و ورع پوشیدن است

زهد باشد جامهی پرهیزگار

زینت دنیا به دنیا واگذار (3)

حکایت 182: گذاشتن و رفتن

1- پند تاریخ ج 5، صص 242 - 243؛ به نقل از: الأنوار النعمانیه، ص 18.
2- پند تاریخ ج 5، صص 245 - 244؛ به نقل از: شرح نهج البلاغه ( ابن ابی الحدید، ج 1، ص 7.
3- عباس شهری