هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 272

کمی تأمل و تفکر جواب داد: آری، پیامبر ما [رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)] از وضع آفرینش پشه هم اطلاع کامل داشت، اگر امروزه با ابزار میکروسکوپی چشم پشه را دیده اند، آن روزگار پیامبر ما بدون هیچ گونه ابزاری و تنها با الهام و وحی از حضرت پروردگار - جل شأنه - دیده بود و می دانسته و از چشم پشه و آفرینش دقیق آن خبر داده است، به دلیل این که وقتی نوهی دختری اش، حسین (علیه السلام) در آغوش آن جناب بود و می خواست بالای سینه ی آن حضرت برود، به او فرمود: تق عن بق؛ «بالا برو ای چشم پشه!» چون پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می دانست که بدن حسین (علیه السلام) در جهاد و مبارزهی سرزمین کربلا پاره پاره می شود، لذا آن را به چشم پشه تشبیه فرمود.

پزشک و فیلسوف مذکور با شنیدن پاسخ مرحوم فرهاد میرزا مجاب و ساکت شد.(1)

حکایت 332: پوست نازک!

امام علی (علیه السلام) می فرماید: وَ اعلَمُوا أَنّهُ لَیسَ لِهَذَا الجِلدِ الرّقِیقِ صَبرٌ عَلَی النّارِ فَارحَمُوا نُفُوسَکُم فَإِنّکُم قَد جَرّبتُمُوهَا فِی مَصَائِبِ الدّنیَا أَ فَرَأَیتُم جَزَعَ أَحَدِکُم مِنَ الشّوکَهِ تُصِیبُهُ وَ العَثرَهِ تُدمِیهِ وَ الرّمضَاءِ تُحرِقُهُ فَکَیفَ إِذَا کَانَ بَینَ طَابَقَینِ مِن نَارٍ ضَجِیعَ حَجَرٍ وَ قَرِینَ شَیطَانٍ أَ عَلِمتُم أَنّ مَالِکاً إِذَا غَضِبَ عَلَی النّارِ حَطَمَ بَعضُهَا بَعضاً لِغَضَبِهِ وَ إِذَا زَجَرَهَا تَوَثّبَت بَینَ أَبوَابِهَا جَزَعاً مِن زَجرَتِهِ.

[ای مردم! ] بدانید که این پوست ظریف را طاقت آتش دوزخ نیست. پس بر خود ترحم کنید. شما توان خود را در برابر مصایب و سختی های این جهانی سنجیده اید، آیا ندیده اید که اگر خاری بر تن یکی از شما رود یا بلغزد و بیفتد و خونین شود یا با ریگ تفته بسوزانندش چه حالی خواهد داشت؟ پس چگونه است حال او، آن گاه که میان دو طبقه از آتش جای گرفته، همخوابه اش سنگ است و همنشین او شیطان؟ آیا می دانید که چون مالک دوزخ بر آتش خشم گیرد، برخی از آن (آتش) برخی دیگر را فرو کوبد و خرد کند؟ و چون بر آن بانگ زند از هیبت آن فریاد برآورد و میان درهای دوزخ برجهد؟(2)

حکایت 333: خدای قصاب

جهانگردی در سفر نامه اش نوشته است: وقتی به هند رسیدم، پس از مدتی برای خرید گوشت به دکان یک قصابی رفتم. قصاب چند مشتری داشت، هر گاه می خواست گوشت2.