هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 413

پیرمرد گفت: آری. امام سجاد علیه السلام فرمود: ما ذی القربی و خویشان رسول خدا هستیم.

امام سجاد علیه السلام پرسید: آیا این آیه را خوانده ای: «وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَی » (1)؛ یعنی: «بدانید هر گونه غنیمتی بدست آورید، خمس آن برای خدا و برای پیامبر و برای نزدیکان است». پیرمرد گفت: آری! امام سجاد علیه السلام فرمود: ما ذی القربی هستیم. امام سجاد علیه السلام پرسید: آیا این آیه را خوانده ای «إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا »(2) یعنی: «خداوند فقط می خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملا شما را پاک سازد». پیرمرد گفت: این آیه را هم خوانده ام. امام سجاد علیه السلام فرمود: ما همان اهل بیتی هستیم که خدا آیه طهارت را در منزلت ما نازل نمود.

پیرمرد از شنیدن این کلمات، ساکت ماند و از سخنان خویش پشیمان شد و گفت: شما را به خدا قسم آیا این آیات قرآن در شأن شماست؟ امام سجاد علیه السلام فرمود: آری؛ به خدا قسم، به حق جدم رسول الله صلی الله علیه واله که این آیات در حق ماست. پیرمرد گریست و عمامه خود را بر زمین زد و سر به سوی آسمان برداشت و گفت: خدایا! به سوی تو از دشمنان آل محمد صلی الله علیه واله، از آدمی و پری بیزاری می جویم. پس از آن به حضرت سجاد علیه السلام گفت: آیا توبه من قبول می شود؟ حضرت فرمود: آری؛ اگر توبه کنی خداوند قبول می کند و تو با ما هستی. پیرمرد گفت: من توبه کردم. چون داستان این پیرمرد به گوش یزید بن معاویه رسید، دستور داد آن پیرمرد را کشتند.(3)

حکایت 555: پیامبر و خشونت یهودی

روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه واله عازم مسجد بودند که شخصی یهودی راه را بر آن حضرت گرفت و گفت: من از تو طلبکارم؛ همین الان باید طلب مرا بدهی.

پیامبر فرمود: اولا شما از من طلبکار نیستی و ثانیه اجازه بده من به منزل بروم و برای شما پول بیاورم؛ چون الان پولی به همراه ندارم.

یهودی گفت: یک قدم هم نمی گذارم از این جا برداری. هر چه پیامبر با یهودی نرمش نشان داد، او بیشتر خشونت نشان داد تا آن جا که عبای پیامبر را گرفت و به دور گردن5.

1- انفال، 41
2- احزاب، 33.
3- اللهوف علی قتلی الطفوف، صص 198 - 194. بحار الانوار ج 45، صص 166 - 155.