هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 277

آن جناب در جمله ای مختصر و پر معنا ] فرمود: خدا را به شما می سپارم!(1)

حکایت 343 : شیخنا! در فکر خود باش!

مرحوم حاج شیخ عباس قمی (محدث قمی در احوال شیخ بهایی می نویسد:

شیخ پیش از وفات به شش ماه به مزار مسلمین گذشت، از قبر بابا رکن الدین صدایی شنید با اصحاب خویش که از جمله ملا محمد تقی مجلسی (2) بوده، فرمود: شما شنیدید آن صوتی را که من شنیدم؟ گفتند: نشنیدیم.

پس شیخ بعد از آن، پیوسته مشغول گریه و تضرع با قاضی الحاجات بود و توجه به آخرت داشت تا بعد از شش ماه دیگر وفات یافت. بعد از اصرار که چه شنیدید، فرمود: مرا خبر دادند به تهیه و استعداد [ آمادگی] برای مرگ.

و از بعض مشایخ نقل شده آن کلامی که شیخ از مزار بابا رکن الدین شنید، این بود:

شیخنا! در فکر خود باش(3)

ای که پنجاه رفتی و در خوابی

مگر این چند روزه دریابی

حکایت 344: بار گناه!

قرآن مجید می فرماید: «وَلَا تَزِرُ وَازِرَهٌ وِزْرَ أُخْرَی وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَهٌ إِلَی حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَی » (4) در حدیثی آمده است که: در روز قیامت، مادر و فرزندی را می آورند که هر دو بار سنگینی از گناه بر دوش دارند. مادر به فرزند می گوید: از تو تقاضا می کنم در عوض آن همه زحماتی که در دنیا برای تو کشیدم، مقداری از بار مسؤولیت گناه مرا بر دوش بگیر.

فرزند به مادرش می گوید: از من دور شو که من از تو گرفتارترم.(5)5.

1- گلشن لطایف ج 2، ص 311
2- ملا محمد تقی مجلسی، پدر علامه محمد باقر مجلسی، مؤلف کتاب گرانسنگ و معروف بحار الانوار.
3- جامع الدرر ج 1، ص 74؛ به نقل از : سفینه البحار (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 286
4- فاطر، 18. ترجمه: هیچ گنه کاری بار گناه دیگری را بر دوش نمی کشد، و اگر شخص سنگین باری، دیگری را برای حمل بار (گناه) خود بخواند، چیزی از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از خویشاوندان او باشد.
5- تفسیر نمونه ج 18، ص 245.