هزار و یک حکایت اخلاقی جلد دوم صفحه 541

دختر و پسر کردند و گفتند: بروید با هم بسازید. من فکر کردم، دیدم که ما این همه حرف می زنیم، اما کلام امام در همین یک جمله ی بروید با هم بسازید، خلاصه می شود؟ حالا ما هم عرض می کنیم که شما دختران و پسران، بروید با هم بسازید. سازش، اصل است. هر چیزی که با ساختن عروس و داماد، دختر و پسر، زن و شوهر منافات دارد، بایستی بیگانه تلقی بشود. این را اصل قرار بدهید تا ان شاء الله خداوند متعال برکاتش را بر شما نازل کند. (1)

حکایت 692 : موعظه ی منصور عمار در تذکره ی شیخ عطار

منصور عمار موعظه می نمود، کسی رقعه ای به او داد، وقتی آن را گشود، دید بر آن نوشته است:

و غیرُ تقِیٍّ یَامُرُ النّاسَ بِالتُّقی

طبیبُ یُداوی و الطَّبیبُ مریض

یعنی: «کسی که پرهیزگار نیست و مردم را به تقوا امر می کند، مثل طبیبی است که مردم را مداوا می نماید و خودش مریض باشد (و خود او از همه بیمارتر باشد).»(2) منصور عمار جواب داد: ای مرد! تو به قول من عمل کن که قول و علم من، تو را سود دارد و تقصیر (کوتاهی) من در عمل، تو را زیانی نمی رساند.(3) گفت عالم به گوش جان بشنو

ور نماند به گفتنش کردار

باطل است آن چه مدعی (4) گوید:

خفته را خفته کی کند بیدار؟ »

مرد باید که گیرد اندر گوش

ور نوشته است پند بر دیوار(5)

حکایت 693 : این آیه را هرگز فراموش نکن

نقل کرده اند: یکی از علمای بزرگ، تحصیلات خود را در حوزه ی علمیه نجف اشرف به پایان رساند. هنگامی که می خواست به وطن خویش بازگردد، برای خداحافظی حضور استادش شرفیاب شد. در پایان مراسم به استادش عرض کرد: پند و موعظه ای بفرمایید.

استاد فرمود: پس از اتمام این زحمتها، آخرین اندرز، کلام خدا است. این آیه را هرگزدی

1- خاطرات و حکایت ها، ج 1.
2- ترجمه ی مذکور بنا بر این است که جمله ی «یأمر الناس بالتقی» را صفت و نعت «تقی» به شمار آوریم.
3- جامع الدرر ج 1، ص 95؛ به نقل از: تذکره الاولیا ( عطار نیشابوری)، ص 297، باب چهلم
4- منظور سعدی از مدعی، سنایی است.
5- سعدی