هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 352

آید با همسر خود بیامیزد که او نیز زنی چون زن وی باشد.(1) هنگامی که سخن امام به این جا رسید، ناگاه مردی از خوارج در باره ی آن حضرت چنین گفت: «خدا این کافر را بکشد؛ چقدر فقه می داند!» مردم برای کشتن آن مرد خارجی برخاستند.

امام علی علیه السلام با کمال بزرگواری فرمود: آرام باشید. دشنام را با دشنام باید پاسخ داد یا با بخشیدن از گناه (2)

حکایت 459 : استراحت در سایه ی ولایت

روزی امام به حق ناطق، جعفر بن محمد صادق - علیه سلام الله الفالق - یکی از غلامان خود را برای انجام کاری به جایی فرستاد. غلام رفت ولی دیر کرد و بازنگشت. امام صادق علیه السلام برای یافتن او از خانه بیرون آمد و پس از جست و جو او را در محلی یافت. غلام به خواب رفته بود؛ آن حضرت بر بالین غلام نشست و مشغول باد زدن وی شد تا این که غلام بیدار شد. آن گاه امام صادق علیه السلام با کمال بلند نظری و کرامت و با لحنی ملایم به وی فرمود: برای تو روا نیست که هم شب بخوابی و هم روز؛ شب تو را آزاد می گذاریم تا استراحت کنی ولی هنگام روز در اختیار ما باش.(3)

حکایت 460: کدام یک بهتر بود؟

در مدینه شخصی از بستگان عمر بن خطاب با امام صادق علیه السلام دشمنی می کرد و به طور مکرر با کمال گستاخی از آن حضرت و خاندان رسالت بدگویی می نمود.

چند نفر از یاران امام کاظم علیه السلام به آن حضرت عرض کردند: به ما اجازه بدهید تا این مرد تبهکار را سر به نیست کنیم. امام کاظم و آنها را به شدت از این کار بر حذر داشت و فرمود: او کجاست؟ گفتند: در فلان مزرعه مشغول کشاورزی است. امام کاظم علیه السلام بر مرکب خود سوار شد و به سراغ او رفت؛ وقتی به مزرعه ی آن مرد رسید، او با ناراحتی فریاد زد:

آهای ! کشت و کار ما را پایمال نکن. امام کاظم علیه السلام همچنان به طرف او رفت. وقتی به او رسید، از گذشته چشم پوشید و به او خسته نباشید گفت. سپس با چهره ای خندان احوال او را پرسید و فرمود: تاکنون چقدر در این مزرعه خرج کرده ای؟ گفت: صد دینار.

فرمود: امید داری چقدر محصول برداشت کنی؟ گفت: علم غیب ندارم. فرمود: من).

1- پس: مرغ همسایه، غاز نیست.
2- نهج البلاغه (دشتی)، ص 231، حکمت 420.
3- فرازهای برجسته از سیره امامان شیعه ج 2، ص 170؛ به نقل از: اصول کافی ج 2، ص 112 (باب الحلم، ح 7).