هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 177

فرشتگان با آنها روی فرش شان مصافحه می کنند.

عرض کردم: آیا آن فرشتگان برای شما آشکار هم می شوند؟ امام صادق علیه السلام در این هنگام دست خود را بر یکی از کودکانش کشید و فرمود: هم ألطف بصبیاننا ما یهم؛ «آنها نسبت به کودکان ما از خود ما مهربان تر هستند.»(1)

حکایت 211 : پرهای فرشتگان بر فرش حضرت سجاد(ع)

ابوحمزه ثمالی می گوید: به حضور امام سجاد علیه السلام رفتم، ساعتی در حیاط ایستادم، سپس به اتاقی که آن حضرت در آن جا بود وارد شدم، دیدم آن حضرت چیزی را از زمین برمی داشت و دستش را پشت پرده می برد و آن را به کسی که در پشت پرده بود، می داد.

عرض کردم: قربانت گردم، اینها چیست که آن را از زمین بر می داری؟ امام علیه السلام فرمود:

اینها زیادی پرهای فرشتگان است که چون این جا می آیند و می روند، از آنها به جا می ماند، آن پرها را جمع می کنیم و تسبیح بازو بند فرزندان خود می نماییم.

عرض کردم: آیا فرشتگان نزد شما می آیند و با شما تماس می گیرند؟ امام علیه السلام فرمود:

آری، تا به حدی که روی فرش ها، جای را بر ما تنگ می کنند.(2)

حکایت 212: دستاس کردن فرشتگان

روایت است از سلمان فارسی - رحمه الله علیه . گفت: روزی به در خانه فاطمه علیها السلام رسیدم. ناله فاطمه - علیها السلام - به گوش من رسید که گفت: از درد سر و گرسنگی و آرد کردن جو؛ بی طاقت شدم. چون این بشنیدم، دلم بسوخت، آب از چشمم روان شد. آواز دادم که می خواهم درآیم. فضه گفت: سیده زنان عالمیان را جامه تمام نیست که خود را از پوشیده گرداند. گلیم خود به فضه دادم تا فاطمه علیها السلام در خود پیچد. در رفتم. فاطمه علیها السلام دستاس می کرد و دست مبارکش مجروح شده بود و خون بر سنگ چکیده، گفتم:

ای سیده زنان عالمیان! و ای مخدومه هر دو جهان! چرا فضه را نمی فرمایی که دستاس کند که دست مبارکت مجروح شده است؟7.