هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 312

در خاطر عروس نقش بست: «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ » (1) فورا برگشت، لباس عروسی را از تن درآورد و جامهی کهنه را که قرار بود به سائل بدهد به تن کرد و جامهی نو را به زن نیازمند بخشید و با خود - در حالی که آیه ی قرآن را زمزمه می کرد . می گفت من که دختر پیامبرم و شوهرم علی (علیه السلام) است، بیش از همه سزاوار عمل به قرآن هستم.(2)

حکایت 403: گردنبند مبارک

از جابر بن عبد الله انصاری روایت است که: ما با رسول خدا نماز عصر را به جماعت برگزار نمودیم. حضرت پس از فراغ از نماز در جای خود نشست و مردم گرداگرد ایشان حلقه زدند. در حینی که ما خدمت حضرت بودیم، پیرمردی از راهی دور به مسجد آمد. بر تن روی لباس کهنه و پاره ای بود و آن چنان وضعش ناراحت کننده بود که نمی توانست خود را از شدت پیری و ضعف نگهدارد. رسول خدا روی به او کرده از حال و روزش جویا شد.

مرد مستمند گفت: ای پیامبر خدا! گرسنه ام، سیرم کنید. عریانم، مرا بپوشانید و فقیر و نادارم، احسانم کنید. رسول خدا فرمودند: من اکنون چیزی ندارم تا به تو بدهم ولی از آن جا که راهنما به سوی کار نیک مانند نیکوکار است، تو را به منزل دخترم راهنمایی می کنم. همان دختری که خدا و رسولش او را دوست داشته، او هم خدا و رسولش را دوست می دارد. او کسی است که همواره رضای خدا را بر خواست خویش مقدم می شمارد؛ پس به سوی منزل فاطمه رهسپار شو. خانهی فاطمه ی زهرا جنب منزل پیامبر و چسبیدهی به آن بود - همان خانه ای که رسول خدا برای خود بنا کرده بود به پیامبر خطاب به بلال کرده و فرمود:

ای بلال! از جای خود برخیز و این مرد را بر در خانه فاطمه برسان.

اعرابی با بلال همراه شد تا به خانه فاطمه زهرا رسید و با صدایی رسا فریاد برآورد:

سلام بر شما ای اهل بیت نبوت و ای کسانی که فرشتگان در خانه شما آمد و شد دارند و ای آنانی که روح الامین، حضرت جبرئیل پیام پروردگار را برای شما می آورد! فاطمهی زهرا پاسخ دادند: و علیک السلام، تو کیستی؟ عرض کرد: مردی اعرابی هستم که نزد پدرتان، آقای آدمیان رفتم و گفتم که از راه دور آمده ام و مشقت دیده ام، حال ای دخت پیامبر! برهنه و گرسنه ام، مرا دستگیری نمایید، امیدوارم خدا یاری تان کند.

در آن لحظه که مرد مستمند از فاطمه ی زهرا درخواست کمک و یاری می نمود، سه