هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 331

در انحصار خود در آورده اند و همه ی خیر و حکمت را در اختیار خود گرفته اند.(1) (یعنی در بلندنظری بی نظیرند).

حکایت 423: با پرستوها

در اتاق باز شد؛ نگاه دخترک لغزید طرف باغچه گلها. آرام بیرون آمد کسی در حیاط نبود نگاهی به اتاق آقا انداخت در باز بود با خود فکر کرد که لابد کسی پیش آقاست.

برگشت و به طرف باغچه آمد نگاهش به پروانه ای افتاد با بال های رنگی. یک لحظه به دنبال پروانه دوید روی گل زیبایی نشسته بود در برابر گل سرش را خم کرد چشمهایش را بست و بویید. انگشتان باریکش را به ساقه سبز گل تکیه داد و آرام چرخی داد. گل را چید جلوتر رفت، گل دیگری چید و چند گل دیگر تا شد یک دسته گل زیبا. دستهایش پر از هاگ گلها شد. آمد پشت در اتاق آقا و دست هایش را دراز کرد و گفت: بفرمایید آقا. آقا نگاه کرد. دست دراز کرد و گلها را گرفت بویید و به او نگاه کرد چه زیبا چه رنگارنگ! دخترک گفت: آقا! بهترین هدیه ها را به بهترین انسان ها می دهند. لبخندی صمیمی بر لبان آقا سبز شد؛ چند لحظه ای به او نگریست و زیر لب زمزمه کرد: تو آزادی دخترم (2)! خدا آزادی را به تو داده است؛ چیزی زیباتر از آزادی نیست که در برابر گل های زیبا به تو هدیه شود.

دخترک به یاد پروانه و پرستو افتاد نگران شد با خود فکر می کرد که نکند از باغ خانه آقا از میان پروانه ها و گل های خوشبو بیرون برود. گفت: آقا! اگر آزادم پس بگذار بمانم. آقا گفت:

تو آزادی به طرف در برگشت بقیه حرف ها را نشنید؛ اما حس کرد کسی می گوید: بمان با گلها یا برو با پرستوها.

انس بن مالک ۔ راوی این داستان می گوید: به آقا ( امام حسین علیه السلام) (3) عرض کردم:

آزادی یک دختر در برابر چند شاخه گل ... ؟! فرمود: خدا این گونه به ما آموخته است: «وَ.

1- سیر، پیشوایان، صص 90-89 به نقل از: بحار الانوار ج 43، ص 333. فرازهای برجسته از سیره امامان شیعه ج 2، ص 169-168. نکته ی جالب و درس آموز در این داستان آن است که آن سه نفر بزرگوار با بینش والای خود، حریم و احترام یکدیگر را نیز حفظ نمودند. بدین ترتیب که امام حسین (علیه السلام) یک دینار کمتر از برادر بزرگش امام حسن(علیه السلام) و عبد الله جعفر نیز یک دینار کمتر از امام حسین(علیه السلام) انفاق نمودند و این بدان جهت بود که حریم بزرگ تر حفظ و احترامش رعایت گردد و این خود درس دیگری از اخلاق ارزشمند آنها است که آموزندهی خصلت دیگری از ارزش های والای اسلامی است.
2- أنت حره لوجه الله.
3- نظیر این داستان در باره امام حسن مجتبی علیه السلام نیز نقل شده است. بحار الانوار ج 43، ص 343.