هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 498

نوشته بودم «من اول به امید خدا، دوم به امید شما به قم آمده و مشغول تحصیل شده ام»، ایشان تذکر داده اند که جز خدا به کسی امیدوار نباش.

آری، همه چیز از خدا است و طلبه باید همیشه با توکل به خدا به این کار مهم اقدام کند و به غیر خدا امیدوار نباشد و این تذکر بسیار خوبی است.(1) عرض میکنم: بارها و بارها از مردم شنیده اید یا خودتان خطاب به شخصی گفته اید که «اول خدا، دوم شما» و این از مصادیق شرک، اگرچه شرک خفی است؛ چون شرک بنا بر آنچه در برخی از روایات آمده از راه رفتن مورچهی سیاه در شب تاریک و سیاه بر سنگ سیاه، مخفی تر است. یکی از راه های درمان این گفتار شرک آلود مثلا این است که خطاب به شخص بگوییم امیدوارم خدا شما را وسیله قرار دهد که به کار ما رسیدگی کنید. امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرماید: روزی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با علی(علیه السلام) در مکانی نشسته بودند، شنیدند شخصی فریاد می زند «آنچه خدا بخواهد و محمد(صلی الله علیه و آله) بخواهد، و شخص دیگری می گوید: «آنچه خدا بخواهد و علی(علیه السلام) بخواهد پیامبر (صلی الله علیه و آله) به او فرمود: محمد و علی را قرین نام خدا نکنید، بلکه بگویید هر چه خدا بخواهد یا علی بخواهد مشیت و خواست خدا، بر همه چیز قاهر و غالب است و چیزی در برابر و همتا و هم صف او نیست، محمد در برابر دین و قدرت خدا جز بسان مگسی که در این فضاهای پهناور حرکت کند، نیست و علی در برابر دین و قدرت خدا، جز بسان پشه ای در این فضاهای ناپیدا کرانه نیست.(2)

حکایت 649: در خدمت قرآن

گویند: یکی از روزها که علاقه مندان و تنی چند از مراجعه کنندگان در حضور آیت الله سید محمد تقی خوانساری ( ره) گرد آمده بودند، یکی از دوستان قدیمی ایشان که می خواست با قرآن استخاره کند، خود را به ایشان نزدیک کرده و گفت: «آقا! قرآن خدمت تان هست؟» آیت الله خوانساری که از شنیدن آن سخن چهره اش برافروخته شده بود، با صدای بلند توأم با خشونت به او می گوید: من کی هستم که قرآن و کلام خداوند خدمت من باشد؟! همه افتخارشان این است که در خدمت این کتاب باشند. اگر مختار و مسلط بودم، تو را ادب می کردم تا دیگر این گونه کلمات که متضمن جسارت و بی ادبی به مقام2.