هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 237

پسر گفت: بنابر این نمازت را قضا کن که نمازی نیز نخواندی که به کار آید.

آری با این وضع که داری، در روز درماندگی در بازار قیامت، با نقرهی تقلبی چه خواهی خرید؟! به یقین در آن روز بی چاره و تهی دست خواهی بود.(1)

حکایت 288: حد و حدود زهد

عثمان بن مظعون» هنگامی که نگاه به دنیا و فنای آن نمود و از طرفی مواعظ پیغمبر(صلی الله علیه و آله) را شنید، چنان تحت تأثیر قرار گرفت که از زن و زندگی کناره گیری کرد. لباس های کهنه و خشن پوشید و برای عبادت به طرف کوه های مدینه رفت. روزی همسرش به خانه ی پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله) آمد، همین که پیغمبر (صلی الله علیه و آله) وارد شد، او را شناخت و فرمود: این همسر برادرم عثمان است؟ همسر پیغمبر عرض کرد: بلی، لیکن شوهرش او را رها کرده، برای عبادت و بندگی به کوه های مدینه پناه برده است و مدتی است که زن او لباس خوب نمی پوشد و عطر استعمال نمی کند. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) همین که این سخن را شنید بسیار خشمگین شده، در حالی که از ناراحتی ردایش بر زمین کشیده می شد، به مسجد تشریف آورد و به منبر رفت، مردم جمع شدند. دستور داد عثمان بن مظعون را حاضر نمودند. .

خطبهی بلیغی ایراد نمود، آن گاه به مردم فرمود: آیا دینی بهتر از دین من و سنت و رویه ای بهتر از ست من می خواهید! به خدا قسم اگر برادرم «موسی ابن عمران» می بود چاره ای نداشت مگر این که از سنت من پیروی نماید. نگاه کنید و ببینید من چه می کنم، مدتی روزه می گیرم، باز آن را ترک می کنم، نماز می خوانم، میخوابم، زن میگیرم، میخورم و می آشامم؛ سپس رو به عثمان نموده و فرمود: خداوند از این لباس های خشن تو بی نیاز است. برو و اینها را از بدنت خارج کن، برو پیش خانواده ات، با همسرت آمیزش نما و برای خانوادهات کسب کن. عثمان همان دم آن چه می کرد، ترک نموده و به خانه ی خود رفت.(2)

حکایت 289: حلوای نسیه

شیخ مرتضی انصاری» با برادر خود از کاشان به مشهد مقدس مسافرت کرد. پس از آن به تهران آمد، در مدرسه ی «مارشاه» در حجره ی یکی از طلاب منزل گرفت.0.