هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 465

حکایت 619: تخم مرغ های شبهه ناک

در قدیم الایام، دعاهای مردم زودتر به هدف اجابت می رسید و همین مسئله باعث شده بود که برخی از پادشاهان و ستمگران، هدف تیر دعای مردم قرار گرفته و از تاج و تخت محروم شوند.

نقل است: پادشاهی از ترس این که دعای مردم علیه او کارگر شده و از تاج و تخت محروم شود، با وزیر خود مشورت کرد و گفت: ای وزیر! چه کنیم که از این به بعد، دعاها مستجاب نشده و خیال مان آسوده باشد؟ وزیر که شخص حیله گری بود به پادشاه گفت: قربانت گردم، من نقشه ای دارم، دستور بدهید بار دیگر از مردم مالیات بگیرند. پادشاه گفت: ما این همه از مردم مالیات می گیریم، مالیات مضاعف چه معنایی دارد؟ وزیر گفت: قربان! مالیاتی که می خواهیم از آنان بگیریم، بسیار ناچیز است، دستور بدهید همه ی مردم هر نفر یک تخم مرغ بیاورند و در میدان شهر جمع شوند. پادشاه گفت: این چه نقشه ای است، چه کاری از یک تخم مرغ ساخته است؟! در عین حال، پادشاه دستور لازم را صادر کرد. نقشه عملی شد و روز بعد مردم هر نفر یک تخم مرغ به دست گرفته و در میدان شهر اجتماع کردند.

وزیر خطاب به مردم که با تعجب به او نگاه می کردند گفت: همگی، تخم مرغ ها را در وسط میدان قرار دهید. وقتی همه ی مردم تخم مرغ ها را در میدان شهر روی هم انباشته کردند و تپه ای از تخم مرغ درست شد، وزیر گفت: حالا، هرکس تخم مرغ خودش یا یک تخم مرغ را بردارد و برود.

مردم که از این سخن، بر تعجب شان افزوده شده بود، هر یک تخم مرغی را برداشته و پراکنده شدند. پادشاه با تعجب از وزیر پرسید: این چه نقشه ای بود؟! وزیر گفت: قربان! از این به بعد خیال تان راحت باشد و مطمئن باشید که دعاهای این مردم مستجاب نمی شود؛ زیرا تخم مرغ هایی را می خورند که شبهه ناک است؛ چون هر شخصی نتوانسته تخم مرغ خودش را بردارد و تخم مرغ مربوط به دیگران را با خود به خانه برده است.(1) عرض میکنم: آورده اند که حجاج بن یوسف ثقفی که یکی از بزرگ ترین جنایتکاران تاریخ است، به کوفه آمد و آن جا را از طرف عبد الملک مقر حکومت خود قرار داد. به او گفتند: در این شهر افرادی مستجاب الدعوه هستند. حجاج گفت: همه ی آنها را کنار سفره ی من حاضر کنید. همه را آوردند، حجاج به آنها گفت: غذا بخورید. آنها هم از غذای او خوردند. سپس به آنان گفت، بروید. چونم.