هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 414

حضرت پیچید و آن قدر کشید که اثر قرمزی، در گردن مبارک پیامبر بر جای ماند.

حضرت که قبل از این اتفاق برای اقامه نماز جماعت عازم مسجد بودند، با این پیشامد تأخیر کردند؛ مسلمین دیدند که آن حضرت نیامده و وقت گذشته است؛ لذا در جست و جوی پیامبر برآمدند، آن حضرت را در حالی یافتند که مرد یهودی راه را بر ایشان گرفته و به اذیت و آزار آن حضرت پرداخته است. مسلمین خواستند یهودی را کنار بزنند و یا احتمالا او را بزنند. پیامبر صلی الله علیه واله فرمود: نه این کار را نکنید؛ من خودم می دانم با دوستم چه بکنم! خلاصه آن حضرت آن قدر از خود نرمش نشان داد که یهودی همان جا گفت: أشهد أن لا إله إلا الله و أشهد أنک رسول الله (1) شما با چنین قدرتی که دارید، این همه تحمل می کنید! این، تحمل یک انسان عادی نیست و مسلما شما از جانب خداوند مبعوث شده و پیامبرید؛ پس من مسلمان می شوم.(2)

حکایت 556 : نیش خارجی

انس بن عیاض مدنی (104 - 200 ق) می گوید: جعفر بن محمد صادق از قول پدرش از جدش برایم نقل کرد که علی علیه السلام روزی با مردم در حال خواندن نماز صبح بود و قرائت نماز را با صدای بلند می خواند. ابن کواء که پشت سر او بود، صدای خویش را بلند کرد و این آیه را خواند: «وَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَإِلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ » (3) یعنی: «به تو و همهی پیامبران پیشین وحی شده که اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می شود و از زیانکاران خواهی بود». (4) همین که صدای ابن کواء که پشت سر علی بود بلند شد آن حضرت به احترام قرآن سکوت فرمود و چون خواندن ابن کواء تمام شد علی علیه السلام به ادامه قرائت خود پرداخت کهد.

1- گواهی میدهم که معبودی جز الله نیست و تو رسول خدایی
2- حکایت ها و هدایت ها در آثار شهید آیت الله مطهری، صص 28 - 27؛ به نقل از: سیره نبوی، ص 139.
3- زمر، 65
4- ظاهرا هدف ابن کؤاء از خواندن آیهی مذکور این بود که به طور کنایه به علی (علیه السلام) در مورد قبول حکمیت در میدان «صفین» اعتراض کند. نام «ابن کؤاء» عبد الله بود و در زمان امیر مؤمنان می زیست و از منافقان و دشمنان سرسخت حضرت بود. او خود را در صف یاران آن حضرت قرار می داد و کارشکنی می کرد.