هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 427

حکایت 571: شیطان، مانع بیداری

شیخ برقی به سند معتبر از حضرت امام محمد باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود: از برای شب شیطانی است که او را «رها» می گویند، پس هر گاه بنده ای از خواب بیدار شود و اراده کند برخاستن برای نماز شب را آن شیطان به او گوید حالا وقت برخاستن تو نیست، پس دفعه ی دیگر که بیدار شود و خواهد برخیزد آن شیطان گوید که وقت برخاستن نشده، یعنی زود است پس پیوسته او را از برخاستن زایل کند و حبس کند او را تا فجر طلوع کند و چون فجر طالع شد در گوش او ادرار می کند، آن وقت بگذرد از او در حالی که دم خود را می جنباند از ناز و به خود می بالد.

ابن ابی جمهور از رسول اکرم صلی الله علیه واله نقل کرده که آن حضرت روزی به اصحاب خود فرمود: هر یک از شما که می خوابد شیطان بر پشت سر او سه گره می زند و در هر گرهی می گوید: علیک لیل طویل فارقد؛ یعنی شب دراز است بخواب، پس هر گاه شخص بیدار شد و ذکر خدا کرد، یک گره گشوده می شود و اگر وضو گرفت، یک گره دیگر نیز گشوده می گردد و اگر نماز خواند، گره سوم گشوده می شود، پس با حالت نشاط و با نفسی پاکیزه داخل صبح می شود، وگرنه با حالت کسالت و با نفسی ناپاک وارد صبح خواهد شد.

قطب راوندی از امیر المؤمنین علیه السلام روایت کرده که فرمود: طمع نکن در سه چیز با سه چیز: طمع مکن در بیداری شب با پر خوردن و در نور صورت با خوابیدن در جمیع شب و در امان از دنیا با صحبت همنشینی فساق.(1)

حکایت 572 : فرصت ندادن به وسوسه ی شیطان

روزی یکی از بازرگانان متدین در صحن مقدس امام حسین علیه السلام با جمعی نشسته بود و گفت و گو می کرد. در این وقت یک نفر آمد و در وسط صحن به آنها گفت: فلان تاجر از دنیا رفت. بازرگان مذکور تا این سخن را شنید، به حاضران گفت: آقایان! گواه باشید که این تاجر تازه در گذشته، فلان مبلغ از من طلبکار است. یکی از حاضران گفت: چه موجب شد که این سخن را در این وقت بگویی؟ بازرگان گفت: من مبلغی را از این تاجر فوت شده، قرض گرفتم و هیچ گونه سندی به او نداده ام و هیچ کس جز خودش از این ماجرا اطلاع نداشت، ترسیدم شیطان با وسوسه ی خود مرا گول بزند و این مبلغ را به بهانه ی این که کسی اطلاع ندارد، به ورثهاش ندهم؛ لذاب.