هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 492

اطلس بقا بی برد فنا، نه. اگر قدم در راه طاعت می نهید «إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ » (1) برخوانید که جزای شما است و اگر رخت در کوی معصیت می کشید «وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ » (2) برخوانید که سزای شما است. در بهار دنیا چون بلبل غافل مباشید و در مزرعه ی دنیا به زراعت اطاعت اجتهاد نمایید که «الدنیا مزرعه الآخره»(3) تا چون صرصر خزان موت در رسد، چون مور، با دانه های عمل صالح به سوراخ گور درآیید. کارتان فرموده اند، بیکار مباشید تا در آن روزها که شهباز «إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُ » (4) پرواز کند و پر و بال «لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَهٌ » (5) باز کند و طبل «مَا الْقَارِعَهُ » (6) زدن گیرد، از تبش آفتاب قیامت، مغزها در جوش آید و از هیبت نفخهی صور، دلها در خروش، معذور باشید و پشت دست تحشر به دندان تحیر نبرید که چنین روزی در پیش دارید و جهد کنید که در این ده روز مهلت زوادهای(7) حاصل کنید و ذخیره ای بنهید که روز قیامت روزی باشد که خلایق زمین و ملائکه ی آسمان متحیر و متفکر باشند و انبیا، لرزان و اولیا، ترسان و مقربان و حاضران، مستان.

گر به محشر خطاب قهر کند

انبیا را چه جای معذرت است

پرده از روی لطف گو بردار

کاشقیا را امید مغفرت است اگر امروز از مزرعه ی دنیا توشه بردارید، فردا به بهشت باقی فرود آیید.

کسی گوی دولت ز دنیا برد

که با خود نصیبی به عقبی برد(8)

حکایت 646: حتی رتم المقابر؟

امام علی علیه السلام پس از تلاوت سوره ی مبارکهی تکاثر فرمود: شگفتا! چه مقصدی دور و چه دیدارکنندگانی غافل و چه کاری بزرگ و رسواکننده! جایگاه مردگان را از آنان تهی پنداشتند و آنان عجب اندرز دهندگانی هستند از جایی دور آنها را طلب کردند، آیا بر گورهای پدران شان می بالند یا به فزونی مردگان شان ؟! می خواهند که آن پیکرهای بی جان و بی جنبش بازگردند، حال آن که آنها اگر مایه یل.

1- به یقین نیکان در نعمتی فراوان هستند. انفطار 13، مطففین، 22.
2- و بدکاران در دوزخ هستند. انفطار / 14.
3- دنیا کشتزاری است برای آخرت (حدیث). عوالی اللئالی ج 1، ص 267.
4- هنگامی که واقعه ی عظیم (قیامت) واقع شود. واقعه، 1.
5- هیچ کس نمی تواند آن را انکار کند. واقعه، 2.
6- و چه حادثه کوبنده ای! قارعه، 3- 2
7- توشه ای.
8- کلیات سعدی، مجالس پنج گانه، مجلس اول.