هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 361

تهدید به کتک کرده ام، اما حالا که رفته تو را آورده و تو از جانب او حرف می زنی او را زنده زنده آتش خواهم زد.» علی از گستاخی جوان برآشفت؛ دست به قبضه شمشیر برد و از غلاف بیرون کشید. آن گاه گفت: «من تو را اندرز می دهم و امر به معروف و نهی از منکر می کنم، تو این طور جواب مرا میدهی؟ صریحا میگویی من این زن را خواهم سوزاند؟! خیال کردهای دنیا این قدر بی حساب است؟!» فریاد علی (علیه السلام) که بلند شد مردم عابر از گوشه و کنار جمع شدند. هر کس که می آمد در مقابل علی تعظیمی می کرد و می گفت: «السلام علیک یا امیر المؤمنین.» جوان مغرور، تازه متوجه شد با چه کسی روبه رو است؛ خود را باخت و به التماس افتاد: «یا امیر المؤمنین! مرا ببخش، به خطای خود اعتراف می کنم. از این ساعت قول میدهم مطیع و فرمانبردار زنم باشم، هر چه فرمان دهد اطاعت کنم». علی رو کرد به آن زن و فرمود: اکنون برو به خانه خود، اما تو هم مواظب باش که طوری رفتار نکنی که شوهرت را به این چنین اعمالی وادار کنی.(1)

حکایت 470: عرض تسلیت

همت بلند و طبع عالی حضرت مجتبی علیه السلام اجازه نمی داد کسی از در خانه او ناامید برگردد و هر گاه کمک مستقیم برای حضرتش امکان پذیر نبود، به گونه غیر مستقیم در رفع نیازمندی های افراد کوشش می فرمود و با تدابیر خاصی گره از مشکلات گرفتاران میگشود. به عنوان نمونه به داستان زیر توجه کنید:

روزی مرد فقیری به آن بزرگوار مراجعه و درخواست کمک کرد. اتفاقا در آن هنگام امام مجتبی علیه السلام پولی نداشت و از طرف دیگر از این که فرد تهیدستی از در خانه اش ناامید برگردد شرمسار بود؛ لذا فرمود: آیا حاضری تو را به کاری راهنمایی کنم که به مقصودت برسی؟ مرد فقیر گفت: چه کاری؟ کریم اهل بیت (علیه السلام) فرمود: امروز دختر خلیفه از دنیا رفته و خلیفه عزادار شده است ولی هنوز کسی به او تسلیت نگفته است؛ نزد خلیفه برو و با سخنانی که به تو یاد می دهم، به وی تسلیت بگو؛ از این طریق به هدف خود می رسی.

مرد فقیر گفت: چگونه تسلیت بگویم؟ حضرت فرمود: وقتی نزد خلیفه رسیدی خطاب به او بگو «الحمد لله الذی سترها بجلوسک علی قبرها ولا هتکها بجلوسها علی قبرک» حاصل مضمون سخن فوق این است که «حمد و سپاس خدای را که اگر دخترت پیش از98